به گزارش خبرگزاری شبستان: به بهانه برنامه گسترش ساخت و ساز انبوه شهرک های صهیونیستی در قدس اشغالی به بازنگری اجمالی فرآیند سازمان یافته یهودی سازی این شهر مقدس می پردازیم. این اقدام بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی برای ادامه ساخت و سازها در اراضی اشغالی به ویژه قدس جدید نیست و همچنین دور از اندیشه صهیونیستی نیست؛ به طوری که «تئودور هرتزل» بنیانگذار جنبش صهیوینستی می گوید: «اگر روزی به قدس به دست آوردیم، همچنان زنده بودم و می توانستم هرکاری انجام دهم، همه آثار مقدس را به غیر از آثار یهود را از آنجا محو خواهم کرد و آثار چندهزار ساله را خواهم سوزاند»
برهمین اساس، طرح صهیونیستی از آغاز باهدف یهودی سازی قدس انجام گرفت و به همین دلیل فلسطین را به طور کامل هدف قرار داد، اما تمرکز بیشتر در قدس بود.
اسناد و مدارک نشان می دهد که قبل از برپایی دولت اسرائیل، منطقه یهودی در قدس از پنج هزار متر تجاوز نمی کرد و نزدیک به 90 خانوار در آنجا سکونت داشتند، اما حکومت قیمومیت انگلیس بر فلسطین و به همراه آن رهبران صهیونیستی، مرز شهر قدس را به روشی ترسیم کردند که با موجودیت یهود مرتبط شد تا پیوستن مناطق یهودی جدید امکان پذیر باشد؛ تنها پس از دوماه از برپایی دولت عبری، قدس به دو بخش غربی برای یهودیان و شرقی برای اعراب تقسیم شد، اما بخش شرقی معروف به «قدس شرقی» یا «قدس عربی» به مسجد الاقصی و اماکن مقدس از دیوار المبکی (ندبه) و هیکل قدیم می پیوندند، به همین دلیل رژیم صهیونیستی در جنگ ژوئن 1967 بر بخش شرقی مسلط شد تا آنچه را که به آن وعده داده بود و آرزوی هرتزل بود، اجرایی کند، در 25 ژوئن مقامات صهیونیستی حکمی برای اجرای قانونی اسرائیلی در قدس عربی صادر کردند و پس از دو روز به طور مستقیم کنست(پارلمان) سه قانون مربوط به قدس تصویب کرد، اول اجرای کامل حکم پیشین برای اجرای قانون اسرائیلی، دوم توسعه مرز شهر قدس عربی از 5/6 کیلومتر به 72 کیلومتر به هزینه اراضی فلسطین و سپردن کامل این مساحت به شهرداری اسرائیلی قدس و انحلال شورای عربی شهرداری«امانة قدس»، سوم به آزادی عبادی و قانون حمایت از اماکن مقدس مربوط می شود و این مسئله به این معناست که یهودیان اجازه رسیدن به مسجد الاقصی را با ادعای اینکه هیکل در زیر بیت المقدس قرار دارد،داده می شود.
برهمین اساس، مقامات اشغالگر بخشی از منطقه المغاربه در قدس را تخریب و ساکنان آن را اخراج کردند، سپس به طرد تعدادی از ساکنان منطقه الشرف اقدام کردند، یک واحد ویژه به نام «واحد Aaaum» برای اداره اراضی اسرائیل برپا شد و این واحد ویژه اعراب را به ترک منازل و اراضی شان تحریک کرد و در آن زمان فلسطینی ها از خرید زمین و منزل در شهر قدس و اطراف آن منع شدند.
آمارها نشان می دهد که پس از جنگ؛ بیش از هفت هزار و 500 فلسطینی به خارج از دیوارهای قدس کوچانده شدند و 630 ملک مصادره و 135 ملک دیگر تخریب شدند و تا سپتامبر 1967 تعداد کسانی که مجبور به کوچ شدند، 23 هزار و 193 فلسطینی بود، پس از آن رژیم صهیونیستی هویت تعداد زیادی از مسیحیان را نیز لغو کرد و به آنها اجازه ورود و اقامت در اراضی اشغالی را نداد.
