به گزارش سرویس دیگر رسانه های خبرگزاری شبستان و به نقل از کتابشهر، در ماه‌های قبل از حمله آمریکا به عراق در میان تعداد معدودی از اعضای سیاست خارجی که از خطرات و عواقب این حمله هشدار می‌دادند، باید دو نام "برنت اسکوکرافت" مشاور امنیت ملی جرج بوش پدر و "زگنیف برژینسکی" مشاور امنیت ملی جیمی کاتر را مهمتر از بقیه شمرد. در آگوست سال 2002 میلادی اسکوکرافت در هشدار نسبه به این حمله از واژه "استراتژی مجازی" در حمله به عراق یاد کرده بود و اصرار داشت که چنین جنگی در بعد عظیم و طولانی مدت می‌تواند موقعیت اقتصادی آمریکا را به خطر اندازد.
در همان ماه برژینسکی جنگ را تجارتی جدی خطاب کرد و نتایجی که معمولاً از آغاز جنگ‌ها به دست می‌آید را کاملاً غیر قابل پیش‌بینی عنوان کرد و خاطر نشان کرد: "شروع چنین جنگی بر خلاف عقل است و تنها بر اساس کینه‌های شخصی می‌تواند شکل بگیرد."
در ماه فوریه همان سال وی مردم آمریکا را به عنوان انسان‌هایی خطاب کرد که نمی‌توانند برای شروع و یا عدم شروع جنگ عراق تصمیم بگیرند و به جای آن باید منتظر میلیاردها دلار هزینه‌ی عواقب این جنگ باشند و البته در سفرهای خارجی احساس امنیت نداشته باشند.
وی در کتابش همانند کتاب این دو سیاستمدار در بررسی جایگاه آمریکا در عرصه‌ی جهانی، فرهنگ مصرف‌گرایی و ادامه روند سیاست خودکامگی آمریکایی را موجب بالا رفتن بدهی‌های خارجی آمریکا می‌داند که هر روز وابستگی آمریکا به نفت خاورمیانه را افزایش داده و باعث شده این کشور به بهانه‌های مختلف عراق را اشغال کند. در این کتاب با عنوان "محدوده‌های قدرت: پایان استثنایی بودن آمریکا" این استاد تاریخ می‌نویسد: "با رشد بدهی‌های خارجی که تنها علت آن را باید در فرهنگ جدایی‌طلبی سیاستمداران آمریکایی جستجو کرد و ادامه‌ی شیوه اداره امور داخلی و خارجی این کشور، باید منتظر کنار گذاشتن این کشور در جریان سریع اقتصاد جهانی باشیم."
باسیویچ با اشاره به اتکای دولت بوش بر روی ابزارهای امنیت ملی مثل سیا و وزارت دفاع و ارگان‌هایی همچون شورای امنیت ملی، به این حقیقت نیز اشاره می‌کند که بوش مشاوره این ارگان‌ها و نخبه‌های سیاسی آنها را در مسائلی مثل عراق نادیده می‌گیرد.
پایان پیام/
نظر شما