محو قیود انسانی به اسم جهانی سازی اوج شیطنت ابلیس است ...

خبرگزاری شبستان: «رسانه های هالیوودی دو بعد کاذب-تحمیلی و تئوریزه شده جهانی سازی هستند، جهانی سازی غربی اوج شیطنت ابلیس است.» این جملات بخشی از سخنان حجت الاسلام عبدالرحیم کارگر، نویسنده و پژوهشگر حوزوی در خصوص جهانی سازی و تاثیر هالیوود است که مشروح آن از نظرتان می گذرد:

آیا می توان گفت هالیوود در پروژه عظیم جهانی سازی در حال تبلیغ فرهنگ خودی است و با این کار ما را با چه با چالش های فرهنگی روبرو می کند؟

آمریکا در زمینه رسانه پیشرفت های فوق العاده تکنولوژیک و فکری قوی داشته است و به خوبی توانسته این دو را با هنر در آمیزد و گام های مناسبی در این زمینه بردارد.

رسانه های هالیوودی دو بعد کاذب -تحمیلی و تئوریزه شده جهانی سازی است و جهانی سازی غربی اوج شیطنت ابلیس است.

آمریکایی ها برای جهانی سازی و همسو کردن ملل سایر دنیا با خواست های خود کارهایی انجام داده اند که می توان به مواردی اشاره کرد از جمله اینکه آنها در این راه انسانیت را از قالبش تهی کرده و از بین برده اند و می خواهند هویت دیگری به انسان ببخشند و ما در جهانی سازی غربی با نوع دیگری از انسان ها روبرو هستیم. انسانی مسخ و تهی شده که زندگی ای سطحی دارد و دل مشغولی هایش هم تفریحات و سرگرمی های دنیایی است و این انسان دیگر قدرت فکر، حرکت و مقاومت ندارد و تنها کاری که انجام می دهد از بین بردن قدرت استقامت، توان جسمی، روحی و فکری است و انسان در پروژه جهانی سازی قدرت هیچگونه خلاقیت معنوی کمالی بخش را ندارد.

امروزه به وضوح می بینیم که جهانی سازی همه افکار دانشمندان، استقلال رای و هویتشان را خریده است، هم اکنون در دنیا دانشمند خاصی را پیدا نمی کنیم که در برابر اینهمه هجمه اعتراضی کند و اگر هم این کار را کرد اعتراضش به گوش کسی برسد.

جهانی سازی چه آسیب های جدی دیگری دارد؟

دومین  آسیب در جهانی سازی این است که اهداف و آمال انسان ها با جهانی سازی به کلی تغییر کرده اند به این معنا که اهداف بلند رو به آینده و اهدافی که می خواهد انسان را به تعالی و شکوفایی برساند را از او گرفته و تغییر داده اند.

وقتی هدف انسان به دنیا معطوف می شود در این زمان است که هر گونه فرهنگ سخیف و سطحی در اختیارش قرار بگیرد، انسان نیز آن را به راحتی قبول می کند، زیرا خود به صورت مستقل هیچگونه هدفی ندارد. هدف انسان تجمل گرایی، مدپرستی، راحتی و کامروایی می شود.

سومین کاری که جهانی سازی غربی از طریق همین ابزار هنری انجام می دهد، این است که رفتارها و کنش های انسانی را تغییر می دهد و دیگر ما شاهد کنش های صالحانه، خالصانه و معادباورانه نیستیم. رفتارهایی که متناسب با جهان ابدی است، آنگاه رفتارهای ما سطحی و فرومایه می شود و فقط به مادیات و زندگی دنیایی و حیوانی می پردازیم. در کارهای ما دیگر بویی از احسان، انسان دوستی، عمل صالح، اخلاص و تعامل، نوع دوستی و کرامت انسانی دیده نمی شود.

در این هنگام رفتارها کاملا فردی و شخصی می شود و هر کسی فقط منافع خودش را در نظر می گیرد و همه این منافع در راستای تامین اهداف صاحبان جهانی سازی قرار گرفته و تعریف می شوند. نکته دیگر اینکه وقتی تغییر هدف ایجاد می شود، متوجه می شویم که همه این  تغییرات فقط به خاطر عده ای خاص در دنیا است.

رشد شبکه های اجتماعی در این روند چه تاثیراتی روی فرهنگ دارد؟

شبکه های اجتماعی هم در بعد سخت و هم بعد نرم افزاری در خدمت اربابان جهانی سازی قرار دارند و منافع اطلاعاتی و امنیتی آنها را تامین می کنند، این شبکه ها منجر به فروپاشی خانواده ها، اخلاق و انسانیت و منجر به هویت زدایی می شوند،  این شبکه ها حدود و مرزهای اخلاق را از بین می برند.

آمریکا و کشورهای غربی منافع سیاسی و اقتصادیشان با این شبکه ها تامین می شود، در عین حال مردم دنیا را با این شبکه ها درگیر و به خود مشغول ساخته اند و از مسیر قدیمی باز داشته اند و این هجمه در حال همه گیری در همه کشورهای دنیا است و موج آن به ایران هم می رسد.

هم اکنون در انگلیس عامل 40 درصد از فروپاشی خانواده ها فیس بوک است و این در ایران هم در 40 سال دیگر اتفاق می افتد و وضع اگر به همین منوال پیش برود، شاهد از بین رفتن خانواده به معنای سنتی و مذهبی آن خواهیم بود، آنگاه دیگر خانواده کانون تربیت و پرورش نسل های  بعدی نخواهد بود.

خانواده که از بین رفت، خیلی از موارد دیگر که به این مهم وابسته اند نیز از بین می روند و به یقین امروز یکی  دیگر از عامل اصلی فروپاشی خانواده ها همین هالیوود، اینترنت و ماهواره است.

حمایت از گسترش و پخش فیلم های هالیوودی، شبکه های اجتماعی به نوعی حمایت از فروپاشی خانواده ها است. یعنی حمایت از فروپاشی جمعیت و حجب و حیا در جامعه است و صاحبان این جهانی سازی می خواهند در راستای این اقدامات و با این ابزاهارها حجاب و عفاف و حیا در جامعه و نسل جدید را از بین ببرند.

آنها به انسان رهایی نمی دهند اما آنها را از قید و بندهای انسانی رها و ظاهر جامعه را تغییر داده و آن را مسموم می کنند به صورتی که دیگر نمادی از خدامحوری و انسانیت در جامعه به چشم نمی خورد. حجاب و عفاف، عبادت رنگ و بویی الهی در جامعه اند که با تغییر آن دچار دور باطل می شویم.

پایان پیام/