علیرضا رضاداد در آخرین دقایق برگزاری بخش بین الملل سیو سومین دوره جشنواره فیلم فجر که به صورت مستقل برگزار شد در خصوص بهترین نتیجه حاصل شده در این دوره به خبرنگار شبستان گفت: فکر می کنم که تجربه خیلی خوبی بدست آوردیم و شاید بهترین مطلبی که دریافت کردم این بود که ما به این نتیجه رسیدیم که «ما می توانیم».
«حس خوب توانستن»
دبیر این دوره جشنواره تشریح کرد: باید گفت که ما می‌توانیم به رویکردها و هدف‌هایی که در هفت یا هشت ماه پیش به آن فکر می کردیم، برسیم. ما می توانیم بین سینماگران داخلی و منطقه‌‌ای بزرگ، جایی که اشتراکات فرهنگی داریم پیوندهای لازم را برقرار کنیم. بستر لازم برای ارتباط بین سینمای ایران و همه پنجاه شصت کشوری که امکان تعامل با آنها وجود دارد را فراهم کنیم. می توانیم فیلم‌های مناسب با رویکردهای خودمان را پیدا کنیم. می توانیم نگران دعوت از هیچکدام از عوامل فیلم‌ها نباشیم. چند اتفاقی که در طی سی و چندسال گذشته همه فکر می‌کردند شدنی نیست در این دوره تجربه شد ومعلوم شد که می‌شود بدون نگرانی وارد تعاملات اقتصادی، فرهنگی و هنری شد و تجربه‌های همدیگر را با دنیا به اشتراک بگذاریم و از آنها استفاده کنیم. اینها همه دستاوردهای این دوره بوده و امیدوارم که در دوره‌های آتی تجربه‌های دیگری که تا کنون انجام نشده است هم تحقق پیدا کند.
وی در پاسخ به این سوال که آیا فکر می کنید که این «حس خوب توانستن» که شما به آن دست یافته اید در جامعه سینمایی کشور هم ساری و جاری بشود و از این پس هنرمندان ما با توجه به مخاطب جهانی اقدام به ساخت آثار خود کنند، گفت: به نظر می رسد که تا این دریافت ما به جامعه سینمایی منتقل شود چند سالی زمان ببرد. چون اینها دریافت های ماست که در جریان جزییات مسایل قرار داریم. اما به عنوان مثال هنوز بخش اعظمی از جامعه سینمایی کشور هنوز فکر می کنند که ما قدرت جذب فیلم‌هایی که بتوان به راحتی آنها را نمایش داد و عواملش را دعوت کرد ودر مورد این آثار گفتگو کرد، نداریم و یا هنوز هم این اعتقاد در خیلی از سینماگران ما بوجود نیامده که بسیاری از سینماگران دنیا خواسته و ناخواسته از سینمای ایران متاثر شده‌اند و فضای فرهنگی، عاطفی و اخلاقی که در سینمای ما هست در آثارشان دیده می‌شود. بنابراین فکر می کنم به این چندسال زمان نیاز داریم.
جشنواره مستقل بین‌المللی ما می تواند هم عرض با برلین و کن باشد
رضاداد در خصوص بخش بازار گفت: من فکر می کنم که بخش بازار می‌تواند خیلی وسیع‌تر از این برگزار شود و جشنواره بین‌المللی مستقل ما به جایپذیرش دویست مهمان ظرفیت حضور قریب به 2000 مهمان خارجی حتی با هزینه خودشان را دارد و این از آن دست اتفاقاتی است که می تواند در دوره‌های بعد بیفتد.
وی در پاسخ به این سوال که آیا ما محصول مناسب و کافی برای ارائه به این تعداد خریدار خواهیم داشت اظهار کرد: ما می‌توانیم طیف گسترده ای از محصولات از سراسر دنیا در کنار هم قرار دهیم که بتوانیم یک جشنواره بین‌المللی منحصر به فرد در دنیا را ایجاد کنیم و همه از اقصی نقاط دنیا برای دیدن این آثار به اینجا بیایند و فقط برای تماشای محصولات سینمای ایران نباشد.
