در فرهنگ غرب به چه چیزهایی می خندند !

به گزارش خبرگزاری شبستان، تنها سرگرمی محبوب مردم کشورهای غربی به خصوص آمریکا دادن پولهای هنکفت برای خرید بلیط ردیف اول رقابتی به نام «مسابقه مرگ» است.
«مسابقه مرگ» بازی ای سرگرم کننده برای غربی هاست که یکی از دو طرف شرکت کننده در آن هرگز از بازی زنده بیرون نمی آید.
شرکت کنندگان این رقابت خونین از انواع بیماری های جسمی و روحی رنج می برند و ناتوانی فیزیکی آنها برای همیشه این بازی را شغل و هدف محکوم زندگی شان کرده است.
کشتن رقیب در این بازی انگیزه موجهی است که بازی کنندگان را به حمله های مرگ بار به طرف مقابل تشویق می کند و در پی بلند شدن فریاد تشویق تماشاگران بعد از پاشیده شدن خون در فضای سالن های تاریک مسابقه این مبارزه جدی تر و حملات سنگین تر می شود.
تماشاگران هر یک از طرفین را که به کشتن دیگری پیروز شود قهرمان زندگی خود قرار می دهند و شب ها از این قهرمانان اسطوره ای برای فرزندانشان لالایی می خوانند تا با تصویر سازی چهره ای زننده و خشونت بار کودکانشان را به خواب برند.
یوتوپ و بسیاری از سایت های اجتماعی اعتراف می کنند که کودکانی که در مدرسه مدام با هم مبارزه می کنند و یا ناآرام هستند و یا حتی در مدرسه گوشه گیر منزوی می شوند دست پرورده های همین خانوداه های شیفته بازی هایی از این دست هستند.
بازی های مرگ بار زمانی اقلیتی محدود در غرب را به خود جذب می کرد اما امروز سرگرمی 90 در صد آمریکایی ها رفتن به کلوپ های رقابت های مرگ بار در آخر هفته است.
حالا با این آمار وحشتناک فقدان حس نوعدوستی و بستن چشم روی فریادهای انسانی که مانند حیوان زیر دست دیگری کتک می خورد و می میرد بسیار نگران کننده است.
تلاش تماشاگران برای پس زدن نفرات جلویی و دیدن هرچه بهتر این رقابت کشنده نمایانگر کدامین خوی انسانی در بشریت است؟
روانشناسان دریافته اند که تماشاگران این بازی ها همگی به بیماری سادیسم ( جنون- مردم آزاری- آزار رسانی جنسی) مبتلا هستند و حاضرند برای دیدن این رقابت ها از نزدیک تمام دارایی خود را خرج کنند.
«مسابقه مرگ» امرزو بزرگترین سرگرمی مردم غربی است که زادگاهش را می توان در آمریکای شمالی جستجو کرد.
اگر توریستی به این منطقه سفر کند ناگزیر است حداقل یک بار به دیدن این مسابقه برود چرا که این بازی جزوی از فرهنگ مردم آمریکای شمالی است.
مسابقه بوکس در مقایسه با این بازی شاید در مرتبه صفر و یا زیر آن قرار داشته باشد چرا که رقبای بازی تنها با نیت کشتن دیگری وارد رینگ مشابقه می شوند.
خطرناک تر از قشر گرفتار شده به این اعتیاد مرگ بار توزیع نوارهای ویدئویی این بازی هاست که مشتریان زیادی را از آن خود کرده است.
اگر یکی از تماشاچیان دائمی این مسابقات صحنه تعرض به زنی یا دعوای دو شخص را در خیابان ببیند یا بی تفاوت از کنار آن می گذرد یا اینکه مشتاقانه می ایستد و این تجاوز از حقوق انسانی را تحسین می کند.
در همین راستا خبرگزاری کانادا در تاریخ 8 آوریل از تعرض به یک زن در خیابانی که کلوپ بازی «مسابقه مرگ» در آن واقع است خبر داد که تماشاچیان خارج شده از سالن مسابقه گرداگرد صحنه تعرض به این زن ایستاده بودند و مرد مهاجم را تشویق می کردند.
اعضای گرداننده «مسابقه مرگ» وقتی وارد کشوری می شوند تا دوره ای از مبارزات خود را برگزار کنند با تشویق و استقبال گروهی از مردم روبرو می شوند و به ندرت افرادی پیدا می شوند که از ورود این افراد به شهرشان اشک در چشمهایشان پر شوند و قلب شان از هجوم خشم و اصول غیرانسانی به سرزمین شان به درد آید.
جالب است بدانیم قشر تحصیلکرده جوامع غربی با داشتن مدرک دکتری، فوق لیسانس یا لیسانس از بیشترین مشتریان بلیط های«مسابقه مرگ» هستند.
متاسفانه در عصر معاصر تبلیغات بسیار گسترده ای برای اجرای این مسابقات در سراسر دنیا صورت می گیرد.
و سیاستمدران و سردمداران دولت های غربی ردیف اول صندلی های کلوپ های برگزار کننده «مسابقه مرگ» را اشغال می کنند، حالا تصور کنید گرایش تمام اقشار جامعه به چنین بازی هایی کشورها را به چه سمت و سویی هدایت می کند؟