«ژنو2» نتیجه قطعی در بر نخواهد داشت

خبرگزاری شبستان:حدود سه سال از جنگ داخلی در سوریه می گذرد و در طی این مدت بیش از صد هزار نفر کشته و میلیون ها نفر نیز آواره و بی خانمان شده اند اما جنگ همچنان ادامه دارد.
حدود یک سال پیش در بحبوحه ناآرامی ها و حمایت کشورهای غربی و اروپایی از سوریه پیشنهادی مبنی بر برگزاری کنفرانس بین المللی صلح از سوی مسکو و واشنگتن برای حل سیاسی بحران سوریه مطرح شد اما کارشکنی های گروه های اپوزیسیون تا کنون برگزاری این کنفرانس را به تعویق انداخته است.
دولت سوریه از همان زمان آغاز پیشنهاد برگزاری کنفرانس بین المللی اعلام کرد که حاضر است در این نشست شرکت کند در حالی که تروریست‌ها حضورشان در این نشست را به شرط‌هایی مانند برکناری بشار اسد از قدرت مشروط کردند.
با این وجود گفتگوها پیرامون برگزاری نشست ژنو2 ادامه یافت تا در نهایت با توافق آمریکا و روسیه و توافق سایر کشور ها 22 ژانویه (دوم بهمن) برای برگزاری این نشست تعیین شد.
برای بررسی نتایج احتمالی برگزاری کنفرانس ژنو 2  و اینکه آیا هنوز هم امکان حمله نظامی به سوریه وجود دارد یا خیر ،گفتگویی را با پروفسور «رادوسلاو فیدلر» انجام داده ایم.
پروفسور «رادوسلاو فیدلر» استاد دانشکده علوم سیاسی و روزنامه نگاری در دانشگاه پوزنان لهستان و حوزه مطالعاتی و تخصصی وی مطالعات مذاکرات وسیستم های بین‌المللی، سیاست‌های اتحادیه اروپا نسبت به خاور میانه، جنگ‌های نامتقارن و تاریخ جهان در قرون 19 و 20 است.
پروفسور فیدلر در همایش‌ها و کنفرانس‌های متعدد بین‌المللی شرکت کرده و کتاب‌ها و مقالات متعددی در زمینه حوزه مطالعاتی‌اش منتشر کرده است.
گفتگوی خبرنگار خبرگزاری شبستان با این کارشناس لهستانی در زمینه مذاکرات ژنو 2 به شرح زیر است:
-جنگ داخلی در سوریه هر روز قربانیان بیشتری می‌گیرد و کشورهای غربی که داعیه‌دار حقوق بشر هستند هنوز به طور کامل از حمایت شورشیان سوری دست برنداشته‌اند و این خود موجب شعله‌ورترکردن آتش جنگ در سوریه شده است چرا اتحادیه اروپا هیچ‌گونه اقدام عملی برای پایان‌دادن به این بحران انجام نمی‌دهد و حتی کشورهایی مثل فرانسه هر جا که موقعیت داشته از حمله نظامی به دمشق حمایت کرده‌اند؟
اولین نکته‌ای که باید بگویم این است که اتحادیه اروپا در اصل یک اتحادیه صرفا سیاسی نیست و فقط برخی اعضای آن مانند فرانسه و انگلیس در مسایل مختلف سیاسی دارای نفوذ هستند.
همه کشورهای عضو اتحادیه اروپا هیچ‌گاه موافق حمله نظامی علیه سوریه نبوده‌اند زیرا می‌دانند این اقدام نه تنها مشکلات را حل نمی‌کند بلکه تنش‌ها و مشکلات بیشتری را نیز به وجود می‌آورد و موجب بی‌ثباتی چه در سوریه و چه در منطقه خاورمیانه می‌شود.
حمله آمریکا به عراق یکی از بهترین نمونه‌های ایجاد بی‌ثباتی است، این جنگ هزینه‌های بسیار زیادی دربرداشت و هیچ راه‌حل مشخصی را نیز برای حل مشکلات عراق ارایه نکرد. از سوی دیگر بسیاری از بازیگران منطقه‌ای نیز هستند که از گروه‌های مخالف و اپوزیسیون در سوریه حمایت می‌کنند و اجازه نمی‌دهند که راه‌حل مسالمت‌آمیزی برای سوریه اتخاذ شود.
-برگزاری کنفرانس بین‌المللی ژنو 2 راه‌حلی است که از سوی مسکو-واشنگتن برای پیداکردن راهی به منظور حل مسالمت‌آمیز بحران سوریه ارایه شد، به نظر شما این کنفرانس تا چه اندازه می‌تواند در حل بحران موثر باشد؟
جنگ داخلی سوریه جنگ بالکان را به یاد من می‌آورد، متوقف‌کردن این جنگ بسیار سخت بود تا اینکه در نهایت جنگ داخلی بوسنی در سال 1995میلادی پس از سه سال درگیری با ورود ناتو به پایان رسید اما در مورد سوریه من فکر می‌کنم باید گروه‌های دولتی و معارض در سوریه با یکدیگر به توافق برسند و در نهایت این مردم هستند که باید در مورد سرنوشت آینده کشورشان تصمیم بگیرند.
به نظر من در حال حاضر برگزاری چنین کنفرانسی نمی‌تواند نتیجه قطعی دربر داشته باشد زیرا هر دو طرف و به ویژه گروه‌های مخالف آمادگی داشتن یک مذاکره واقعی را ندارند.
به اعتقاد من چنین گفت‌وگویی می‌تواند یکی از گزینه‌های ممکن روی میز برای حل بحران سوریه باشد اما متأسفانه در حال حاضر که هنوز آمادگی کامل برای شرکت در این کنفرانس وجود ندارد.
-پس به نظر شما بهترین راه‌حل برای بحران سوریه چیست؟
به نظر من بهترین راه‌حل مذاکره اما درون سوریه است یعنی دو طرف معارضه به نقطه‌ای برسند که گفت‌وگو را برای حل مشکل خود انتخاب کنند. من فکر می‌کنم کمک بازیگران منطقه‌ای و نه غربی می‌تواند در این زمینه مفید باشد. اتحادیه اروپا هم می‌تواند با یک استراتژی بلندمدت و از طریق کمک‌های اقتصادی به حل بحران سوریه کمک کند اما بازیگران منطقه‌ای باید صبور و یاری‌کننده باشند.
عقیده من این است که هرگونه حمایت نظامی می‌تواند موجب شعله‌ورترکردن آتش جنگ در سوریه شود و این مسئله تنها باید از طریق گفت‌وگو حل شود.
پایان پیام/