خطابه امیرالمومنین(ع) و یاران امام عصر(ع)

خبرگزاری شبستان: حارث بن عبدالله اعور همدانی گویند: امیرالمؤمنین علی(ع) بر فراز منبر فرمود: هنگامی که خاطب هلاك شود و صاحب زمان رو گردان شود، و دل هائی باقی بماند که زیر و رو شود، پاره اي از آنها دل هائی باشند پر خیر و پر برکت و پاره اي دیگر بی خیر و برکت، آرزومندان هلاك شوند و پراکنده شوندگان پراکنده شوند و مؤمنان باقی بمانند و چه اندك، سیصد و اندي خواهند بود و گروهی به همراه آنان خواهند جنگید که به همراه رسول خدا(ص) به روز بدر جنگیدند، نه کشته شوند و نه بمیرند.

شرح: امیرالمؤمنین علی(ع) که فرموده است: (صاحب عصر) مقصودش صاحب همین زمان است که به تدبیر الهی که واقع شده است از دیده هاي این مردم نهان است. سپس فرمود: دل هائی باقی می ماند که بعضی (مخصب: پر برکت) و بعضی (مجدب: بی خیر و برکت) اند. این دل ها، دل هاي شیعیان است که در این غیبت و حیرت زیر و رو می شوند پاره اي از آنها بر حقّ ثابت می ماند که مخصب است و بعضی از حقّ به گمراهی و سخن هاي باطل می گراید: مجدب است.

سپس فرمود آنان که آرزو دارند هلاك می شوند و در مقام نکوهش آنان است. آنان کسانی هستند که در امر الهی شتاب زدگی می کنند و در مقام تسلیم نیستند و زمان غیبت به نظرشان طولانی می آید و پیش از آنکه فرجی ببینند، می میرند. آنگاه خداوند از اهل صبر و تسلیم افرادی را که می خواهد نگهداري کند، نگاه می دارد تا آن که به مرتبه لایق خودش برساند و آنان افرادي هستند که به راستی ایمان دارند و در ایمانشان اخلاص می ورزند و افراد اندکی هستند که آن حضرت شماره شان را ۳۰۰ و یا بیشتر فرموده اند. افرادي که به واسطه نیروي ایمانشان و درستی یقین شان، خداوند اهلیّت به آنان عطا فرموده است تا ولیّ اش را یاري کنند و با دشمنش بستیزند. و آنان همچنان که در روایت آمده است، پس از آنکه حضرتش در کاخ حکومت جاي گرفت و پایان جنگ اعلام شد، از طرف آن حضرت نمایندگان و فرمانداران روي زمین خواهند بود. پس امیرالمؤمنین علی(ع) فرمود جمعی با آنان جهاد می کنند که با رسول خدا روز بدر جهاد کردند که نه کشته می شوند و نه می میرند. مقصود حضرت آن است که خداوند این سیصد و چند نفر یاران خالص حضرت قائم را به وسیله فرشتگان روز بدر یاري می فرماید و آنان جزء نیروي جنگی آن حضرت خواهند بود. خداوند ما را از کسانی قرار دهد که اهلیّت یاري دینش را در رکاب ولیّش به او عطا فرموده باشد و در این باره آن چنان که او را سزاست، با ما رفتار فرماید.