به گزارش سرویس قرآن و معارف خبرگزاری شبستان، در آیات و روایات بسیاری به اهمیت نماز و لزوم اقامه آن با شکوه و صلابت خاص، دستور داده شده است. نماز، که یکی از عبادات است، اشکال مختلفی دارد و طبق احکام اسلامی باید حداقل 5 نوبت در شبانه روز اقامه گردد که اقامه آن واجب است و ترک آن عقاب دارد.
از صفات و ویژگی هایی که برای معبود و خداوند لازم و ضروری است، بی نیازی از سایر موجودات است، و گرنه موجودی که نیازمند به چیزی یا موجودی دیگر باشد، سزاوار تکیه زدن بر مسند الوهیت نیست و این نیاز، نقص و عیبی برای خالق به شمار می رود.
حال سوالی که پیش می آید این است که مگر خداوند به نماز و عبادت انسان احتیاج دارد که اقامه آن را واجب و برای ترک آن عقاب و عذاب وضع کرده است؟ اگر خداوند از همه چیز و همه کس بی نیاز است، چرا برخی عبادات از جمله نماز را بر انسان واجب کرده تا وی حداقل 5 نوبت در شبانه روز به اقامه آن اقدام کند؟ آیا این نشان از نقص خداوند نیست؟
پاسخی که در جواب به این سوال باید مطرح کرد، آن است که اولاً بر اساس فطرت و عقل انسان، تشکر از نعمات و الطاف الهی وظیفه ای برای انسان است که وقتی اصل آن پذیرفته شد، شکل و چگونگی آن را خداوند تعیین می کند.
ثانیاً این عبادت و نماز، نشان از کمال انسان است و ارزش و انصاف او را نشان می دهد که در برابر نعمت های خالق خود، خاضع و سپاس گزار است.
ثالثاً عبادت و تشکر از خداوند، باعث تکامل و سیر انسان در مسیر تقرب به پروردگار و به نوعی نیازی برای انسان است تا طبق فطرتش، خود را به خالق خود که سرچشمه همه زیبایی ها و خوبی هاست، نزدیک کند و به او تقرب جوید.
رابعاً وقتی انسان خداوند را به عنوان موجودی بی نقص و بی نهایت که همه عالم در ید قدرت او است، پذیرفت و تلاش برای تقرب به او را در وجود خود یافت، باید دستورات او را به صورت تعبدی و با اعتماد به خداوندی و ربوبیت او با جان و دل بپذیرد، در عمل به آن ها بکوشد و به خالق یکتا اعتماد کند.
پایان پیام/
نظر شما