عاشقانه‌ای که تا حد جنون می‌رود/ امیدوارم فرنگی‌ها هم موضوع فیلم را بفهمند

به گزارش خبرنگار سینمایی شبستان، صفی یزدانیان در این نشست گفت: ایده اولیه این فیلم چندین سال پیش مطرح شده بود چرا که من ایده‌های اندکی دارم و 2 فیلمنامه داشتم که دوست داشتم کار کنم و یکی از آنها این فیلم بود که نهایتا آقای مصفا عهده‌‌دار پیدا کردن سرمایه برای این فیلم شدند.

وی با اشاره به بازی زهرا حاتمی پس از سال‌ها در این فیلم افزود: وی به دلیل لطفی که به شخص من داشت و به دلیل وابستگی‌های خانوادگی در این فیلم حاضر شد.

زهرا حاتمی نیز پس از این سخنان بیان کرد: من بیشتر با علی کار می‌کردم و بعد از فوت او تنها در یک فیلم با دامادم علی مصفا بودم اما آقای یزدانیان که پیشنهاد این فیلم را دادند فیلمنامه را خواندم و چون جمع خانوادگی بود قبول کردم و از این پس نیز اگر فیلمنامه خوبی باشد و فیلم خانوادگی باشد باز در فیلم‌ها باقی خواهم کرد.

علی مصفا نیز در این نشست خبری در سخنانی گفت: برای من شیرین است که بعد از مدت‌ها و بعد از سختی‌های فراوان این فیلم ساخته شد و از اینکه به این فیلم توجه شد، خوشحالم. قبل از خواندن سناریو آقای یزدانیان به من گفتند که لوکیشن فیلم در رشت است و به علت علاقه‌ای که به شمال و فرهنگ آن داشتم حضور در فیلم را پذیرفتم البته شمال هم مثل تهران دچار بساز و بفروشی شده است و ما مجبور شدیم با عکس بندر انزلی را نشان دهیم و به سختی توانستیم گذشته را در این فیلم نشان دهیم.

وی با اشاره به اینکه این فیلم واقعیت و رویا را در هم آورده است، اظهار کرد: این فیلم پیش از این تجربه شده است اما عاشقانه‌ای است که تا حد جنون می‌رود و امیدوارم فرنگی‌ها هم آن را بفهمند.

صفی یزدانیان در پاسخ به سوالی درباره نوستالژیک بودن این فیلم گفت: معتقدم عناصر فیلم فقط نوستالژیک نیست و دارای چیزهای دیگری هم هست. شاید هر کارگردانی بخواهد بگوید فیلم من لایه‌های متفاوت دارد. فیلم «در دنیای تو ساعت چند است؟» کشمکش دارد؛ فیلمی که نشان می‌دهد انسان‌ها به ضرورت‌های تاریخی بدون هم زندگی می‌کنند، بدون هم می‌خندند و بدون هم می‌میرند خود یک کشمکش‌ است و این یکی از اصلی‌ترین کشمکش‌هایی است که می‌تواند جامعه ما امروز داشته باشد.

وی همچنین درباره موسیقی این فیلم با بیان اینکه تم فیلم نگاه ایرانی به غرب است نیز توضیح داد: موسیقی هم باید این دوگانگی ایران و غرب را می‌داشت و با توجه به آهنگ‌های قدیمی که شنیده بودم و مربوط به دهه 30 بود فردی را داشتیم که شعرهای گیلکی را بر روی آهنگ‌های معروف غربی تنظیم کرده بود که به نظر می‌رسید برای این فیلم مناسب است و برای همین کار از آقای کریستف رضایی استفاده کردیم.

بر این اساس در پایان نشست و در حالی که نام ین فیلم به عنوان یکی از کاندیداهای بخش هنر و تجربه معرفی شده است، صفی یزدانیان اعلام کرد که قصد ندارد فیلمش را در قالب فیلم‌های هنر و تجربه اکران کند.

پایان پیام/