ایستاده با یک پا بر سکوی قهرمانی جهان

خبرگزاری شبستان - البرز

زمین خاکی، یک دروازه و یک توپ پلاستیکی، این سه واژه با حضور یک پسر بچه که چون آهویی تیزرو می دود، آهنگ شروع یک زندگی است. زندگی در قاب نگاهی که همواره به او می آموزد حرکت کن، وا نمان، تدبیر داشته باش و نهایت چشمانت را باز نگه دار، که امید هم تیمی ها به تو است.  بازی با توپ و گل زدن به دروازه برای بسیاری از مردان کوچکی که بعدها در دوران دفاع مقدس اراده حضور خود را به نمایش گذاشتند، یک تمرین بود، آن چنان که حاج سعید براتی، از اشتیاق آن روزها برای دویدن دنبال توپ و گل زدن به دروازه برایمان می گوید.

ایّام بزرگداشت دوران دفاع مقدس بود، به همین منظور برای تهیه گزارش بنا به تعاریف دوستان و همرزمانش از خصوصیات خلقی و رفتاری او، لحظه شماری می کردیم. سابقه ارزشی و ارادتی که از حاج سعید براتی شنیده بودیم، بیش از پیش اشتیاق ملاقات را در ما زنده می کرد، امّا زمان به گونه ای رقم خورد که تلاقی حضور هرساله این جانباز دفاع مقدس به همراه سایر همرزمانش در روز عید غدیر در حرم عظیم امیرالمومنین علیه السلام در نجف اشرف این گزارش را به تأخیر انداخت، با این وصف خاطر خوشی را هموار کرد که یاد این عزیزان مختص به هفته دفاع مقدس نیست.

این زندگی سراسر جدال، که فرصت عاشقی را در زمانی مقدّر به انسان می دهد و تنها انسان های بصیر به آن فرصت ها دست می یابند، ما را مقابل پل جانبازان در سه راه عظیمیه به واسطه مصاحبه با قهرمان تنیس جهان رساند. پل احداثی جانبازان با نماد یک جانباز یکی از اقدامات و برنامه های موفق و قابل تقدیر در شهر کرج است، نماد « جانباز» که در مجاورت یکی از بزرگ ترین خیابان های اصلی شهر کرج قرار گرفته است، برای ثانیه ای هم که شده، سر تعظیم عابران را به دنبال دارد.

موسسه ورزشی فرهنگی ایثار، یکی از کامل ترین و مجهزترین موسسات وابسته به بنیاد شهید و امورایثارگران استان البرز است، که همواره توانسته است با فراهم آوردن محیطی مناسب و متناسب با نیاز جوانان و نوجوانان اوقات فراغت آنان را غنی سازد و این مکان ملاقات ما با حاج براتی است.

به یاد شعر سهراب سپهری می افتم، به سراغ من اگر می آیید نرم و آهسته بیایید مبادا که ترک بردارد، شیشه نازک تنهایی من. در ذهن کلمات را کنار هم می چینم، با مردی که یک پا را در میدان رزم جا گذاشته است، چگونه باید گفتگو کرد، او چه حرف هایی را برای خود در سینه نهفته دارد، که نباید به سراغش بروم و این که هنوز با گذشت چند دهه از آن دوران، باورهایش دست نخورده است؟ یا شاید هم بارورتر از آن دوران حرف های ناگفته ای دارد، که می تواند برای نسل امروز راهگشا باشد.

لبخند پایدار بر روی صورت خندان حاج آقا سعید براتی، تمام گمانه ها را دور می کند، او آشناتر از آن است، که فکر می کردیم، گویی محرمی آمده است، تا یکبار دیگر دفاعی را که مقدّس نام گرفت برای امروزیان تبیین کند و کلید واژه های حرکت و ایستایی را معنایی جدید بخشد.

سعید براتی، متولد 3 فروردین سال 1342 است، که با اشتیاق و علاقه وافر به منظور حضور در صحنه های جبهه جنگ تحمیلی در سال چهارم دبیرستان، همراه با 2 برادر خود به جبهه اعزام می شود، این مختصر توضیحی است، که در ابتدای مصاحبه با قهرمان تنیس کشور بیان شد.

از ایشان تاریخ و زمان مجروحیت شان را می پرسم و او پاسخ می دهد: سال 61 به همراه شهید عبدالحمید اویسی که از سال 1356 از اول دبیرستان با هم عهد کرده بودیم که بعد تحصیلات دبیرستان به حوزه علمیه برای ادامه تحصیل برویم، برای نخستین بار در جبهه حضور پیدا کردیم، پس از آن در طرح لبیک یا خمینی رحمت الله در 25 بهمن نزدیک به عملیات خیبر از کرج اعزام شدیم و در روز هشتم اسفند سال 62  بر اثر ترکش خمپاره مجروح شدم.

جناب سعید براتی، امروز پس از گذشت چند دهه از تاریخ مجروحیّت آیا لحظاتی پیش آمده که با توجه به معلولیتی که در جسم شما به وجود آمده ، از راهی که رفتید احساس ندامت و یا حتّی ناراحتی مختصر کنید؟

« من طی اون 25 دقیقه ای که زمان برد تا به بیمارستان برسم و زمان هوشیاری ام بود، که خون از من می رفت، تا فردا صبح که به هوش آمدم و تا به امروز یک لحظه برایم پیش نیامده که تصوّر کنم که کاش نمی شد، برعکس با خودم فکر می کنم که آیا من ارزشش را داشتم، که این جان را فدای راه خدا کنم؟ به واقع این اتفاق و این جانبازی را رحمت و عنایت خدا و اهل بیت علیه السلام می دانم».

