به گزارش خبرگزاری شبستان، در یکی از بهترین اتفاقات تاریخی در کنار هم قرار گرفتن دو رویداد مهم که یکی از آنها گسترش انقلاب های مردمی در سراسر خاورمیانه بوده موجب شده تا بزرگترین اتفاق که همان پایان قدرت جهانی آمریکاست مانند سقوط همه امپراطوری هایی که تا کنون در جهان بوده اند رقم بخورد.
سیاست دولتمردان آمریکایی همواره بر اصل تسلط بر تمامی کشورهای جهان به ویزه کشورهای خاورمیانه استوار بوده تا بدین ترتیب بتوانند ابرقدرت باقی بمانند اما انتشار اطلاعات سری از کابلهای ارتباطی سفارت آمریکا از سوی ویکی لیکس در نوامبر گذشته که مملو از اظهارات توهین آمیز مقامات آمریکایی به رهبران جهان از آرژانتین تا زیمباوه بود و تیتر اول روزنامه های سراسر جهان قرار گرفت و به دنبال آن آغاز اعتراض های دموکراسی خواهانه مردم علیه رهبران دیکتاتور منطقه که متحدان بسیار نزدیک آمریکا بودند موجب شده است تا تخریب قدرت جهانی آمریکا برای همه جهان آشکار شود.
سیاست خارجی آمریکا در نیم قرن اخیر همواره سوءاستفاده از رهبران ملی وابسته و مطیع واشنگتن یا در واقع همان دیکتاتورها، اشراف زادگان و یا تبهکاران بی اطلاع برای حفظ قدرت جهانی خود بوده است.
پاسخ اینکه چرا سازمان اطلاعات و جاسوسی آمریکا (سیا) در سال 1965 میلادی دربحبوحه جنگ سرد سوکارنو ، رهبر اندونزی را از قدرت ساقط کرد و یا اینکه اقدام به ترور یکی از دیکاتورهای کاتولیک در ویتنام کرد این است که هر دوی آنها جزو رهبران مطیع و وابسته واشنگتن بودند اما زمانی که تاریخ مصرف آنها تمام شد دولتمردان آمریکایی به راحتی آنها را در زباله دان تاریخ انداختند.
درست نیم قرن بعد هنگامی که قیام مردمی مصر آغاز شد واشنگتن بار رفتار دو گانه خود یعنی حمایت از حسنی مبارک ، رییس جمهوری دیکتاتور مصر علیه میلیون ها تظاهرکننده و سپس رها کردن او در مرحله سقوط و پس از آن نشان داد که هنوز از سیاست دیرینه خود مبنی بر سوءاستفاده از رهبرانی که منافع آمریکا را برآورده می کنند دست برنداشته است.
مبارک تا زمانی که مطیع دستورات آمریکا بود و قدرت تسلط بر مردم مصر برای برآورده کردن منافع آمریکا در منطقه را داشت مورد حمایت واشنگتن بود اما به محض اینکه قدرت مردم بر او تسلط پیدا کرد دولتمردان آمریکایی هم دست از حمایت او برداشتند.
اکنون در سراسر خاورمیانه بزرگ از تونس و مصر یا بحرین و یمن، اعتراض های دموکراسی خواهانه تهدید بزرگی هستند برای کنار زدن دولتمردان وابسته به آمریکا که چهره های اصلی برای حفظ قدرت این کشور به شمار می آیند.
اگر انقلابهای سال 1989 در اروپای شرقی فروپاشی امپراطوری اتحادیه جماهیر شوروی را موجب شد انقلاب یاسمین تونس که اکنون در سراسر خاورمیانه در حال گسترش است را نیز می توانیم آغازی برای به پایان رسیدن قدرت جهانی و امپراطوری آمریکا تلقی کنیم.
برای درک اهمیت رهبران ملی وابسته به آمریکا برای حفظ قدرت این کشور باید نگاهی به روزهای اولیه جنگ سرد بیندازیم که کاخ سفید ناامید و مایوس به دنبال چیزی می گشت که بتواند احساسات متوقف شدنی و در حال گسترش ضدآمریکایی را متوقف نکند.
در دسامبر سال 1954 میلادی اعضای شورای امنیت ملی در کاخ سفید با یکدیگر دیدار کردند تا استراتژی مبتنی بر رام کردن نیروهای ملی قدرتمند برای تغییر شرایط جهانی به نفع خود را اتخاذ کنند.
بنابر گزارش آلترنت، همچنین همگامی که واشنگتن تهدیدهای به وجود آمده علیه خود در آمریکای لاتین که در آن گروه هایی از مخالفان چپ گرا علیه رشد فقر قیام کرده بودند را مشاهده کرد تصمیم به حمایت از دیکتاتورهای مطیع سیاست های آمریکایی گرفت.
جرج هامفری، وزیر دارایی وقت آمریکا پس از مرور تهدیدهای پیش روی آمریکا از سوی آمریکای لاتین به همکاران خود در شورای امنیت ملی اعلام کرد که باید از این پس صحبت درباره دموکراسی را متوقف کنند و به جای آن از رهبران دیکتاتوری که سیاست های آنها مطابق با منافع آمریکاست حمایت کنند.
این اعتقاد دولتمردان آمریکایی که" آنهایی که از ما اطاعت می کنند خوب هستند" همواره مبنای سیاست خارجی آمریکا را تشکیل داده و به همین دلیل آنها همواره سعی کرده اند تا رهبران مطیع را زیر بال و پر حمایت خود قرار دهند تا قدرت جهانی خود را حفظ کنند اما اکنون که رهبران وابسته و مطیع آمریکا یک به یک در حال سقوط هستند آمریکا نیز به روزهای پایانی امپراطوری خود نزدیک می شود و به زودی سقوط قدرت جهانی خود را خواهد دید.
پایان پیام/
نظر شما