دبیر سی و سومین دوره جشنواره بین المللی فیلم فجر، تاکید کرد: قطعا می توانیم یک جشنواره بین‌المللی با رویکردهای خودمان داشته باشیم. به این معنا که «کن» نباشیم، «برلین» نباشیم، اما جشنوره‌ای باشیم که ارزشش نه کمتر از کن و نه برلین است.
سینمای ما باید وارد عرصه رقابت جهانی شود
رضاداد در پاسخ به این سوال که مگر اختصاص بخش بازار به آثار ایرانی به طور کامل تجربه خوب و موفقی نبوده است، گفت: این تجربه بسیار خوبی بود اما فکر می کنیم که ناگزیریم که به نفع سینمای ایران است که وارد عرصه رقابت با دنیا بشود.
وی تشریح کرد: ما در یک دوره‌ای فیلم خارجی و آثار غیر ایرانی را ممنوع کردیم و یا بهتر است که بگویم خودمان را از آن محروم کردیم تا سینمای ما قوه و بنیه پیدا کند و بتواند روی پای خودش بایستد. اما فکر می کنم که در حال حاضر سینمای ما آن‌قدر قدرت پیدا کرده که نه فقط می تواند در عرصه جهانی حضور پیدا کند بلکه لازم است که وارد یک رقابت جهانی بشود؛ البته رقابت با جهان همسو و هم سطح خودش.
وی در خصوص رقابت با تسلط جریان سینمای هالیوود درجهان هم اظهار داشت: زمانی می رسد که لازم است بخشی از فرصت‌های اقتصادی که در اختیار آنها قرار دارد را به خود اختصاص دهیم، اما برای این کار هم ما باید از اینجا و جهان هم سطح، همسو و جهان هم جوار خودمان شروع کنیم. اینها ظرفیت‌هایی است که ما در اختیار داریم و باید توجه داشته باشیم که اتفاقا همین‌ها در حال تبدیل شدن به رقبای جدی ما هستند.
رضاداد تصریح کرد: آثاری که امسال از کشورهای مختلفی حتی نظیر قرقیزستان، تاجیکستان و گرجستان در جشنواره حضور یافته اند، آثاری است که نشانه‌هایی از توجه آنها به سینما به شکلی جدی دارد و ما باید از این لاکخودمان دربیاییم و بدانیم که اگر ما ظرفیت‌های مخاطب را به سرعت اشغال نکنیم رقبای ما به سرعت جایگزین ما می شوند چنانچه در سال‌های اخیر فیلم‌های چین و ترکیه در بخشی از مخاطبین که می توانند مخاطبین ما باشند در حال نفوذند. این نکات مسائلی هستند که ما را وادار کرد که به فکر بیفتیم که یک بخش مستقل داشته باشیم که بتوانیم به این مسائل بیشتر توجه کنیم و با در آمدن از این حصار و با حضور دیگران به یک تعامل برسیم.
وی تاکید کرد: تولید مشترک یک مساله خیلی جدی است که نقطه تمرکز ما هم در این دوره بود و باید تا سال‌های سال مرکز توجه بخش بین‌الملل جشنواره باشد. حتی شاید مهمترین راه برون رفت و نجات سینمای ایران توجه به این تعاملات و ظرفیت‌ها باشد.
رضاداد افزود: این نکاتی است که در این دوره به طور خیلی جدی جرقه هایش زده شد، گرچه در دوره های قبل به آنها کم‌وبیش اشاره می‌کردیم. اما آن فضای عمومی که متاثر از سینمای ایران بود اجازه نمی داد اینقدر جدی به این مسائل پرداخته شود. الحمدلله این فرصت نشان داد که هم می توانیم و هم ضروری است که به آنها بپردازیم.
گفت‌وگو: محمدصالح حجت‌الاسلامی
پایان پیام/
نظر شما