پس از مجروحیّت چه فعالیت هایی داشتید؟

پس از مجروحیّت در حوزه خادمی شهداء و جانبازان در بنیاد امور ایثارگران و جانبازان استان البرز شروع به فعالیت کردم، تا سال 92 که بازنشسته شدم، ولی این امر یعنی بازنشستگی مانع ادامه خدمت ام به شهداء و جانبازان نگردید و هم چنان خود را خادم جانبازان و ایثارگران می دانم و به این مطلب افتخار می کنم.

احتمالاً شرائط امروز جامعه از لحاظ فرهنگی شما را نگران و یا ناامید کرده است؟

« از آن روز نخست که انقلاب شروع شد، روزهای دلواپسی شدیدی بود، آن روزها اوج لحظاتی بود که می توانست انقلاب را بخواباند، اما این انقلاب یک چیز معمولی نبوده که به دست ما افتاده باشد، هرچند تنش هایی که به وجود می آید به خود ما برمی گردد و معتقدم درختی که خون شهید پای آن ریخته شده باشد، ممکن نیست با این طوفان ها بلغزد، و معتقدم انقلاب اسلامی ایران برگرفته از واقعه عاشورا بوده است و هم چون واقعه عاشورا ادامه خواهد یافت».

شما ارادت و عشق خودتون رو به انقلاب و اسلام نشان داده اید، حال بفرمایید، نسل امروز ما تا چه اندازه برای حفظ انقلاب و رشادت های شما پیشتاز خواهند بود؟

« نسل امروز تحت تاثیر شدیدترین تهاجمات فرهنگی هستند، ما امروز 2 گروه داریم، گروهی که کم کاری و کارشکنی انجام می دهند، عامداً سعی بر دشمنی و لجاجت دارند و تعداد آن هم بسیار نیست و در عین حال گروه کثیری رو داریم که برحسب ناآگاهی و از سر غفلت لجبازی می کنند ولی با یک تلنگر و یک اتفاق مانند تشییع شهداء و حضور در یک روضه اباعبدالله حسین علیه السلام می بینیم، بسیار بیشتر از آن که فکر می کردیم، روحیه انقلابی و ایمانی در آنان وجود دارد».

« امروز ما شاهد حضور جوانان و نخبگانی هستیم، که سربازان جنگ نرم هستند و در فضای مجازی کار فرهنگی می کنند و پیشتازی آنان در حفظ انقلاب و اسلام بیش از حد باور و حتی به جرأت می توانم بگویم از رزمندگان دوران دفاع مقدس است و البته اینان مایه افتخار و مباهات هستن».

می توان گفت، که در فضای مجازی هر قشری و هر دیدگاهی به 2 گروه احترام ویژه می گذارند، یکی شهداء و دیگری جانبازان و این ارزشمند است. معتقدم هر چیزی صادق باشد و از روی صداقت شکل گرفته باشد همه آن را می پذیرند و برای آن حرمت قائل هستند.

اگر قرار باشه به خاطره ای از دوران جنگ تحمیلی و حضور خودتان در صحنه نبرد اشاره کنید، به کدام خاطره اشاره می کنید؟

« واقعیت این هست، که تمام دوران دفاع مقدس و دوران مبارزات ارزشمند و ماندگار است، به واقع جنگ ذخیره ارزشمندی است، که همواره می توان از آن استخراج کرد». به خاطر دارم که فرمانده ما شهید حاج ابراهیم همت بود، با لباس خاکی، بدون درجه و این یکی از برجستگی ها و افتخارات دفاع مقدس بود، که فرمانده و رزمنده با لباس یک دست و خاکی برای رضا و امر خدا از کیان سرزمین اسلامی به دفاع برخواسته بودند».

در خصوص کسب مقام قهرمانی جهان در رشته تنیس روی میز بفرمایید؟

« من پس از مجروحیت با توجه به علاقه ای که به بحث ورزش و ضرورت آن برای خود احساس می کردم، به سمت ورزش تنیس روی میز روی آوردم . در این رشته ورزشی توانستم به مسابقات کشوری راه پیدا کنم و نهایتا در سال 1372 در مسابقه مجروحین جنگی جهان به حمدالله مقام قهرمانی جهان را در رشته تنیس روی میز به دست آوردم».

به نظر شما نمونه افرادی چون حضرتعالی که پس از جنگ نیز در صفوف مقدم قرار گرفتید و همواره حرفی برای گفتن داشتید، چه تصوری را در اذهان عمومی جهان نسبت به ایران اسلامی و انقلاب ایجاد می کند؟

معتقدم ، تاریخ بهترین گواه و سند معتبری است، که می تواند این عزم و اراده برگرفته از واقعه عاشورا را که در انقلاب و دوران دفاع مقدس به ظهور نشاند را ماندگار و جاودانی کند. انقلاب اسلامی ایران یک حرکت جریان محور و ممتد از واقعه عاشورا است، به همین جهت ماندگاری دارد.

مهر تپنده به انقلاب و سرزمین ایران اسلامی، در دل مردانی چون براتی ها، کولیوندها، شهیدان فلاح نژآد و دیگر آنانی که در پیشگاه رضای خدا میدان نبرد بزرگ تری را برای مقام بندگی پذیرفته اند، هم چنان در دل ها ماندگار خواهد بود، چراکه آنان رنگ بی قراری ها را در قرار بندگی خلاصه می کنند، میدان را می پیمایند و در راه نمی مانند.