حجت الاسلام امیر محسن عرفان در گفت و گو با خبرنگار حوزه مهدویت خبرگزاری شبستان با اشاره به نقش بازنمایی وضعیت موجود مطالعات مهدویت پژوهی در رویکرد تمدنی به آموزه مهدویت، گفت: یکی از عوامل فقدان مهندسی فرهنگ مهدوی در جامعه عدم رویکرد تمدنی به آموزه مهدویت و عدم وقوف بر کاستی ها و نیازهای واقعی مهدویت پژوهی است.
وی ادامه داد: در این راستا طبیعی است که تا کاستی های موجود در تحقیقات مهدوی دیده نشود، برای تعالی مطالعات مهدوی گامی برداشته نخواهد شد.
حجت الاسلام عرفان با بیان اینکه ضرورت رویکرد تمدنی به آموزه مهدویت ما را با پرسش هایی روبرو می کند، خاطرنشان کرد: پرسش هایی همچون وضعیت فعلی تحقیقات مهدوی در جامعه چیست؟، وضعیت موجود مطالعات مهدوی در جامعه ما با وضعیت مطلوب چه فاصله ای دارد؟، توقع ما از مطالعات مهدوی چیست و رویکرد جامعه علمی به اندیشه مهدویت باید چگونه باشد؟ محققان حوزه مطالعات دینی در پیدایش وضعیت فعلی چه نقشی دارند و مسئولیت آنها در کاستن این فاصله چیست؟
این پژوهشگر مهدوی با بیان اینکه عدم توجه به گستره های مختلف مهدویت پژوهی ازجمله کاستی ها در این زمینه بوده است، اظهارداشت: اخذ روی آورد میان رشته ای امری مغفول در این زمینه بوده است، درحالی که از لازمه های رویکرد تمدنی به آموزه مهدویت کاربست مطالعات تطبیقی در حوزه مهدویت پژوهی است.
وی با بیان اینکه در مطالعات تطبیقی دو موضوع مقایسه می شوند و وجوه اشتراک و اختلاف آن دو بررسی می شود، تصریح کرد: در مطالعه تطبیقی یک پدیدار یا دیدگاه در پرتوی مقایسه شناخته می شود و مواضع خلاف و وفاق تبیین و توصیف می شود.
حجت الاسلام عرفان افزود: روی آورد یک جانبه در شناخت اندیشه مهدویت سبب شده تا ابعاد مختلف این اندیشه دیده نشود و محققان از نیازهای واقعی عرصه مهدویت پژوهی غافل شوند.
این پژوهشگر مهدوی با اشاره به 4 آسیب کلی وضعیت موجود مطالعات مهدوی، گفت: فقدان روش های علمی تحقیقی، یک نواختی و یکپارچگی، تلقی سنتی از آموزه مهدویت و فقدان هدف گذاری مشخص از آسیب هایی است که وضعیت موجود مطالعات مهدوی را مورد تهدید قرار داده است.
وی خاطرنشان کرد: در بررسی این آسیب ها متوجه می شویم که طبیعی است با روی آورد و رویکرد تمدنی به آموزه مهدویت بایستی این آسیب ها را برطرف کرد و مطالعات مهدوی را منطبق با نیازهای زمانه انجام داد.
حجت الاسلام عرفان با بیان اینکه در رویکرد تمدنی به آموزه مهدویت، مهدویت پژوهی در دو سطح بنیادی و کاربردی انجام می شود، اظهارداشت: هدف در تحقیق بنیادی توسعه نظریه ها در حوزه معرفتی خاص است و کشف ناسازگاری ها و خلل در مبانی معرفتی و به دست آوردن نگرش نوین یا رهیافت جدید از اهداف در تحقیقات بنیادی می باشد.
این پژوهشگر مهدوی ادامه داد: هدف در تحقیقات کاربردی در عرصه آموزه مهدویت به معنای عینی کردن آموزه مهدویت در ساحت های مختلف زندگی بشری بر اساس مبانی نظری است.
وی با بیان اینکه در رویکرد تمدنی به آموزه مهدویت تحقیقات مهدوی بایستی چند شاخصه داشته باشد، گفت: بایستی مفید باشد و نیاز خاصی را مرتفع سازند، فوری ترین خلل پژوهشی در عرصه مهدویت را برطرف سازند، در جامعه تاثیرات عمیق داشته باشند و مستند به پژوهش های غنی باشند.
حجت الاسلام عرفان با بیان اینکه عدم توجه به ضرورت های جامعه و بی توجهی به اولویت ها سبب می شود، مطالعات مهدوی از اثربخشی دور شوند، اظهارداشت: به هر روی رویکرد تمدنی به آموزه مهدویت کارکردهای متعددی دارد که سامان یابی مطالعات مهدوی به اثر بخشی مطالعات در حوزه مهدویت پژوهی ازجمله این کارکردهاست.
این پژوهشگر مهدوی با بیان اینکه شایسته است که تمامی اندیشمندان و محققان با رویکردی کلان و راهبردی و تمدنی به آموزه مهدویت بنگرند، تصریح کرد: سنخ رویکرد مرحوم امام خمینی(ره)، مرحوم شهید سید محمدباقر صدر و استاد شهید مطهری و مقام معظم رهبری به آموزه مهدویت رویکرد تمدنی و فرهنگی بوده است.
پایان پیام/
نظر شما