خبرگزاری شبستان: جريان امامت و ولايت ائمة اطهار(ع) جداى از يك ديگر نبوده، بلكه متناسب با شرائط و مقتضيات زمان، جلوه‌هاى گوناگوني به خود گرفته است. اين جريان، گاه در قيام سرخ، گاه در نهضت فرهنگى و علمي، گاه در لباس اسارت و گاه در تبعيد و هجرت، متبلور شده است؛ اما از آن‌جا که تمامي معصومين، يک نور واحد هستند (خَلَقَكُمُ اللَّهُ أَنْوَارا[1])، هدف واحدي را نيز دنبال مى‌کنند.
حفظ مكتب، هدايت امت، تبيين و اجراى حق و عدل و نيز ستيز با باطل، هدف مشترک تمام امامان(ع) بود که هم‌چون رودخانه‌اى كه در مسير خود، پيچ و تاب خاصى مى‌يابد، در هر زمان به شکلي بروز يافت تا همگان را حيات بخشد و سرانجام به اقيانوس حاكميت عدل و امن الهى در زمان حضرت ولي‌عصر(عج) بيانجامد.
ليكن در اين ميان، پيوستگى و ارتباط ميان قيام امام حسين(ع) و انقلاب حضرت مهدى(عج)، نمود بيشتري دارد. گويا نهضت نينوا، نهال و بذرى بود كه در روز عاشورا كاشته شد تا در گذر زمان، رشد کند و در عصر ظهور، به ثمر بنشيند. در عصري که همة پيامبران و امامان(ع)، در انتظار فرا رسيدن آن بوده‌اند؛ عصري که در آن، وعده‌هاى الهي بر حكومت جهاني حق و عدل[2]، تحقق مي‌يابند و آية استخلاف[3] عينيت پيدا مي‌کند.
نمونه‌هاي پيوند عاشورا و انتظار
1. امام حسين(ع) به فرزندش، امام سجاد(ع) فرمود: «اى فرزندم! به خدا سوگند؛ خون من از جوشش نخواهد افتاد تا آن‌كه خداوند، مهدى(عج) را برانگيزد و انتقام خونم را بگيرد[4]».
2. در دعاى ندبه و شرح غم هجران مهدى موعود(عج)، از ميان صدها شهيد عترت پيامبر(ص)، تنها از شهيد كربلا، سخن به ميان مي‌آيد.
3. شعار قيام جهانى امام منتظَر و يارانش، «يا للثارات الحسين» خواهد بود.[5]
4. بيش از دويست روايت، به اين مساله اشاره دارند که حضرت حجت(عج)، فرزند و از نسل امام حسين(ع) است و خود اين نکته، گوياى رمز عميق اين ارتباط است. از جمله، پيامبر(ص) در بيانى به فاطمة زهرا(س) فرمود: «قسم به خدايى كه جز او معبودى نيست؛ مهدى اين امت كه عيسى بن مريم، پشت سر او نماز مى‌خواند از ما مى‌باشد» و آن‌گاه با دست مبارك بر شانة امام حسين(ع) زد و سه مرتبه فرمود: «او از حسين(ع) است»[6]. هم‌چنين آن حضرت، به سلمان و ام سلمه فرمود: «مهدى(عج) از فرزندان حسين(ع) است؛ پس خوشا به حال آن‌كه از دوستان حسين(ع) باشد که به خدا قسم؛ شيعيان و پيروان او در روز قيامت، رستگارند[7]».
امام على(ع) نيز در خطاب با امام حسين(ع) مي‌فرمايند: «اى حسين! نهمين فرزند تو، كسى است كه بر اساس حق، قيام مي‌کند،دين را ظاهر و حاكم مينمايد و عدالت را گسترش مي‌دهد» و آن‌گاه که امام حسين(ع) از ايشان مي‌پرسد: «آيا اين امر واقع خواهد شد؟»، ادامه مي‌دهند: «آري، قسم به خدايى كه محمد(ص) را به پيامبري برگزيد و او نيز مرا بر همة آدميان، مبعوث كرد. ليكن اين امر، بعد از غيبت و دور‌ة حيرت خواهد بود»[8].
5. در آيات و روايات متعددى، حضرت مهدى(عج) به عنوان انتقام‌گيرندة قيام عاشورا و خون به ناحق‌ريختة امام حسين(ع)، معرفى شده است كه اين مسأله، به وضوح رابطة تنگاتنگ انقلاب امام عصر(عج) را با ماجراي كربلا بيان مي‌کند.
