به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از روابط عمومی فیلم، کمال تبریزی در ابتدای این جلسه درباره توقیف چند ساله این فیلم و ممیزیهای اعمال شده در «از رئیس جمهور پاداش نگیرید» گفت:ما این فیلم را با شوق و علاقه خاصی شروع کردیم. در زمان ساخت نیز همه ما فکر می کردیم که داریم حرف درستی بیان می کنیم. به همین دلیل در ذهنمان این بود که همه از آن استقبال می کنند. اما متاسفانه شرایطی پیش آمد که اکثر نهادهای خارج از وزارت ارشاد تلاش می کنند که این فیلم مهجور بماند. میزان تبلیغات و تعداد سالن ها هم بسیار کم است.
وی افزود:در کنار این موضوع بحث تحریم حوزه هنری مطرح است. بخصوص در سینماهایی که این ارگان در شهرستانها دارد. به همین دلیل شرایط برابر با دیگر فیلم های روی پرده نداریم. این بی مهری احتمالا به فضای فیلم و خود من برمی گردد. که البته یک روش غلط و نادرست است. این اتفاق برای فیلم های دیگری هم رخ داده است و آن را یک عملکرد غیر قانونی و خودسرانه است. چرا که یک سری از سینماهای کشور را در اختیار دارد و به خود اجازه می دهد فراتر از قانون عمل کند. به نظر می رسد بعد از گرفتن پروانه نمایش مرحله دیگری وجود دارد که دوستان باید فیلم ها را تازه بررسی کنند. در اصل ما باید ازدو کانال به شکل ممیزی عبور کنیم.
تبریزی تاکید کرد: امیدوارم به تدریج با کمک دست اندرکاران سینما این دوستان حوزه هنری را متوجه کنیم که این راه اشتباه است. آنها با این کار فکر میکنند که می توانند فرهنگ را اصلاح کنند و نمی دانند نتیجه آن معکوس است. اتفاقا این روش بیشتر فیلمسازان را ترغیب می کند که مسیر خود را ادامه دهند تا روزی برسد که ما حوزه هنری تحریم کنیم.روزی انقدر سینما در این کشور ساخته می شود که ما عنوان کنیم دیگر فیلم هایمان را اکران می کنیم به شرط اینکه در سینماهای حوزه هنری روی پرده نرود.
محمدرضا مقدسیان منتقد جلسه در ادامه این نشست با اشاره به فعالیت های مهدی کریمی تهیه کننده «از رئیس جمهور پاداش نگیرید» گفت: بخشی از سینمای بعد از انقلاب مدیون مهدی کریمی است. چرا که در کارنامه او فیلم هایی همچون «آژانس شیشه ای» و «رنگ خدا» دیده می شود.
کریمی در ادامه درباره این همکاری توضیح داد:من تهیه کنندگی در سینمای ایران را با «مهر مادری» آقای تبریزی شروع کردم.«از رئیس جمهور پاداش نگیرید» فکر میکنم در حال حاضر متوجه آسیبی است که دقیقا در فیلم هم به آن نقد دارد. بحث فرهنگ از ابتدای انقلاب علیرغم شعارهای فرهنگی و انقلاب فرهنگی مثل یک بچه یتیم است که هر سال هم قیم های جدیدی پیدا می کند. جای تاسف دارد که بعد از این سالها حوزه هنری به عنوان نهادی که برای حمایت از فرهنگ شکل گرفته ، یکی از موانع جدی برای عرصه فیلم شده است. اما خوشحالم که مردم در این شرایط باز هم از فیلم استقبال می کنند.
وی افزود:اما حس میکنم که با این استقبال مردم و حمایت آنها زحمت بیش از 10 ساله ما برای این فیلم به بار نشسته است. ما مقاومت می کنیم که از آن نگاههای جانبدارانه عبور کنیم. اقبال عمومی که همیشه از آثار تبریزی صورت گرفته ما را مصمم کرده است که به این نتیجه برسیم که در فیلم بعدی این موضوع را اعلام کنیم که آن را در سینماهای حوزه اثر خود را نمایش نمی دهیم.
