رسالت پیامبرانی که سالانه مبعوث می شوند!!

خبرگزاری شبستان: "رهبران معنوی جدید شخصیت هایی هستند که برخی از آنها اصلا به امور اخلاقی التزام ندارند کمااینکه یکی از این صد رهبر معنوی دنیا گرایش زیادی به همجنس بازی دارد و آن را آشکارا بیان می کند. برخی از این افراد خود را نسبت به شریعت بی اعتنا و بیزار از دین های سنتی معرفی می کنند." این جملات بخشی از گفتگوی ما با حجت الاسلام رسول حسن زاده، عضو موسسه بهداشت معنوی است که مشروح سخنانش درباره رهبران جنبش های معنوی و افکار آنها در ذیل می آید:

شناخت رهبران و مروجان جنبش های نوپدید معنوی از چه منظر حائز اهمیت است؟
بررسی نقش رهبران و مروجان در جریان عرفان های معنوی نوظهور از اهمیت خاصی برخوردار است. آنها نقش کاریزماتیک نسبت به پیروان خود دارند و اگر ما بتوانیم یک نگاه راهبردی به زندگی و اظهارات آنها داشته باشیم می توانیم دقیق تر و سنجیده جنبش های نوپدید معنوی را مورد بررسی قرار دهیم. وقتی کتاب های این رهبران را می خوانیم، به مقدماتی که برای هم می نویسند و تاکیدی که روی بیانات یکدیگر دارند برمی خوریم و انسجام خاصی را میان آنها می بینیم.
برای اینکه ما بتوانیم یک شناسایی و دیدگاه دقیقی نسبت به این جریان ها داشته باشیم باید رهبران و آموزه های آنها را بشناسیم تا بتوانیم آموزه ها و محتواهایی که آنها برای پیروانشان نسخه می کنند که معمولا دارای آسیب های خاص خود است را بررسی کنیم.

در بررسی رندگینامه مروجان، مبلغان و رهبران جنبش های نوپدید معنوی چه مواردی باید موشکافی شود و چرا؟
ما وقتی می خواهیم رهبران جنبش های معنوی نوپدید را مورد بررسی قرار دهیم دو نکته لحاظ است یکی زندگینامه این افراد که معمولا مورد بحث و چالش بین منتقدین قرار گرفته است که آیا نیازی به بررسی زندگینامه رهبران معنوی هست یا خیر و آیا می توانیم این زندگینامه ها را از آموزه ها و محتوای تبلیغی این جنبش ها جدا کنیم و یا اینکه نیازی است که با هم باشند.
ما اعتقاد داریم برای اینکه بتوانیم یک دیدگاه روشنی نسبت به یک فرقه داشته باشیم نیاز است زندگینامه رهبران آن را مورد بررسی قرار دهیم، زیرا معمولا بازتاب و واکنش های زندگی افراد را در آموزه ها می بینیم. مثلا اگر شما بخواهید اندیشه هایش شخصی به نام کوئیلو را بررسی کنید، در آثارش می گوید: شخصیت های رمان های من بازتاب زندگی من هستند. لذا ما ناچاریم زندگی این فرد، کودکی، تحصیلات، فعالیت های سیاسی؛ اجتماعی، دیدگاه مذهبی و ایدئولوژیکش را مورد بررسی قرار دهیم. اکثر رهبران این فرقه ها اینگونه است.
به طور مثال فردی مانند "وین دایر"برای اینکه جامعه بحران زده کنونی را با خود همراه کند بیان می دارد نسخه ای که من توسط آن توانستم از بحران های زندگیم نجات یابم، می تواند برای سایر مردم هم مفید باشد.

آیا مطالعه عمقی آموزه هایی که این رهبران معرفی می کنند، نیز می تواند راهگشا باشد؟
با توجه به اینکه آموزه هایی که در جنبش های معنوی نوپدید مطرح می شوند مستند نیستند و تجربه شخصی و برگرفته از مکاتب مختلف هستند باید در نظر بگیریم که آیا این آموزه ها می خواهند یک ایدئولوژی جدید را به جامعه هدیه دهند؟ آیا یک دین و یا یک فکر نوظهور هستند؟ یا اینکه نوعی ذوق ادبیاتی و یکسری مباحث راهکارهای اجتماعی و اسلامی هستند؟
در یک بررسی حساب شده این رهبران در پی ایجاد یک دین جدید هستند و این ها خود را پیامبرانی می دانند که سعی دارند آموزه های جدیدی را القا کنند برای جامعه و سعی می کنند در ذهن مردم تغییر باورها را رقم بزنند.

مدعیان عرفان های کاذب در دوره اخیر چه تفاوتی با رهبران معنوی در گذشته دارند؟
سالانه کتابی به عنوان "صد رهبر معنوی جهان" چاپ می شود که در آن 100 شخصیت معنوی مشهوری که مورد استقبال افکار عمومی جهان قرار گرفته است را معرفی می کنند.

شخصیت های معنوی که از طرف این موسسات یا از طرف برخی مجلات و روزنامه های معروف مانند نیویورک تایمز معرفی می شوند، می بینیم آنها یک تفاوت اخیر با سایر رهبران معنوی در چند قرن اخیر دارند.
معمولا رهبران معنوی در جامعه مسیحیت با عنوان های قدیسین یاد می شوند کسانیکه با مسائل دینی آشنا بوده اند و حتی در دین خودمان معمولا اهل علم و به مسائل علمی و فقهی آشنا بوده اند و ریاضت ها و تزکیه نفس داشته اند و اینها به عنوان یک الگوی معنوی به جامعه معرفی می شده اند اما رهبران معنوی جدید شخصیت هایی هستند که برخی از آنها اصلا به امور اخلاقی التزام ندارند کمااینکه یکی از این صد رهبر معنوی دنیا گرایش زیادی به همجنس بازی دارد و آن را آشکارا بیان می کند. برخی از این افراد خود را نسبت به شریعت بی اعتنا و بیزار از دین های سنتی اعلام می کنند.

الگوهای معنوی و رهبران معنوی جدید چه پارامترها و ویژگی هایی دارند؟
این ها تربیت یافتگان سازمان هایی هستند که چارچوب های معنویت جدید را یاد می دهند و این آموزه ها اصلا تناسبی با میراث الهی و سنتی و وحیانی ندارند. این افراد سعی می کنند با رویکردی هنجارشکنانه نسبت به برخی از هنجارهای جامعه و دینی رفتار کنند. به همین خاطر در میان این مدعیان و رهبران معنوی جدید افرادی که نسبت به کلیسا و یا دیگر سازمان های دینی متعهد باشند را نمی بینیم بلکه این شخصیت ها در زندگینامه هایشان بیزاری خود را از نهادهای دینی اعلام می کنند.

پایان پیام/