خبرگزاری شبستان- خراسان شمالی
ماه، ماه رجب است، ماهی که به عید اولیاء الهى نام گرفته و در بهار طبیعت، بهار راز و نیاز و عبادت انسان های مشتاق کمال و تقرب الی الله را دیدنی تر کرده، ماهی که موسم خضوع و خشوع به درگاه الهى، موعد حضور و خواستن و زمان قرار صالحان با معشوق حقیقی است.
در این میان، ایام البیض جزء زمان هایی است که قلب همه عارفان و مؤمنان را که در پی دلدادگی و یافتن حلقه های وصل به احدیت، در گذر زمان، کندوکاو می کنند را به تپش انداخته و این فرصت را مغتنم ترین لحظات ناب زندگی خود متصور می شوند تا در تنهایی خود و در مقدس ترین مکان های زمینی با خدای خود خلوت کرده و روح عطشناک خود را با نواهای آسمانی، چشمانی گریانی و قلبی شکسته سیراب کرده و مراتب خضوع و خشوع بندگی خود را به درگاهش ابراز کنند.
ایام البیض این روزهای سپید آسمانی بهترین دقایق و ساعات و روزهایی است تا انسان های گرفتار در پیچ و خم روزمرگی زندگی مادى را به خود آورده تا لحظه ای هرچند اندک، به فلسفه خلقت خود بیاندیشند و با دست کشیدن از علایق دنیوی، راه ایمان، خود سازى و تهذیب نفس را بپویند و با درک رحمت و مغفرت آفریدگار و اتصال به دریاى بیکران جود و بخشش خداوند بی مثال، خود را حاضر در محضر الهی ببینند و شکر تمام نعمات را به جا آورند.
خدای منّان در آیه 125 سوره بقره می فرماید: "وَ عَهَدنا اِلی ابراهیمَ وَ اِسمعیلَ اَن طَهّرا بَیتی لِلطّائِفینَ وَ العاکِفینَ وَ الرُکّعِ السُجود" و ما به ابراهیم و اسماعیل فرمان دادیم که خانه مرا برای طواف کنندگان و معتکفان و رکوع کنندگان و سجده کنندگان از هرگونه آلودگی تطهیر کنند" در تفسیر این آیه همین سخن کافی است که ارزش اعتکاف معادل طواف کعبه و همتای رکوع و سجود عنوان شده، پس خوشا به حال فرشیانی که سیزدهم، چهاردهم و پانزدهم ماه رجب و در روزهای سپید، فرصت زندگی خود را طلایی کرده و با همتی والا و پرهیز از منیت ها و هوس های دنیوی، معراج انسانیت را جشن گرفته و برای عرشی شدن از هم سبقت می گیرند.
پایان پیام/
نظر شما