در ادامه آشا محرابی بازیگر فیلم درباره همکاری خود با تبریزی گفت:تجربه لذت بخشی بود. اما متاسفم که امروز مرحوم آقالو میان ما نیست. من البته موفق شدم در این فیلم در قالب سه تیپ متفاوت حضور پیدا کنم. برای خودم غریبه بود. چون برای اولین بار بود می دیدم. خصوصا بعد از این همه سال. من قبلا در تئاتر چنین تجربه ای را داشتم. تیپ همیشه با کاراکتر در جنس بازی متفاوت است. امیدوارم نتیجه هم قابل قبول باشد.
محمدرضا سکوت در ادامه بیان کرد:من قبل از «از رئیس جمهور پاداش نگیرید» در سریال «شهریار» با وی همکاری داشتم. این فیلم برای من پر از خاطره و فراز و نشیب است. سر فیلمبرداری ما مدام در حال گریز از دست نیروهای پلیس عربستان بودیم. اما قرار گرفتن در این گروه با همراهی کریمی و تبریزی باعث شد که بتوانیم این کار را به سرانجام برسانیم. خوشحالم فیلم را بالاخر بعد از چندین سال دیدم.
تبریزی در پاسخ به این سوال که چرا با این حجم ممیزی فیلم را اکران کرده است، گفت:مقوله فیلم به عنوان هنر خیلی متفاوت از دیگر هنرها است. مثل نقاشی که تابلویی را طراحی می کند و اگر اجازه نمایش آن را ندهند با هزینه ای که کرده است می تواند آن را برای همیشه درمنزل خود نگه دارد. ولی سینما جز گران ترین هنرها است. چون در آن باید سرمایه گذاری صورت بگیرد و بخشی از آن برگشت سرمایه است. به همین دلیل بعد از این هفت سال، فکر کردیم که باید حتما با مسئولین وزارت ارشاد تعامل کنیم تا مجوزفیلم را صادر کنند.
وی افزود: البته آن نسخه ای که شما می بینید شخصیت ها و دیالوگ هایی را کم دارد. به همین دلیل در آن ابهاماتی وجود دارد و برخی از مفاهیم در آن دیده می شود. اما روح کلی فیلم درباره شخصیت اصلی کاملا در آن دیده می شود. اینکه از چه موقعیتی به کجا می رسد. و چقدر این سفر باعث می شود از موقعیت ممتاز اجتماعی خود پایین تر بیاید. این کاری است که این سفر با آدم ها می کند. جان اصلی فیلم هم همین است. اینکه باید آدمها در این مراسم یکرنگ شوند. این بخش فیلم حفظ شده است. و همین موضوع هم اهمیت ویژه ای دارد. آن بخشهای حذف شده این موضوع را دچار خدشه می کند اما آن را از بین نمی برد. امیدواریم در نسخه نمایش خانگی بخش های حذف شده را هم نمایش دهیم.
تبریزی درباره نگاه مخالفین به این فیلم و کسانی که با تحریم «از رئیس جمهور پاداش نگیرید» از طرف حوزه هنری موافق هستند، تاکید کرد:ما باید سعی کنیم افکار یکدیگر را در حالی که نقد می کنیم، تحمل کنیم. با تحمل است که می توانیم در کنار هم به آرا و عقاید هم فکر کنیم و بی احترامی نکنیم. هرگز نباید این نگاه را نداشته باشیم که ما برای فهمیدن خیلی چیزها مرکز جهان هستیم.
وی افزود:برای کسانی که می گویند فیلم من با برخی ارزش ها و مسائل شوخی می کند، یک مثالی می زنم آقای تنابنده دوست صمیمی من است و حتی با او کار کردم. وی فیلمی با عنوان «گینس» ساخته است و من هم فیلم را ندیده ام. در هر حال فکر میکنم آقای تنابنده احترام خود را دارد و درباره فیلمش باید نقد و بررسی شود. من هم می توانم به آن فیلم نقد داشته باشم.
وی افزود: اما فیلم خودم را با«گینس» مقایسه میکنم. فیلمی که کاملا از طرف حوزه هنری حمایت می شود و من از این موضوع خوشحال هستم. چون فکر میکنم وظیفه حوزه حمایت از همه فیلم ها است. اما کسانی که فیلم را ندیدند بهتر است به دیدن «گینس» بروند و بعد درباره کار حوزه هنری قضاوت کنید. آن زمان متوجه می شوید که این مجموعه چقدر بی انصافی می کند. امیدوارم روزی در جامعه فرا برسد که تندرویها کنار برود و با هم تعامل درست داشته باشیم. باید اجازه دهیم همه افکار و عقاید مطرح شود و بعد ممکن است ما برخی از آنها را دوست داشته باشیم و یا برعکس.