به عنوان مثال، در تفسير آية «... وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنا لِوَلِيِّهِ سُلْطانا...»[9]، رواياتي از پيامبر، امام علي و امام باقر(ع) وارد شده است که مقتول را امام حسين(ع) و ولىّ او را امام قائم(عج)، معرفي کرده‌اند.[10]
هم‌چنين در كلامى از امام صادق(ع) مى‌خوانيم: «بعد از شهادت امام حسين(ع)، فرشتگان ناليدند و گريستند و گفتند: «خدايا! آيا قاتلين فرزند پيامبر(ص) و برگزيده‌ات را به حال خود وا مى‌گذارى؟» پس خداوند، ساية امام قائم(عج) را بر آنان نماياند و فرمود: "به وسيلة اين قائم از ظالمين و قاتلين حسين(ع)، انتقام مى‌گيرم"»[11].
6. توصيه و سفارش به زيارت حضرت ابا عبدالله الحسين(ع) در شب ميلاد امام عصر(عج)، افضل اعمال آن شب و موجب آمرزش گناهان و ثواب فراوان مى‌باشد[12] و اين، خود، پيوند ديگري ميان اين دو امام بزرگوار است.
7و8. طبق احاديث وارده، قيام حضرت مهدى(عج) در سال فرد (مانند قيام عاشورا كه در سال 61 هـ ق واقع شد) و در روز عاشورا اتفاق خواهد افتاد. چنانکه امام باقر(ع) فرموده‌اند: «گويا مى‌بينم امام قائم(عج) در روز عاشورا قيام نموده و بين ركن و مقام ايستاده و جبرئيل اعلام مى‌كند: البيعة لله[13]».
9. گوياتر از همه در پيوستگى اين دو رخداد عظيم و بى‌نظير تاريخ، كلام مولايمان حضرت بقيت الله (روحى و ارواح العالمين له الفداء) است که بعد از ظهور، بين ركن و مقام مى‌ايستد و ندا مى‌دهد: «اى جهانيان! آگاه باشيد و بدانيد که من امام قائم و شمشير انتقام‌گيرنده هستم. اى اهل عالم! آگاه باشيد كه جدم حسين(ع) را تشنه‌كام كشتند و عريان، روى زمين افكندند»[14].
10. در زمان رجعت، که پس از ظهور امام عصر(عج) به وقوع خواهد پيوست و اعتقاد به آن، جزء عقايد مسلّم دينى ماست، امام حسين(ع)، نخستين امامي خواهد بود كه به دنيا باز مى‌گردد و هم ايشان خواهند بود که امام قائم(عج) را غسل و كفن نموده و به خاك مى‌سپارد.[15]
شواهد مذكور و موارد متعدد ديگر، گوياى پيوند و ارتباط عميق ميان قيام عاشورا و قيام جهانى حضرت مهدى(عج) است كه توجه به اين حقيقت، رسالت و مسئوليت منتظران را در دوران غيبت، ترسيم مي‌کند و ياران و اصحاب وفادار و فداكار امام حسين(ع) را به عنوان الگوي حسينى‌بودن و زينبى‌ماندن، به منتظران واقعى عرضه مينمايد تا مبادا از ولايت و امام زمان خود باز بمانند و در شب تار غيبت آن خورشيد عالم‌تاب، گرفتار گرداب گناه و توطئه‌هاى شياطين درون و بيرون شوند؛ چرا كه آن امام و قيام را پاكبازاني مخلص، خدايى و عاشورايى مى‌طلبد.
پی نوشت:
1. فرازي از زيارت جامعة کبيره.
1. «هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدى وَ دِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ... » سورة توبه، آية 33/ سورة صف، آية 9/ سورة فتح، آية 28.
2. «وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الْأَرْضِ ... »؛ سورة نور، آية 55.
3. بحار الانوار، ج 45، ص299/ معجم احاديث المهدى، ج 3، ص182.
4. بحارالانوار، ج52، ص308 / نجم الثاقب، ص469.
[6]. بحارالانوار، ج 51، ص26.
1. بحار الانوار، ج 44، ص225.
2. اكمال الدين، ج 1، ص304؛ بحارالانوار، ج 51، ص110.
[9]. «و هر كس مظلوم كشته شود، براى وارثش تسلّطى بر قاتل قرار دادهايم»؛ سورة اسراء، آية 33.
[10]. تفسير نور الثقلين، ج 3، ص163؛ تفسير عياشى، ج 2، ص210؛ الزام الناصب، ج2، ص200.
[11]. بحارالانوار، ج 5، ص868؛ نجم الثاقب، ج 2، ص65.
1. اثبات الهداة، ج 7، ص128؛ مفاتيح الجنان، ص391.
[13]. كشف الغمة، ج 3، ص291؛ بحارالانوار، ج 52، ص285.
[14]. الزام الناصب، 2، ص284.
[15]. بحارالانوار، ج 53، ص39؛ اثبات الهداة، ج 7، ص103.
نویسنده: حجت الاسلام حسین ایرانی
پایان پیام/
نظر شما