در سال 1968، مساحت زیادی از اراضی فلسطینی خارج از شهر قدس مصادر شد و شهرک های صهیونیستی جدید برپا شد و اولین کمربند شهرک نشینان در اطراف قدس برپا شد و در سال 1969 احداث دومین کمربند شهرک نشینان در اطراف قدس با 15 شهرک جدید آغاز شد و به همراه آن جزئیات پروژه بزرگ قدس افشا شد و محاصره قدس با شهرک های صهیونیستی انجام گرفت و ساکنان عرب متوجه شدند که در محاصره هستند و به اجبار شهرشان را ترک کردند و در آن زمان هدف این بود که عرب های ساکنان قدس 25درصد جمعیت این شهر بشوند.
درهمین حال، یهودی سازی تنها با اخراج ساکنان عرب و جایگزین کردن آنها با ساکنان یهودی انجام نمی گرفت، بلکه یهودی از خود قدس و ساختمان ها و آثار معماری و یهودی کردن اماکن مقدس و تاریخ آن انجام گرفت، به همین دلیل رژیم صهیونیستی در جنگ 1948 به تخریب روستاهای مسیحی روی آورد و سنگهای آنها را در ساختمان های جدید مثل بیمارستان هداسا و برخی از قسمت های ساختمان دانشگاه عبری به کار برد تا بازدیدکنندگان فکر کنند که این ساختمان های جدید نیست و پیش از صدها سال ساخته شده است.
روزنامه هاآرتص در سال 2007 در گزارشی نوشته بود که یک موسسه اسرائیلی پس از جنگ 48 و در طول سالهای 50 به دستور رهبران ارتش و تایید کامل دیوید بن گوریون به انفجار تعدادی از مساجد با هدف محو تاریخ عربی و اسلامی در این کشور اقدام کرد و همچنین موشیه دیان، فرمانده منطقه جنوبی سال 1950 نیز دستور تخریب تعدادی از مساجد از جمله مسجد عسقلان، مسجد اسدود و مسجد ینبا از مساجد تاریخی بیش از یکهزار ساله فلسطین را صادر کرد.
رژیم صهیونیستی همچنین به تغییر مساجد به کنیسه یهودی اقدام کرد، همچنین تزئینات اسلامی و آیات قرآنی در مسجد نبی داود را از بین بردند و مسجد نبی صموئیل در شمال غربی قدس را به بخسی از کنیسه تبدیل کردند، همچنین مساجد روسنتی صریحه در نزدیکی قدس را تخریب کردند.
اما اتفاقات در مسجد الاقصی با هدف تخریب آن انجام گرفت؛ یهودیان اجازه دارند تا در دیوار براق یا المبکی یا ندبه در بخش جنوبی غربی دیوار حرم قدسی که 17 متر ارتفاع و 47 متر طول دارد، نماز بگذارند؛ و این اقدام درحالی است که با قواعد مکان نماز در دین یهود انطباقی وجود ندارد.
یهودیانی که در دیوار ندبه نماز می گذارند، می گویند که در این مکان به خاطر نزدیکی اش به هیکل نماز می گذارند.
برهمین اساس، از سال 1967 رژیم صهیونیستی حفاریهایی در زیر مسجد الاقصی برای کشف هیکل مزعوم انجام داد و در سال 1968 حفاریهای جنوب مسجد الاقصی منجر به کشف آثار دوره اموی، رومانی و بیزانسی شد و حفاریهای سال 69 در جنوب غربی الاقصی ادامه یافت و به ایجاد شکاف در مجموعه ساختمان های اسلامی انجامید و این حفاریها تا امروز متوقف نشده است.
با این وجود، در میان دانشمندان اسرائیلی آثار باستانی درباره وجود هیکل در مسجد الاقصی اختلاف نظر وجود دارد، به طوری که برخی از آنها درباره هرگونه ارتباط قدیمی یهود با قدس شک دارند و
برنامه یهودی سازی در قدس از سوی مقامات صهیوینستی، برنامه جدیدی نیست، بلکه براساس برنامه روشمند قدیمی از ایام هرتزل برای یهودی سازی قدس حرکت می کند و آنچه امروز در دست فلسطینی های عرب باقی مانده تنها 14 درصد است، آیا می توانند آن را حفظ کنند؟
نظر شما