به گزارش سرویس دیگر رسانههای خبرگزاری شبستان به نقل از فارس، مراسم بزرگداشت نهمین سالروز عروج شاعر آیینی انقلاب اسلامی مرحوم محمدرضا آقاسی، عصر دیروز به همت دفتر گردآوری و تدیون آثار مرحوم محمدرضا آقاسی از ساعت 17 در قطعه 25 بهشت زهرا (س) با حضور یوسفعلی میرشکاک، حسین قرایی، اقبال شاکری و جمعی از شیفتگان به اشعار این شاعر برجسته برگزار شد.
*مطالبهگری و اعتراض ویژگی شعر آقاسی
در این مراسم حسین قرایی ضمن اشاره به شعر آقاسی گفت: آقاسی یکی از رساناترین رسانههای شعر امروز بود. تعریفی که او از برخی واژهها دارد تعریفی ناشی از صدق و پژوهش است. برای مثال او اینطور تربیت را معنا میکند:
تربیت یعنی که خود را ساختن
بعد از آن بر دیگران پرداختن
و یا تعرفی که از واژه شیعه دارد:
شیعه یعنی تیغ، تیغ موشکاف
شیعه یعنی ذوالفقار بی غلاف
و متصل کردن این تعریف به کربلا در کلام وی به چشم میخورد:
شیعه باید آبها را گِل کند
خط سوم را به خون کامل کند
خط سوم، خط سرخ اولیاست
کربلا بارزترین منظور ماست
این مدرس دانشگاه و فعال فرهنگی افزود: در نگاه زلال آقاسی به شعر عاشورایی، چهار رکن: حماسه، سوگ، پیام و حب تلالو دارد، مطالبه گری و اعتراض یکی از ویژگیهای شعر مرحوم آقاسی است:
جان مولا حرف حق را گوش کن
شمع بیتالمال را خاموش کن
قرایی ادامه داد: مثنوی چند صد بیتی «شیعهنامه» مرحوم آقاسی مملو از مطالبهگری بود و این مطالبه گری شیعهوار از ضمیر کسی بر میخیزد که خودش اهل خطر کردن و نهراسیدن و زلالی باشد. آقاسی و شعرش باید بیش از این پایش به دانشگاه باز شود، سبک شعر خوانی، مختصات شعری او و ضریب اثرگذاریاش باید موضوع پایاننامههای دانشگاهی شود، شاید این اتفاق افتاده ما خبر نداریم.
وی گفت: برای حضور در این مراسم که میآمدم دختر و پسر جوانی، در همین قطعه 25 مشغول توزیع شربت بودند و تاکید میکردند که «برای شادی روح مرحوم آقاسی فاتحه بخوانید». خب شاعر مردمی یعنی همین، مردم برایش بزرگداشت برگزار میکنند، مردم برایش شربت پخش میکنند و اشعارش را حفظ میکنند. به نظرم آقاسی یکی از مردمیترین شعرای معاصر بود.
مجلس بزرگداشت مرحوم محمدرضا آقاسی که بر سر مزار وی با حضور پرشور علاقمندان به وی برگزار شده بود به قدری بود که برخی حضار سرپا ایستاده بودند.
*یک زمان میرسد که همه من را به اسم اقاسی میشناسند
یوسفعلی میرشکاک شاعر، منتقد و استاد مرحوم آقاسی در ادامه این مراسم به مقام شعری آقاسی اشاره کرد و گفت: آقاسی توانست به این مرتبه برسد و برایش در همه جا بزرگداشت بگیرند، شعرش را بخوانند و به تنهایی کاری کند که این همه دکان و دستگاه فرهنگی نتوانستند مانندش را انجام دهند، زیرا به معنای محض کلمه خاکسار بود.
وی افزود: سالها پیش که مسئول بخش شعر و ادب روزنامه کیهان بودم، این بنده خدا آمد و اشعارش را پیش من آورد. بعد از اینکه اشعار را دیدم همه را پاره کردم و در سطل زباله ریختم. گفت: چطور شد؟ گفتم: باید خیلی تلاش کنی و اگر میخواهی شعر را خوب یاد بگیری باید با من بیایی. گفت: تا پای پل صراط خوب است؟ گفتم: پس بیا!
میرشکاک گفت: در جلسات نقد شعری که در حوزه هنری داشتیم، عدهای از شعراء میگفتند ایشان برای چه به اینجا میآیند؟ ایشان که شعرش زیاد خوب نیست! گفتم: یک زمان خواهد آمد که همه من را به اسم ایشان میشناسند، بگویند فلانی استادِ آقاسی است. بعد از اینکه آقاسی پرید، همه متوجه شدیم که او کربلایی بوده و ما غافل بودهایم. او با عشق به همه هستی نگاه میکرد.
به جهان خرم از آنم که جهان خرم از اوست
عاشقم بر همه عالم که همه عالم از اوست
وی اضافه کرد: مدیر یکی از این دکان و دستگاههای فرهنگی که الان چلوکبابی باز کرده به من گفت: جلو این شاگردت را بگیر که زیاد قُدقُد میکند ولی تخم نمیگذارد. من هم در جواب به او گفتم: ما هم زیاد قُدقُد میکنیم. قُدقُدمان را برای نظام پهلوی کردیم و تخمش را برای انقلاب اسلامی گذاشتیم.
در بخشی از این مراسم اقبال شاکری عضو شورای اسلامی شهر تهران به بیان خاطراتی از محمدرضا آقاسی پرداخت.
پایان پیام/
نظر شما