به گزارش خبرگزاری شبستان ،کتاب حاضر، مقاله‌ای تحقیقی درباره فردوسی شاعر نامدار ایران همراه با تحلیلی ادبی و هنری از شاهنامه است، نویسنده با بهره‌گیری از نظرات پژوهشگران این حوزه ادبی، نخست شعر فارسی در قرن چهارم و نیمه اول قرن پنجم اشاره‌ای نموده، سپس عظمت شاهنامه فردوسی و صنایع ادبی موجود در آن را بررسی نموده است. موضوعات ادبی شاهنامه، تجلیل از مقام شامخ فردوسی، شخصیت‌پردازی در شاهنامه، فردوسی و اسطوره‌های او و بررسی چهره حماسی و پهلوانی زال از دیگر مباحث مطرح‌شده در کتاب است.
«واژیان» جمع ویژه و به معنای نام‌های خاص شاهنامه است. این نام‌ها، اسم مکان‌ها، نام‌های خاص شاهنامه و محل‌های جغرافیایی و طبیعت را شامل شده است.
در این مجموعه ریشه‌یابی واژگان هم انجام شده است. این ریشه‌یابی از طریق تحقیق در منابع و متون کهن ادبی فارسی مانند تاریخ بلعمی، طبری یا حتی متون کهن فارسی باستان صورت گرفته است.
در این مجموعه اشکال دیگر برخی نام‌ها آن‌طور که در فرهنگ پهلوی به کار می‌رفته نیز مثال زده شده و سیر تحول واژگان بررسی شده است. همچنین در بخش‌هایی برای روشن شدن کامل ساختمان واژه و توصیف کامل‌تر، شرح حال واژه همراه با قصه‌های مربوطه آمده است.
«واژیان شاهنامه» فرهنگ نام ویژه های شاهنامه دربردارنده تمامی واژه های خاص افراد، جاها، جانوران و سایر نام های موجود در این کتاب است.ترتیب کار این فرهنگ چنین است که هر نام که برای نخستین بار در بیت و یا ابیات شاهنامه آمده با درشت نمایی آن واژه، بیت یا ابیات به عنوان شاهد آورده شده است.
در مرحله بعد تا آن جا که مقدور بوده، نوع واژه از نظر معنی لغوی و ریشه یابی آن بحث شده است. چنانچه دگرگونی ها در شیوه بیان یا ضیط در متن چاپ مسکو با دیگر شاهنامه ها (و از جمله شاهنامه چاپ ژول مول) وجود داشته این دگرگونیها و تغییرات با دکر بیت و یا ابیات شاهد مثال در ذیل همان مدخل یادآوری شده است.
سپس مقایسه این نام‌ها با متون تاریخی همزمان با فردوسی صورت پذیرفته است. پس از مقایسه نام‌ها، شرح مختصری از نام‌های خاص شاهنامه، از ورود نام شخصیت تا پایان زندگی آنها آورده شده است.
بنا بر گزارش پایگاه اطلاع رسانی کتابخانه مجلس شورای اسلامی،در بیان مطالب و شرح حال شخصیتها نیز سعی بر آن بوده که از همان واژههایی استفاده گردد که به بیان فردوسی نزدیک باشد.
«واژیان شاهنامه» پژوهشی در نام کسان، جاها، جانوران و گیاهان در شاهنامه حکیم ابوالقاسم فردوسی توسی» را محمدحسین مجدّم در 512 صفحه نگاشته است. این کتاب را انتشارات بهین در تهران منتشر کرده است.
پایان پیام/
نظر شما