به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از مشهد، حجت الاسلام محسن کازرونی، عضو مجلس خبرگان رهبری شب گذشته (15 تیر) در سلسله جلسات تفسیر موضوعی قرآن با موضوع "خشم و کظم غیظ از نگاه قرآن" که در جوار بارگاه منور رضوی برگزار شد، اظهار داشت: خداوند متعال در قرآن مجید کظم غیظ و فرو بردن خشم را مهمترین ویژگى پرهیزکاران معرفی کرده است.
وی با اشاره به این مطلب که در متون اسلامى خشم را به «غضب و غیظ» تعبیر مىکنند، خاطر نشان کرد: دین مبین اسلام مسلمانان را به فرو خوردن خشم و کظم غیظ دعوت مىکند و در آیات، روایات و احادیث فراوانى تأکید بر این صفت پسندیده شده است.
عضو مجلس خبرگان رهبری گفت: حالت خشم و غضب از خطرناک‌ترین حالات انسان است و در صورتی که کنترل نشود به شکل یک نوع جنون و از دست دادن هر نوع کنترل اعصاب خودنمایی می کند و موجب می شود که بسیاری ازجنایات و تصمیم های خطرناک از انسان صادر شود.
وی با اشاره به این مطلب که راه ورود به بهشت کظم غیظ است، تصریح کرد: خودخواهی منشا خشم بی‌جا است و داشتن تقوای الهی، بزرگ شمردن مخاطب و کوچک دیدن خود از راه های کنترل خشم است.
حجت الاسلام کازرونی در خصوص مدیریت خشم از منظر قرآن گفت: خداوند در آیات سوره مبارکه آل عمران، مهار خشم و مدیریت آن را نه تنها وظیفه و مسئولیت مومنان پرهیزکار و اهل تقوا می‌شمارد بلکه بیان می کند که این روش موجب بهره مندی آنان از پاداش های الهی می‌شود.
عضو مجلس خبرگان رهبری افزود: شخصیت انسان مومن، شخصیتی سالم، معتدل و موجبات جلب و جذب دیگران به این شخص و اسلام نیز می‌شود.
وی تنها راه آلوده نشدن انسان به گناه و دوری از معاصی را ذکر و یاد خدا عنوان کرد و افزود: یاد خدا هرگونه آلودگی و ناپاکی را از انسان می زداید و مانند حصاری حافظ و نگهبان انسان است.
این کارشناس مذهبی در ادامه سخنان خود با اشاره به فضیلت دعای جوشن کبیر و قرائت این دعا در شبهای ماه مبارک رمضان، افزود: دعای جوشن کبیر، دعای خلاصی از آتش است و امام علی (ع) در این دعا که عالی ترین دعایی است که از زبان انسان خطاب به پروردگارش تراوش شده و از خداوند متعال طلب رهائی از عذاب آتش می‌کند.
وی با اشاره به روایتی از معصومین (ع) در خصوص این دعا، اظهار داشت: خداوند دارای ۹۹ اسم است که هر کسی او را به این نام ها بخواند، دعایش مستجاب و هر که آنها را شماره کند اهل بهشت است و مراد از شماره کردن این نام ها فقط خواندن آنها نیست بلکه درک کردن مفاهیم و تخلق یافتن به این اسماء است.
پایان پیام/
نظر شما