در ادامه کریمی تاکید کرد: در زمان «آژانس شیشه ای» هم ما پای فیلمی ایستادیم که هیچ کس حاضر نشد از آن حمایت کند. حوزه هنری، بنیاد روایت فتح و برخی ارگانها از فیلم حمایت نکردند. با وجود اینکه «آژانس شیشه ای» در جشنواره مورد استقبال قرار گرفت، اما توقیف شد. به آمار فعلی نگاه نکنید. ما همیشه در مقابل افراد دیگری که فکر می کنند از ما بهتر می فهمند مواخذه می شویم. ما باید در هدف تعریف سفر حج، مظاهر ریاکاری را نشان می دادیم. شخصیت اباذر که در فیلم درویش مسلک است در اصل مدام تظاهر می کند. البته در نسخه فیلم بخشی از این شخصیت سانسور شده است. تک تک این بخشها بی دلیل کنار هم قرار نگرفته اند.
آشا محرابی بازیگر فیلم«از رئیس جمهور پاداش نگیرید» در پاسخ به سوال منتقد جلسه درباره حضورش درسه تیپ متفاوت در این فیلم عنوان کرد:من از ابتدا قرار بود فقط نقش همسر اول شخصیت اصلی فیلم را بازی کنم که لهجه آذری داشت. اما چون پیش از این در تئاتر هم تجریه اینچنینی داشتم و آقای رحمانیان هم دیده بودند به آقای تبریزی پیشنهاد دادند. درباره شخصیت دیگر هم باید بگویم من مادربزرگی داشتم که اهل رشت بود. به همین دلیل این تیپ را از او یاد گرفته بودم. با نظر طراح گریم و اتودی که زدیم به این نتیجه رسیدیم که هر سه نقش را بازی کنم. از طرفی هم اصرار به این موضوع بود که چرا با وجود اینکه این سه زن شبیه هم هستند اما شخصیت مرد داستان خیانت می کند.
محمدرضا سکوت هم درباره فیلمبرداری این فیلم در مسجد النبی و مسجد الحرام گفت:ما با لباس احرام دوربین را قایم می کردیم و فیلمبرداری را انجام می دادیم. بخش هایی در مسجد النبی و مسجد الحرام کاملا مخفیانه فیلمبرداری شده است. دوستان من را با ولیچر حمل می کردند و من فیلمبرداری می کردم. البته این فیلم قبل از انقلاب دیجیتال بود و ما به صورت 35 فیلمبرداری می کردیم و کار بسیار سختی بود. ما اصلا از آرشیو برای این صحنه ها استفاده نکردیم. برخی صحنه ها را هم کروماکی گرفتیم.
در ادامه کمال تبریزی در پاسخ به سوال منتقد جلسه درباره ادامه مسیر فیلمسازی خود گفت:من قطعا را ه خودم را ادامه می دهم. ما در سینما افکارمان را با مردم در میان می گذاریم و باید آئینه درستی باشیم. متاسفانه به جای اینکه در مسیری که باید فراهم و آزاد باشد تا خلاقیت به اوج خود برسد، مسیر برعکس طی می شود. در دوره ای با فضایی که در اختیار داشتیم و ارتباطی که بین فیلمساز و مسئولین بود سینما شکوفا شد. اما در سالهای اخیر دقیقا برعکس این اتفاق افتاد ما کم کم منزوی شدیم و سینما هم مخاطبش را از دست داد. عده ای نمی خواهند این سینما رشد کند در حالی که به گفته مسئولیی سینما مهمترین سفیر فرهنگی کشور بوده و هست. وقتی فضای رقابت سالم به وجود آید سینما هم جان می گیرد و مردم هم از آن استقبال می کنند. اگر حالا استقبال کم است به خاطر محدودیت ها است. وقتی محدودیت زیاد می شود فیلمساز هم به سمت بی تفاوتی می رود و از مسائل جامعه دوری می کند. بحثی که درباره سیاه نمایی می شود ناعادلانه است در حالی که فیلمساز آئینه جامعه است. مجموعه فیلم های هر دوره نشان دهنده موقعیت همان جامعه است. امیدوارم همه تلاش کنیم که فضا بازتر شود تا به نتیجه بهتری برسیم.
پایان پیام/
نظر شما