تاکنون به کپی کاری در تئاتر برخورد نکرده ام/تأثیر گرفتن از یک اثر با کپی کاری فرق می کند

حمیدرضا نعیمی، نمایشنامه نویس و کارگردان تئاتر با بیان اینکه تأثیر گرفتن از یک اثر هنری با کپی کاری فرق دارد، گفت: بر این اساس شاهد کپی کاری در نمایشنامه نویسی تئاترمان نبوده ام.

حمیدرضا نعیمی، نمایشنامه نویس، بازیگر و کارگردان تئاتر درباره کپی کاری در آثار هنری و ادبی به خبرنگار شبستان گفت: اساسا در سینما و تلویزیون بحثی به عنوان بازسازی داریم، مارتین اسکورسیزی در سال  1990فیلمی را با عنوان «تنگه وحشت» بر اساس فیلمی به همین نام در دهه 60 میلادی بازسازی می کند و از ستارگان فیلم نظیر «گریگوری پک» و «رابرت میچام» در کنار بازیگرانی مثل «نیک نولت» و «رابرت دنیرو» استفاده می کند، این کار هیچ اشکالی ندارد و مذموم نیست، اگر سینمای ما سینمای بسامانی بود فیلم هایی که در دوره های گذشته ساخته شدند و قوی و اثرگذار بودند باید با توجه به تکنیک های سینمای روز بازسازی می شدند، چنانچه چند سال پیش زمزمه هایی بود که بهروز افخمی فیلم«قیصر» را بازسازی کند، اما سینمای ما سینمای بسامانی نیست و نمی شود این مباحث را در سینما مطرح کرد، تلویزیون که وضعیت بدتری دارد و وضعیتش فاجعه بارتر از آن است که بشود درباره آن آسیب شناسی کرد.

 

نعیمی همچنین درباره کپی کاری در آثار نمایشی نیز اظهار داشت: اینکه در تئاتر کپی کاری می شود من نمی دانم چه کاری منظور شما بوده است و تا الان من در تئاتر به کپی کاری برخورد نکرده ام، اگر منظورتان اقتباس است که این با کپی کاری فرق می کند. «حماسه ایلیاد» 2700 سال پیش توسط هومر نوشته می شود، درام نویسی مثل سوفکل می آید بر اساس یکی از داستان های قهرمانان ایلیاد «آژاکس»را می نویسد که بخشی هایی از آن با داستان اصلی مطابقت دارد، در قرن بیستم نمایشنامه نویس بعدی «رابرت اولتا» نمایشنامه ای به اسم آژاکس می نویسد که همان ساختار آژاکس را دارد منتهی در دوره زمانی فعلی است و به موضوع آمریکا و ویتنام می پردازد، می بینید که تأویل ها ادامه دارد، اما این تأویل کپی کاری نیست، مقصود شما از کپی کاری است که در یک سری آثار در طی این سال ها دیده می شود مثلا نمایش یا فیملی از کسی به صحنه آمنده که سعی شده مشخصا همان اثر بدون دخل و تصرف عینا به نمایش درآید، خیلی ها می گویند غلط است و سرقت هنری است اما من به شخصه تأثیرگرفتن را بد نمی بینم.

 

این هنرمند تأثیر گرفتن از آثار هنری در خلق یک اثر را باعث ایجاد خلاقیت دانست و خاطرنشان کرد: من یک اثر نقاشی معماری فیلم و تئاتر خوب که می بینم تأثیری بر من می گذارد و تأثیر مستقیم اثر باعث ایجاد خلاقیت در من می شود که می شود رد پای آن اثر را در آثار من دید و این اشکالی ندارد، اگر ما برای تاثیر نگرفتن به تئاتر و موسیقی نمی رویم و یا شعر و رمان نمی خوانیم چرا وقتمان را تلف می کنیم.

 

حمیدرضا نعیمی با بیان اینکه تأثیر گرفتن با پکی کاری فرق می کند، اظهار داشت: تا سال های سال گفته می شد اسماعیل خویی، شاعر به تقلید از اخوان ثالث شعر سروده است اما وقتی نگاه کنیم می بینیم شاید در ابتدا به دلیل دوستی و همنشینی خوبی با اخوان در شعرهای اولیه وی اثری از اخوان باشد اما بعدها خویی کاملا راه خود را رفته است. ما چقدر شاعر داریم که تحت تأثیر شاملو و یا حتی سهراب سپهری و نوع نگاهشان بودند و بعد راه خود را رفته اند و شعرشان را با امضای خود به مخاطب عرضه کرده اند، بر این اساس به شخصه شاهد کپی کاری در نمایشنامه نویسی در تئاتر کشورمان نبوده ام چند بار زمزمه هایی به صورت غوغاهای خاص ژورنالیستی دیدم که گفته اند این نمایش دقیقا کپی فلان اثر هست به شخصه خیلی علاقه ای به این بحث ها و حرف ها ندارم و اساسا طی این سال ها سعی دارم خیلی چیزها را نخوانم خیلی چیزها را نشنوم و خیلی چیزها را نبینم و خیلی از جاها نروم.

 

پایان پیام/

کد خبر 400301

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha