خبرگزاری شبستان: سبک زندگی حسینی دارای مولفه های خاصی همچون ظلم ناپذیری، ایستادگی در برابر ظلم، عدالت محوری و مشخصه های مهم دیگری است که باعث شده هنوز هم با گذشت 1400 از زمان قیام ایشان علیه ظلم، تاسی به این نوع سبک و روش زیستن برای مسلمانان و دیگر مردم آزاده جهان قابل توجه باشد. برای توجه و بررسی بیشتر زوایای سبک زندگی حسینی گفتگویی را با حجت الاسلام والمسلمین ابراهیم بهاری، خطیب و واعظ دینی انجام داده ایم که مشروح آن در ادامه از نظرتان می گذرد:
سبک زندگی حسینی از نظر هدف و روش دارای چه ویژگی هایی است که آن را نسبت به دیگر سبک های زندگی دارای دامنه اثرگذاری تاریخی کرده است؟
از امام حسین (ع) موارد تربیتی و اخلاقی، دینی و حکومتی زیادی در طول 57 سال عمر شريفی که به عنوان امام سوم شيعيان (ع) در اين كره خاكي داشتند به يادگار مانده است. ایشان نزديك به 11 سال زعامت و امامت شيعيان را در دست داشته اند. آثار تربيتي و رفتاري ايشان در طول آن 10 سالي كه امام بوده اند آن قدر زياد است كه اگر بر فرض محال آن 10 روز محرم و عاشورا را از زندگي ايشان حذف كنيم باز همین عظمتی را که در حسین بن علی(ع) در ذهنتان متصور شوید یعنی امام حسین (ع) با شهادت و منهای شهادت رفتارشان در شئونات فردی و اجتماعی در جامعه چنان اثرگذار بوده است که نمی توان به راحتی از کنار این رفتارها گذشت. موارد تربیتی که ایشان برای فرزندان خود داشته اند، نحوه برخوردهایی که با مردم اجتماع و نیز حاکم سیاسی وقت داشته اند، نیز قابل بررسی است.
سبک زندگی حسینی از نظر تلاش برای استقرار عدالت و حق طلبی دارای چه ویژگی هایی است و این مولفه را چطور پیاده کرده اند؟
ما ده ها نامه از وجود سیدالشهداء (ع) داریم که با معاویه رد و بدل کرده و او را به صلاح و عدالت دعوت کرده اند و اصرار ایشان برای برقراری امنیت در جامعه را می توان در نامه های ایشان ببینیم.
در برخوردهای فردی شاید یکی از کسانی هستند که دنبال برچیدن ناهنجاری های جامعه با روش های بسیار خداپسندانه و خلق پسندانه بودند. مثلا اگر سائلی در خانه این حضرت (ع) را می زند ایشان هرگز این سائل را خرد نمی کنند و دست خالی از در خانه باز نمی گردانند. کمکی که به او می کند از پشت در است و سائل می گوید من می خواهم شما را ببینم، اما حضرت (ع) پاسخ می دهند من نمی خواهم شما را ببینم. سوال می کند، چرا؟ امام حسین(ع) پاسخ می دهند اگر روزی وضع مالی تو خوب شد و من و تو در آن ایام چشم در چشم شدیم من به تو منت نگذارم که به واسطه کمک های من بود که تو به جایی رسیدی .
این رفتار تفسیر عینی و دقیق آیه های سوره بقره 262 تا 272 راجع به چگونگی انفاق، صدقه و اهدا کمک به مستمندان را که بیان می کند، بی منت ، محترمانه و مخفیانه باشد که همه این ها را در زندگی سیدالشهدا(ع) می بینیم.
یا در مراوداتی که با اهل بیت (ع)، بستگان سببی و نسبی خود دارند نمونه های متعددی می بینیم. بخصوص اینکه ایشان فرزندان برادرشان را نیز مورد تفقد فراوانی قرار می داده اند و آنها را در خانه خود بزرگ کرده اند مانند قاسم ابن الحسن (ع). این کار شعر و یا خاطره زیر سوال برده شده نیست که یک سیره زندگی امام معصوم این را به ما نشان می دهد که او چنان با این فرزند یتیم (قاسم این الحسن (ع) برخورد کرده که هیچگاه فردی مانند او احساس نبودن سایه پدر را بالای سر خود نداشته و عمو را در حد پدر می دانسته و این اقرار صریح خودشان بوده است.
یکی دیگر از رفتارهای مهم امام حسین (ع) در دعوت هایی است که ایشان از دیگران برای کمک به دین و حل مشکلات جامعه و رفع ناهنجاری های موجود در جامعه کرده اند. قدم هایی که حضرت (ع) در اوج خفقان حکومت بنی امیه و معاویه برداشته اند نیز قابل توجه است. وجود مبارک ایشان با تمام اراده و خلوص آنچه را که ذات مقدس حق به عنوان امام برای او تعیین کرده در جامعه پیاده کرده اند و برای هدایت جامعه لحظه ای را دریغ نکرده است .
اگرچه ممکن است برای بنده و جامعه امروز حسین ابن علی(ع) حماسه باشد اما این حماسه باید به عنوان یک سیره و سبک زندگی مورد توجه قرار بگیرد و ما ایشان را نباید فقط به عنوان یک شهید در نظر بگیریم و یاد او را در دهه اول محرم گرامی بداریم کل حوادث عاشورا در 10 روز خلاصه می شود اما آنچه درباره امام حسین (ع) بروز می کند اثرات تربیتی است که او در زمان خود انجام داده و بعدها خانواده او در مسیر اسارت بروز می کند اینها درس زندگی هستند .
سبک زندگی حسینی از نظر ترسیم روابط صحیح خانوادگی و همراهی در فراز و فرودهای زندگی چه وجوه ممیزه ای دارد؟
اینکه برای ما بیان می کنند زن یزید در خرابات شام به دیدن اهلبیت آمد و در میان آنها چنان وقار و متانت خاصی می بیند که انگارنه انگار آنها بلایی بزرگ دیده و اسیر شده اند. در صورتی که آنها در آن زمان در بیقوله ای بودند و چیزی از ظواهردنیوی را با خود همراه نداشته اند اما متانت این مجموعه 80 و چند نفری زنان و کودکان آن جمع باعث می شود تا زن یزید با تمامی قدرت و شوکتی که دارد مجبور می شود با همان لباس های سلطنتی به خانواده اهلبیت که می رسد مانند خود آنها روی زمین می نشیند و تسلیت می گوید و اگر به گذشته این زن برگردید برخی از مورخین نوشته اند همین خانم که هنده نام داشته چند صباحی در منزل اهلبیت تربیت شده است و آثار تربیتی این بزرگواران به گونه ای بوده است که به ایشان گفته اند به یتیم، اسیر با فرد داغ دیده احترام بگذار. این زن وقتی نزد حضرت زینب (س) می رسد تسلیت می گوید و عرض می کند بالاخره در جنگ گروهی می برند و گروهی هم بازنده می شوند. این زن نمی دانسته این خانم حضرت زینب (س) هستند و وقتی بعدها متوجه این موضوع می شود قیامتی برپا می کند و تمام مجموعه حاکمیتی یزید را زیر سوال می برد .
لذا ما اگر امروز بخواهیم در زندگی فردی این بزرگوران دقیق شویم کربلا به عنوان یک دانشگاه و امام حسین (ع) به عنوان مدیر آن برای هر قشری از جامعه ما الگو دارد، از این تعبیر قرآن هم می توانیم استفاده کنیم خداوند وقتی می خواهد در قرآن برای پیامبر (ص) داستان یوسف را تعریف کند «نحن نقص احسن القصص» را به کار می برد: یعنی ما بهترین داستان را برای تو می گوییم که هیچ نقصی در آن نیست ، قصه کربلا هم قصه ای است که هیچ دروغی در آن نیست و هیچ کسی زیباتر از این قصه را نمی تواند برای ما بیان کند که این قصه زندگی است و در این افرادی که برای این ماجرا دور هم جمع شده اند از پیرمرد جوان، زن و کودکان همگی اینها نوع رفتارشان الگوهای رفتاری هم فردی و اجتماعی بهترین نمونه ها برای زندگی کردن اسلامی و حسینی هستند.
ظلم ناپذیری و ایستادگی برابر ظلم و فساد در این سبک چه جایگاهی دارد؟
همانطور که می بینیم وقتی حضرت زینب (س) با ظلم مواجه می شوند و می خواهند جلوی آن را بگیرند تمامی کاخ عبیدالله را با چند جمله کوتاه برسر او خراب می کنند، زمانی که عبیدالله به او می گوید دیدی دختر علی خدا با شما چه کرد؟ کسی که در جبهه حق است و برای حق قدم بر می دارد با این حرف ها هیچگاه عقب نشینی نمی کند و دچار صدمه نمی شود و لذا این بزرگوار جواب می دهد: مرگ برادرم زیباست و من چیزی جز زیبایی ندیدم ، شهادت فرزندان و اسارت خودم و خاندانم زیبا بود چون برای خدا بود.
آیا این سبک برای امروز نیز کاربرد دارد یا سبکی آرمانی است که بشر حتی توان نزدیک شدن به آن را نیز ندارد؟
اگر بخواهیم تاریخ کربلا را ورق بزنیم آثار گرانبار زیادی را می توانیم در جامعه بینیم و شاید اگر نظر خیلی از مستشرقین و صاحبنظران سیاسی را درباره این قضیه بررسی کنیم، می بینیم مصداق حقیقی زندگی سیاسی خودشان را از امام حسین (ع) گرفته اند. مانند گاندی که او را اسوه آزادگی و طلایه دار مبارزه با ظلم معرفی می کند. این سبک زندگی اجتماعی، سیاسی و فردی است.
در کتب از گذشتگان آمده است امام حسین (ع) هر چه به زمان شهادت بیشتر نزدیک می شدند هم چهره شان زیباتر می شد و هم بانشاط تر می شدند گویا می خواهند به حقیقت و واقعیتی زیبا برسند یعنی از حیات تا ممات ایشان و آثار بعد از شهادت، سبک زندگی ایشان آزادیخواهی و ظلم ستیزی است و خوش به حال آن کسانی که در این ایام بهترین مطالعه و تفکر را در این زندگی و سبک زندگی خودشان را نیز مزین به رفتار های سیدالشهداء (ع) و یاران عزیز ایشان می کنند.
پایان پیام/
نظر شما