به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان در البرز، اینجا فرهنگسرای شهدای وحدت در شهرستان فردیس است. هر هفته و هر مناسبت اهالی شعر و زبان و ادبیات گردهم جمع می شوند، و شعرهایی را با چارچوب آئینی و سنّی قرائت می کنند. این روزها صحن وسرای مسجد به برکت ماه مبارک رمضان میزبان تعداد بیش تر مردم است، در کنار تکاپوی مردم روزه دار، اهالی شعر و دوستداران علم و ادب بیش از گذشته محفل خود را رونق داده اند. در اینجا مسجدی به نام مسجد جامع حضرت ابوالفضل علیه السلام در شهرک وحدت وجود دارد، که به برکت وجود کانون فرهنگی هنری هم نام مسجد با عنوان کانون فرهنگی هنری مسجد جامع حضرت ابوالفضل علیه السلام سعی و اهتمام خود را در کنار سایر حوزه های فرهنگی هنری در خصوص شعر و ادبیات فارسی بیش از پیش به انجام رسانده است.
قفسه های کتاب در صحن مسجد مرتب شده هستند، تمیزی و طهارت مسجد و در عین حال پویایی آن نخستین صورتی است، که توجه انسان را به خود جلب می کند، چهره های جوان و با نشاط در مسجد موج می زنند، فعالیت این مسجد بسیار گسترده است، و اهالی شهرک وحدت در ماه مبارک رمضان بیش از هر وقت دیگر به این مسجد توجه نشان می دهند. امام جماعت این مسجد با همراهی هیأت امناء دل به دل جوانان داده است، رنگ های شاد در مسجد گواه این ادعا است.
مردم این محّله به واسطه مسجد و کانون فرهنگی هنری دغدغه کمتری نسبت به اوقات فراغت نوجوانان و جوانان خود دارند، آنان آغوش مسجد را برای فرزندان خود باز می بینند.
مرتضی رامندی، مسئول انجمن شعر اسوه، و رابط کانون فرهنگی هنری مسجد جامع حضرت ابوالفضل علیه السلام در مصاحبه با خبرنگار خبرگزاری شبستان در استان البرز در خصوص همراهی مسجد با انجمن شعر وادبیات اسوه مطرح کرد: نشست های ادبی شعر این انجمن با حمایت و نظارت مسجد است، حجت الاسلام روحی جمالی، امام جماعت مسجد و هیأت امناء مسجد همواره پشتیبان این انجمن شعر هستند و از نظرات خود ما را بهره مند می کنند و توصیه هایی برای ارتقاء این انجمن دارند.
وی با بیان این مهم که هر نشست با توسل به یکی از شهداء آغاز می شود، اظهار کرد: متوسل شدن به شهداء برای هرکاری هم برکت و هم مساعدت آنان را به همراه دارد، ما نیز در این انجمن با توسل و توکل به یک شهید در هر نشست از خداوند طلب خیر و برکت می کنیم.
این مسئول با یادآوری سالروز ورود 157 شهید غواص دست بسته و برپایی شب شعری با همین مضمون سرورده ای از خود را خواند:
سی سال منتظر ساحل شهر که دوباره از دل دریا بیای
سی ساله خیره شده مادری به دل غریب کوچه تا بیای
سی ساله که از پس نگاه تو حتی خاک این زمین بر نیومد
با همین دست های بسته گل من واسه شهر دوباره دیدنی شدی
نسل من عاشق پیراهنته یوسفم کی گفته ناتنی شدی
سی سال منتظر مادر تو کنار مزار خیالت تا بیای
سی ساله منتظر ساحل شهر که دوباره از دل دریا بیای
سی ساله که روزگار بدون تو واسه ما دلنگرونی جا گذاشت
رد تو تا دل کارون شکفت وطنم اسمی به غیر تو نداشت
وطنم اسمی به غیر تو نداشت سی سال اسم وطن اسم تو
تو فقط نسل من و درک می کنی اگه حتی با چشای بسته ای
سی ساله مثل یک راز رفتنت سی ساله با شط کارون درگیرم
سی ساله حسرت دریا رو دارم سی ساله بعد تو دریا نمی رم
رامندی از معرفی یک کتاب در هر نشست با مشورت اعضای فعال مسجد گفت، و توضیح داد: معرفی کتاب خوب یکی از شاخص های اصلی کتاب و کتاب خوانی است، از این رو در هر نشست انجمن یک کتاب را به عنوان کتاب مطرح معرفی می کنیم.
عضو کانون ادبی شعر آئینی استان البرز با بیان این مهم که حمایت حجت الاسلام ولی زاده، مدیردبیرخانه کانون های مساجد استان البرز، سازمان فرهنگی ورزشی، و افرادی هم چون خانم ها قاسمخانی مدیر فرهنگسرا شهدای وحدت، و محمدزاده مسئول آموزش فرهنگسرا در رشد و پیشرفت شعر این انجمن موثر بوده است، اظهار کرد: شعر هنر بیانی و کلامی است، این عرصه هنر به واسطه حمایت و توجه متولیان فرهنگی می تواند در سطح کلان رشد کند.
امروزه 16 کانون تخصصی فرهنگی هنری مسجد در استان البرز فعال هستند، و در این راستا کانون فرهنگی هنری مسجد جامع حضرت ابوالفضل علیه السلام در شهرک وحدت فردیس متقاضی دریافت مجوز کانون تخصصی فرهنگی هنری شعر آئینی و سنتی است.
روند شعر آئینی در میان نسل امروز با تأسی به ادبیات مقاومت است، امروز شعر سنّتی و آئینی با وجود انگاره های دیگری که آن را مختص به گروه های سنّی کهنسال در نظر داشت، امروزه همچون جویباری که راه اقیانوس را یافته در این عرصه می تازد.
و چنین است، که تاریخ کهنسان شعر و ادبیات کشورمان با وجود تعرض های بدخواهان همواره در مسیر ارزش های اخلاقی پیش رفته است، و با وجود موانع بسیار در عرصه شعر آئینی که زادگاه آن را می توان شاهکار حماسه سرای برجسته حکیم ابوالقاسم فردوسی دانست، در میان جهانیان پیشگام است. همچون سروده ای که حکیم ابوالقاسم فردوسی در هجو و بیان ناهنجاری اخلاقی شخصیت نامتعادل محمود غزنوی آورده است:
درختی که تلخ است وی را سرشت گرّش بر نشانی به باغ بهشت
ور از جوی خلدش به هنگام آب به بیخ انگبین ریزی و شهد ناب
سرانجام گوهر به کار آورد همان میوه تلخ به بار آورد
برگرفته از (کتاب تاریخ ده هزار ساله ایران، عبدالعظیم رضایی، جلد چهارم، ص 67)
به واقع این زبان شعر است، که با بیان رسا و اثرگذار خاص خود از مرزها گذر می کند و بیش از گلیم خود قدم برمی دارد.
پایان پیام/
نظر شما