به گزارش خبرنگار کتاب شبستان ،ايـن كـتـاب تـنـهـا تاريخ نيست اگرچه تمام مطالب آن از مدارك تاريخى صحيح گرفتـه شـده همچنـين اين كتاب رمان محض نيست اگرچه در نگارش به سبك رمانى درآمده است . لـيـكـن شـرح حـال بـانـويـى است كه براى وى مقدر شده بـود كـه درعصـرى زنـدگى كنـد كـه از پـيش آمدهاى بزرگ پر باشد و زمانى در صحنه دولت اسلام نمايان شود كه كمترين توصيفى كه از آن زمان بكنـيم آن است كه بگوييم زمانى باشان بوده است، نام اين زن درتـاريخ مـا و تـاريخ انسـانيت با مصـيبتى قـرين گرديده و آن مصيبت كربلاست .
مـصـيبتى كه تاريخ نويسان اتفاق دارند كه يكى از حوادث مؤثر در تاريخ شيعه خصوصـا و در تـاريخ اسـلامى عموما بوده حتى بعضى از آن ها معتقدند كه بالاترين و مؤثرترين حادثه اى است كه مذهب تـشـيـع را بنيـاد كرده , و آن را مستحكم وپابرجا قرار داده و از همين جهت آن هارا عقيده بر اين اسـت كـه خونى كه در آن كشتار جان گداز ريخته شد , تاريخ سياسى و مذهبى ما را به رنگ خون درآورد , كه ما آن را در قتل گـاه هـاى فرزندان ابوطالب و مجاهدات شيعيان مى بينيم .
در بخشی از این کتاب می خوانیم:
«زيـنـب نتوانسـت ببينـد كـه كوفيـان بـر حسين و جوانانش مى گريند باآن كه همگى به دست آن ها قـربـانـى شـدنـد آنـان بـراى اسـيرى دختـران رسول زارى مى كنند وكسى جز خود كوفيان هتك حرمت آن خاندان را نكرده است .سـخـنـان پـدرش على را به ياد آورد. پدرش از اهل كوفه نكوهش مى كرد و از آنان شكايت داشت .
زينب ديدگان خودرا به سوى نقطه دورى متوجه گردانيد .جـايـى كـه پـيـكرهاى پاره پاره عزيزانش در بيابان افتاده بودند .سپس، چشمانش به سوى گريه كنندگان بازگشت واشارت كرد كه خاموش شويد. همه سرها را از خوارى و پشيمانى به زير انداختند و تا زينب سخن مى گفت چنين بودند .مـابعد اى اهل كوفه ! گريه مى كنيد؟! هرگز اشك هاى شما نايستد و شيونتان آرام نگيرد.مثل شـمـا مـثل زنى است كه هر چه رشته است پنبه كند .شما ايمان خود را بازيچه فساد قرار داديد و بدانيد كه بارى شوم بر دوش كشيديد .آرى , بـه خـدا چـنين است بايد بيشتر بگرييد وكمتر بخنديد .
شما چنان خود را ننگين كرديد كـه شـسـتــن نـتـوانـيــد و ننـگ كشـتن نـواده خـاتم پيغمبـران و سـالارفرستادگان را چگونه مى توانيد بشوييد كسى كه نقطه اتكاى شما و چراغ راهنماى شما و سرور جوانـان اهـل بهشت بود .بدانيد كه به نادانى و پليدى جنايتى عظيم مرتكب شديد . آيا تعجب مى كنيد اگرآسمان خون ببارد؟ نـفـس پـليد شما جنايت كارى را نزد شما خوب جلوه داد تا خشـم خداى را براى شما بياورد و در عذاب الهى براى هميشه گرفتار باشيد .آيا مى دانيد چه جگرى را پاره پاره كرديد و چه خونى را ريختيد و چه پرده نشينى را پرده دريديـد؟ ! جـنــايتىبزرگ مرتكب شديد كه از عظمتش نزديك اس ت آسمان ها بشكافد و زمين از هم بپاشد و كوه ها خـرد شـود. كسى كه خطبه زينب را شنيده بود مى گويد : بـه خـدا مـن بــانويى سـخنورتر از او نديـدم , گـويى از زبـان اميرالمؤمنين على بن ابى طالب سخن مى گفت . زيـنـب , گـفتارش را هنوزتمام نكرده بود كه صداى گريه مردم بلند شـد و همگـى از هـراس ايـن مصـيبت بزرگ مات و ازخود بى خود شدند. آن گـاه زيـنب روى خود را از كوفيان برگردانيد و به جايى كه خودش و ساير اسيران آن خاندان كريم را مـى بردند متوجه شد»
کتاب «بانوی کربلا» به اهتمام«سید باقر خسرو شاهی» و به همت مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم منتشر شده است.
نظر شما