به گزارش خبرگزاری شبستان از مشهد، آیت الله هادوی تهرانی، عضو مجمع جهانی اهل بیت(ع)، شب گذشته (20آذر) در سومین نشست همایش آینه آفتاب با بیان اینکه امام حسین(ع) از اهل بیتی است که در شأنشان آیه تطهیر نازل شده است، گفت: نیم قرن بعد از رحلت پیامبر(ص)، امام حسین(ع) را به نام چدّش، حضرت محمد(ص) و دین و آیینش که برای هدایت بشر تا قیام قیامت، به ارمغان آورده بود، مظلومانه به شهادت رساندند.
وی افزود: اگر زمینه های تاریخی و حوادث بعد از رحلت پیامبر(ص) را مرور کنیم، متوجه می شویم اتفاقی که برای امام حسین(ع) رخ داد، عجیب نبوده زیرا مردم از ارزش های اسلامی و الهی فاصله گرفته دور شده بودند.
آیت الله هادوی تهرانی، ادامه داد: باید به ریشه تاریخی این داستان بپردازیم؛ زمانی که شهر مکّه توسط مسلمانان فتح شد، شوکت اسلام آغاز شد و مردم دسته دسته به دین مبین اسلام روی آوردند.
این استاد حوزه تصریح کرد: در آن زمان مخالفان اسلام متوجه شدند که نمی توانند با عظمت و قدرت اسلام برخورد کنند بنابراین تصمیم گرفتند تا بر موج هایی که از این عظمت به وجود آمده است، سوار شوند و باگذشت زمان قدرت را در دست بگیرند و اسلام را از درون تغییر دهند و مسخ کنند.
عضو کمیته جهانی گفتگوی اسلام و غرب اذعان داشت: زمانی که ابوسفیان و امثال او در جریان فتح مکه مسلمان شدند، در حقیقت جریان مخالف با اسلام که تا آن روز آشکارا در برابر اسلام مقاومت و ایستادگی می کرد، به لایه های زیرین جامعه اسلامی منتقل شد و در پوشش اسلام به شکلی دیگر به مخالفت های خود ادامه داد و جریان کفر به جریان نفاق تبدیل شد.
عضو شوراى عالى مجمع جهانى اهل بیت(ع) اظهار کرد: با استفاده از همین ارزش های قبل از اسلام و جاهلانه بود که داستان ثقیفه رخ داد و زمانی که مخالفان اسلام و اهل بیت(ع) فهمیدند شرایط عمومی فرهنگ و اجتماعی جامعه به گونه ای است که می توانند شخص دیگری را مطرح و جریان دیگری را حاکم کنند، از این فرصت حداکثر استفاده را کردند.
این استاد حوزه خاطرنشان ساخت: این افراد با مطرح کردن موضوعاتی همانند انتصاب قبایلی و اینکه قبیله قریش امتیازات خاصی دارد در حالی که این موضوع در اسلام تایید نشده بود و هم چنین مطرح کردن مسئله سن و "کبر سن" که در فرهنگ قبایلی از اهمیت بالایی برخوردار است و افراد مسن، شیوخ قبیله و مورد احترام سایرین هستند، ابوبکر را به جانشینی رسول الله (ص) برگزیدند.
وی عنوان کرد: در انتخاب جانشین برای پیامبر(ص)، هیچ صحبتی از اینکه چه کسی در اسلام تقدّم دارد و به حقایق آن آگاه تر است و یا اینکه چه کسی برای اسلام زحمت بیشتری کشیده و در صحنه های مبارزه اسلامی، از خود شجاعت بیشتری نشان داده و دلاوری کرده است، به میان نیامد زیرا می دانستند در اینصورت نوبت به آن ها نمی رسد و همه انگشت ها به سوی علی مرتضی (ع) نشانه می رود.
عضو کمیته جهانی گفتگوی اسلام و غرب مدعی شد: این گروه با تغییر ارزش های اسلامی به ارزش های جاهلیت، که مورد پذیرش اکثریت جامعه آن روز نیز بود، مسیر اسلام را عوض کردند.
این استاد حوزه افزود: آن ها شائبه ای را نیز مطرح کردند که در تاریخ باقی ماند و آن این است که اگر پیامبر(ص) از علی بن ابیطالب (ع) تجلیل و در صحنه های مختلف برتری وی را بیان می کرد، به دلیل نسبت و خویشاوندی بوده که پیامبر(ص) با علی(ع) داشته است.
آیت الله هادوی تهرانی به بیان علت این شائبه و تنزل دادن جایگاه نبوت پرداخت و اظهار داشت: جایگاه عظیم نبوت اجازه هر اقدامی را به این افراد نمی داد و آن ها که قابلیت نزدیک شدن به این جایگاه را نداشتند، سعی کردند جایگاه پیامبر(ص) را در نزد افکار عمومی پایین بیاورند و با انجام این جنایت بزرگ در حق شخصیت رسول الله(ص) و تنزل جایگاه ایشان، بتوانند انتقال قدرت از پیامبر(ص) به انسانی عادی را معنا دار کنند.
رئیس گروه فقه و حقوق شورای بررسی متون وزارت علوم گفت: این حرکت، عکس العملی را به دنبال داشت و آن پیدایش جریانی بود که قصد داشت جایگاه پیامبر(ص) و ائمه(ع) را بالاتر از آن چیزی که هستند نشان دهد و این جریان در برخی مواقع ضربه های سخت تری از ضربه های جریان مخالف، به مسئله امامت وارد کرد زیرا در لباس دوست ظاهر شده بود.
وی به روایتی که مورد پذیرش اکثریت اهل تسنن است اشاره کرد و خاطرنشان ساخت: بعد از جریان ثقیفه، ابوبکر با چشمانی گریان نزد امیرالمومنین(ع) رفت و به ایشان گفت: "ما می دانیم که تو از همۀ ما به خلافت سزاوارتری اما این جماعت زیر بار خلافت تو نمی روند و حرفت را قبول نمی کنند و اگر تو زمام امور را به دست بگیری در بین مسلمانان اختلاف و درگیری به وجود می آید؛ تو از حق خودت بگذر و اجازه بده من که مورد پذیرش این افراد هستم، فعلا اداره امور را به دست بگیرم تا شرایط برای پذیرش تو مهیا شود."
این استاد حوزه اذعان کرد: امام علی(ع) در پاسخ به این تقاضا سکوت کرد و همین که ایشان مخالفتی نکرد، برای ابوبکر کافی بود.
آیت الله هادوی تهرانی اذعان داشت: در آن زمان جوی ایجاد شد مبنی بر اینکه دعوای علی(ع) برای حکومت، یک دعوای شخصی است و علی(ع) به دنبال مقام پرستی، خودخواهی و منافع خودش است و امیرالمومنین علی(ع) برای اینکه این شائبه تقویت نشود و هم چنین به خاطر رعایت مصلحت عمومی، سکوت کردند.
پایان پیام/
نظر شما