بقعه امامزاده عبدالله شوشتر در شرایط اضطراری است

مدیر پایگاه جهانی سازه‏های آبی تاریخی شوشتر، از وضعیت بحرانی و اضطراری بقعه امامزاده عبدالله شوشتر خبر داد.

به گزارش خبرگزاری شبستان از اهواز، امین محمودزاده، مدیر پایگاه جهانی سازه‏های آبی تاریخی شوشتر، پیش از ظهر امروز(26 اردیبهشت) در بازدید میدانی از شرایط ساختمانی این بقعه در شوشتر گفت: نشست‏های بسیار زیادی در دیواره‏ها و جداره‏های حرم وجود دارد که باید برای آن چاره اندیشی جدی شود.

 

وی با اشاره به اینکه دیواره‌های حرم و بقعه در وضعیتی بحرانی هستند، افزود: نشست، تغییر وضعیت و شکاف در دیواره‏های این بقعه به وضوح قابل روئیت است و می‏توان روند افزایشی این شرایط را روزانه دبنال کرد.

 

این مسئول، با تاکید بر اینکه این بقعه نیازمند طرح حفاظت اضطراری فوری دارد، خاطرنشان کرد: لازم است که این بقعه در شرایط کنونی در اسرع وقت در وضعیت حفاظت اضطراری قرار گیرد و بخشی نیز از این بقعه باید تخلیه شود.

 

محمودزاده، با تاکید بر اینکه تردد در بخش‏هایی از این بقعه اصلاً به صلاح نیست، یاد آور شد: وجود بارهای اضافی در بام این بقعه باعث شده تا شرایط موجود وخیم‏تر شود.

 

وی با اشاره به اینکه میراث فرهنگی و پایگاه سازه‏های آبی تاریخی شوشتر نمی‏تواند در این بقعه فعالیت کند، اضافه کرد: بودجه فعالیت در بقاع در اختیار میراث فرهنگی نیست، ولی این اداره می‏تواند در تهیه نقشه و طرح‏های مرمتی و حفاظت اضطراری همکاری کند.

 

لازم به ذکر است، بقعه امامزاده عبدالله، در جنوب شهر شوشتر بر فراز تپه‏ای واقع است که مشرف به شهر و پل لشکر و باغ‏های اطراف می باشد.

 

نسب این امامزاده به امام سجاد (ع) می‌رسد، این بنا مشتمل بر صحن، ایوان ورودی، رواق‏ها، حرم، گنبد گلدسته‏ها ضریح، تزئینات معماری و کتیبه‏ها است که در دوره‏های مختلف مورد مرمت و بازسازی قرار گرفته‌اند؛ با توجه به اسناد تاریخی بنای اولیه بقعه از آثار دوره المستنصربالله خلیفه عباسی است که در قرن هفتم هجری (629 هـ.ق) تجدید بنا شده است.

 

ورودی اصلی بقعه در ضلع شمالی بنا قرار دارد و تزئینات داخلی بنا شامل کتیبه‏های سنگی و گچبری‌هایی به سبک سلجوقی و صفوی است که نمونه زیبای آن گچبری سر در و سقف ایوان ورودی است.

 

بقعه دارای گنبد دو پوش بوده که پوش بیرونی به صورت رک و پلکانی و پوش داخلی به شکل عرقچین است. این بقعه در قدیم دارای مهمانخانه، مدرس (مدرسه)، مطبخ، کتابخانه، منازل خدمه و طلبه، باغچه، طویله و اوقاف مفصل بوده که به مرور زمان از بین رفته‏اند.

 

برطبق روایات بدن مبارک امامزاده عبدالله، در مکان دیگری موسوم به امامزاده عبدالله در ایذه دفن شده و در این مکان سر ایشان مدفون است.

 

این بنا به شماره 364 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.

 

پایان پیام/

 

 

کد خبر 38890

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha