کتاب علمی سطل زباله ای از انباشت اطلاعات نیست

به گزارش خبرگزاری شبستان، محمد علی شامانی با حضور در نشست «رویکردهای کتاب علمی –آموزشی کودک ونوجوان »که در محل سرای اهل قلم کودک نوجوان این نمایشگاه برگزار شد با بیان این مطلب گفت: هر کتابی در مخاطب ایجاد روحیه پرسشگری کند علمی است؛ حتی اگر این کتاب یک رمان باشد. کتاب علمی پرسشگری ایجاد می کند و سطل زباله ای ازانباشت اطلاعات نیست.

این استاد دانشگاه تصریح کرد: علم به واسطه معرفی بهترین ها می تواند حس شور انگیزی در مخاطب ایجادکند. درحالی که کتابهای علمی ما نسبت به شاخص های علمی و معرفی آنها تهی است. کتابهای علمی ما پر ازشخصیتهای شبه علمی است. چرا کودکان ما خوارزمی را نمی شناسند؟ درد ما فاصله گرفتن از دانایی است. پس به شبه دانایی قناعت کرده ایم. این شبه دانایان در مورد همه مسایل اظهار نظر می کنند و در چنین جامعه ای کتابهای شبه علمی زیادی منتشر شده و می شود که اتفاقا بیشتر آنها هم ترجمه است.

در ادامه این نشست مجید عمیق مترجم کتابهای علمی کودک ونوجوان گفت : کتابهای علمی ما اغلب ترجمه ای و پر از غلط است پس چطور می توانیم از آنها توقع داشته باشیم که شوری در زمینه دانایی درمخاطب ایجاد کنند. مولف کتاب علمی خود یک «خالق» است اما کتاب های علمی ما از این لحاظ فاجعه هستند.

این مترجم آثار علمی تاکید کرد: کتابهای علمی ما با مشکلات فاحشی در حوزه ویراستاری مواجه است. هر کس از جای خود بلند شده به ترجمه و ویراستاری کتابهای علمی می پردازد. در حالی که حتی نمی داند علم چیست. کتاب علمی ویراستار خود را می خواهد. پس نمی توان یک کتاب علمی را به ویراستار ادبی داد تا آن را ویرایش کند.

حسن سالاری نویسنده و مترجم به عنوان سخنرانی بعدی این نشست تاکید کرد: ما در موضوع کتابهای علمی که در مورد کودکان و نوجوانان عمدتا در ژانر کتابهای علمی– تخیلی می گنجد، باید کتابهای تالیفی هم داشته باشیم. ولی متاسفانه بسیاری از مولفان ما در این حوزه نیازها و منابع اطلاعاتی را در اختیار ندارند. درحالی که تالیف کتابهای علمی نیازمند همکاریهای سازمانی است. کما اینکه در کشورهای دیگر این همکاری و بستر آن فراهم شده است.

این نویسنده و مترجم تصریح کرد: حتی درمورد علومی چون شیمی و فیزیک که ماهیتی وارداتی دارند، باز باید دانشمندان ایرانی وارد و دست به قلم شوند. چون حداکثر 80 در صد سوالات بچه های ما با سایر کشورها مشترک است و بیست در صد سوالات خاص کودکان ایرانی است.
 

پایان پیام/