به گزارش خبرگزاری شبستان، اگر عموم انسان ها تصور درستی نسبت به دین داشته باشند در گرایش به آن تردید نخواهند کرد، مگر بر اثر خوی تجاوزگری، لذا در آموزه های قرآن و عترت (ع) اهتمام ویژه ای برای معرفی حقیقت دین به انسان ها وجود دارد. بخشی از معرفی دین به فلسفه دین اختصاص یافته اما در سایر بخش ها اسلام مصداق دینداری معرفی شده است.
خداوند در آیه 19 سوره آل عمران می فرماید: «نزد خدا، دین فقط اسلام است». اگر ادیان آسمانی را بررسی کنیم می بینیم که ویژگی های مشترکی در همه آنها وجود دارد که به آنها روح می بخشد؛ این روح مشترک تمام ادیان آسمانی اسلام است البته خداوند متناسب با نیازها و ظرفیت بشر، دین را در اعصار متمادی تکمیل کرد تا زمان بعثت پیامبر خاتم (ص) که کامل ترین برنامه سعادت بشر به او ارایه شد.
امیرمومنان امام علی (ع) می فرمایند: «ستایش خداوندی را سزاست که راه اسلام را گشود و راه نوشیدن آب زلالش را بر تشنگان آسان فرمود، ستون های اسلام را در برابر ستیزه جویان استوار ساخت و آن را پناهگاه امنی برای پناه برندگان، مایه آرامش برای واردشوندگان، دلیل و برهان برای گویندگان و گواه روشن برای دفاع کنندگان، نور هدایتگر برای روشنی خواهان، مایه فهمیدن برای خردمند، مایه تعقل برای اهل تدبر، نشانه گویا برای جویندگان حق، مایه روشن بینی برای صاحبان عزم، عبرت برای عبرت گیرندگان، عامل نجات و رستگاری برای تصدیق کنندگان، آرامش دهنده تکیه کنندگان، راحت و آسایش برای اهل توکل و سپری نگهدارنده برای اهل صبر قرار داد. اسلام روشن ترین راه هاست، جاده هایشان درخشان، نشانه های آن در بلندترین جایگاه، چراغ های پرفروغ و سوزان، میدان مسابقه آن آماده برای پاکان و سرانجام مسابقه های آن شرافت و بزرگی است و مسابقه دهندگان آن پیشی گیرنده و چابک سوارند. برنامه این مسابقه: تصدیق حق، نورافشان آن: اعمال صالح، پایان آن: مرگ، میدان مسابقه: دنیا، مرکز گرد آمدن مسابقه دهندگان: قیامت و جایزه آن بهشت است.» (نهج البلاغه، خطبه 106)
امام علی (ع) فرموده اند: «این اسلام همان دینی است که خدا برای خودش برگزیده و زیر نظر خویش پرورده است.» (نهج البلاغه، خطبه 198)
ایشان همچنین می فرمایند: «خدای بزرگ اسلام را راهی قرار داد که نشانه های آن تابان و مشعلش درخشان است. در اسلام، دل ها با هم الفت می گیرند و بر اساس آن پیوند برادری ایجاد می شود.» (کافی، ج 5، ص 371)
امام علی (ع) فرمودند: «خدا محمد (ص) را با برهان کامل، پندهای شفابخش و دعوتی کافی فرستاد و با فرستادن او شریعت های ناشناخته را شناساند و ریشه بدعت های راه یافته در ادیان آسمانی را قطع کرد و احکام و مقررات الهی را بیان فرمود، بنابراین هر کس جز اسلام، دینی را انتخاب کند یقینا اهل شقاوت خواهد بود و پیوند او با خدا قطع خواهد شد و گرفتار سقوطی سهمگین خواهد بود و سرانجام او رنج و اندوهی بی پایان و عذابی پردرد می باشد.» (نهج البلاغه، خطبه 161)
*برگرفته از شرح موضوعی قرآن کریم؛ محمد علی دولت
نظر شما