به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از البرز؛ فصل بهار فرصت تجدید قوای روح و جسم انسان است، فرصت مغتنم و ذی قیمتی که انسان در کالبد آن می تواند برای روزهای ناخوشایند احتمالی توشه ای حاصل کند و رنج های پیش رو را به برکت رویش دوباره زمین التیام بخشد.
امروز روز طبیعت است، روزی که افق نگاه انسان خاطری از رویش سبزینگی طبیعت را در باور خود مجسم و مبرهن می سازد، رویشی سبز که معجزه ای دل چسب از خوان نعمت خداوند است.
آن چنان که در روایات دینی بسیار از اهل بیت علیه السلام برمی آید، نسبت به تامل و درنگ در طبیعت با هدف تسکین بخشیدن به روح و روان انسانی بسیار سفارش و تاکید شده است.
تماشای گودال های آب پس از باران
حضرت امیرالمومنین(ع) نقل فرمود که : شبی در مدینه باران فراوانی بارید و بیابان ها و گودال ها پر از آب شد، صبح آن روز پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله به من فرمود: بیا تا به صحرای عقیق برویم و طراوت و صفای آب های جمع شده در گودال ها و دره ها را تماشا کنیم.
همراه پیامبر به تماشای بیابان رفتیم و منظره های زیبا را تماشا کردیم، گفتم: ای رسول خدا دیشب اطلاع می دادید، غذایی حاضر می کردم، آن وقت رسول خدا فرمود: آن کس که ما را تا این جا آورده نمی گذارد، گرسنه بمانیم. در همان لحظه ابری به بالای سرمان سپس نزدیک زمین آمد، در حالی که بر روی آن طعام های الهی بود.
روح بزرگ و آرام انسان های والا که در برابر ناکامی ها، تنش ها همواره مستحکم و مقاوم است، چرا که بزرگی و آرامش را از دل طبیعت و تفکر به خالق یکتای آن به ارث برده است.
دکتر رسولی پور، از اساتید با سابقه فلسفه در دانشگاه خوارزمی کرج در ذیل مصاحبه ای با خبرنگار خبرگزاری شبستان در البرز در خصوص الهام و تاملات طبیعت در روح انسان معتقد است: همه چیز از شما برکت پیدا می‌کند، همه چیز از شما نجس و پست می‌شود و روزگار بسته به اراده شماست، روزِ شما نورانی و معنوی می‌شود وقتی خودِ شما نورانی و معنوی هستید، در روزی که سر امام حسین را بریدند عده‌ای به معراج رفتند و در میلاد حضرت رسول نیز عده‌ای به جهنم رفتند؛ بستگی به درک و دریافت ما از آن روز دارد.
به گفته رسولی پور، بهار فرصت باور و درک دوباره زیستن است، گفت: اکثر ما روز را با مشغله‌های زندگی، کار و برنامه‌های روزانه از جمله کلاس، امتحان، درس، کنکور و دانشگاه آغاز می‌کنیم.
این استاد دانشگاه با قرائت آیه 42 سوره زمر گفت: ما باید این باور را داشته باشیم که وقتی می‌خوابیم به نوعی می‌میریم، این آیه تصریح می‌کند که «خدا روح مردم را هنگام مرگشان به تمامى باز مىستاند و نیز روحى را که در موقع خوابش نمرده است قبض مىکند. پس آن نفسى را که مرگ را بر او واجب کرده نگاه مىدارد و آن دیگر نفس‌ها را تا هنگامى معین به سوى زندگى دنیا بازپس مى فرستد.»
به گفته وی، بهره مندی از طبیعت لحظه‌ای شکوهمند است که انسان، رها و آزاد می‌شود و به زندگی و حیات می‌رسد و دوباره زاده می‌شود.
جهان را با خواستن یک جهان نو، یک زایش نو و یک فصل نویی در زندگی آغاز کردن چقدر متفاوت است با این‌که روزی را که ادامه روز گذشته است آغاز کنید، آن‌گونه بخوابید که می‌خواهید بمیرید و آن‌گونه بیدار شوید که گویا دوباره زاده شده‌اید؛ یعنی زندگی جدید به شما داده شده است و خودتان را در گذشته محصور نکنید و در گذشته زندگی نکنید.
بهار به معنای زندگی از نو است
رئیس دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه خوارزمی گفت: قیامت ظرف و صحرایی نیست که در گلستان و یا آتش آن برویم؛ چرا که این نگاهِ نیوتنی به عالم است که همه چیز، زمان و مکان مطلق است؛ اما زمان در نگاه نسبیتی انیشتین یا سیاه چاله‌های استیون هاوکینگ یک تعریف دیگری پیدا می‌کند. بدان مضمون که زمان به شما بستگی دارد و شما در ظرف زمان نیستید. شما نباید انتظار فردا را داشته باشید، فردا به حرکت شماست و حرکت جدید شما، فردای شما می‌شود. تکرار حرکت شما، در گذشته ماندن شماست.
وی افزود: طبق تعریف «مورتی» مردن یعنی خلاص شدن از همه‌ی زمان گذشته. این‌گونه مردن عین حیات است و بعد از مرگ، انسان در برزخ نمی‌ماند. اگر شخصی فوت کرده باشد و در خوابی ببینند که شخص متوفی ناراحت است در حقیقت او در ماندگاری‌های برزخ است و هنوز در تعلقات و گذشته‌اش به سر می‌برد.
و جز این نیست که رویش دوباره طبیعت یکی از مصداق های روز قیامت است، آری؛ مردن یعنی فارغ شدن از زمان. این مرگ، نویدِ مرگ متصل به حیات است؛ نه آن مرگ‌هایی که در اطرافمان رخ می‌دهد.
رهایی گذشته ، انرژی آینده را به دنبال دارد، در حقیقت طبیعت بهار یکی از ارزنده ترین درس هایی که به بشر می دهد باور به دوباره زیستن و از نو زیستن است.
بهار فصل رویش هاست، فصلی که به برکت اعجاز گونه آن انسان زندگی را از نو آغاز می کند و در محاسبات خود با بارو به طرح های معنوی و امدادهای غیبی خداوند بهترین را برای خود رقم می زند.
پایان پیام/
نظر شما