حضور در میدان های نبرد با لباس رزم/ هجرت به کرمانشاه به امر آیت الله بروجردی

خبرگزاری شبستان: آیت الله عطاءالله اشرفی اصفهانی، پنجمین شهید محراب، سال 1281، در محله خوزان خمینی‌شهر اصفهان، دیده به جهان فانی گشود. وی 23 سال در حوزه علمیه قم و 12 سال در حوزه علمیه اصفهان تحصیل و تدریس می کرد.

یکی از درخشان ترین صفحات زندگی آیت الله اشرفی اصفهانی، اقبال آیت الله بروجردی به ایشان است. سال 1335، برای اداره حوزه علمیه کرمانشاه و نیز تدریس به نمایندگی آیت الله بروجردی رهسپار آن سامان گردید و در مدت 26 سال اقامت در کرمانشاه، ضمن اداره حوزه علمیه و تدریس علوم اسلامی، به تبلیغ و ارشاد مردم منطقه پرداخت.

در زمان مبارزات انقلاب اسلامی، از طریق اعلامیه‌ها و سخنرانی‌ های روشنگرانه به مبارزه با رژیم پهلوی پرداخت و به همین سبب بارها مورد خشم رژیم قرار گرفت. آن عالم مجاهد، 23 مهرماه 1361 در 80 سالگی، در نماز جمعه مسجد جامع کرمانشاه به شهادت رسید.

برای شناخت شخصیت علمی-جهادی آیت الله اشرفی که در میان بعد سیاسی-اجتماعی ایشان گم شده است، گفت وگویی با آیت الله سیدمحمدباقر آیت میردامادی، نماینده آیت الله نوری همدانی که از دوران کودکی، توفیق درک حضور آن عالم ربانی را داشت، صورت گرفت. وی در کتاب «خمینی شهر؛ شهری که از نو باید شناخت»، زندگی شهید اشرفی اصفهانی را به تفصیل شرح داده است.

از چه زمانی با آیت الله اشرفی اصفهانی آشنا شدید؟

آشنایی بنده با آن عالم ربانی علاوه بر انتساب خانوادگی (زیرا نوه دایی ایشان هستم) مربوط به دوران کودکی و حضور سه وقت در مسجد آن عالم ربانی است. مرحوم آیت الله اشرفی اصفهانی در مسجد حضرت ولیعصر (عج) سه وقت (صبح، ظهر و مغرب) اقامه نماز می کرد و بنده توفیق حضور در نماز جماعت ایشان را داشتم.

دوران اولیه طلبگی شهید اشرفی با دوره مبارزه رضاخان با روحانیت و خلع لباس همزمان شد. چگونه ایشان، آن دوران سخت را گذراندند؟

شهید اشرفی، 10 سال در حوزه علمیه اصفهان از محضر اساتیدی چون آیات محمدحسین فشارکی، سیدمحمدباقر درچه ای و ... استفاده کرد. در دوران پهلوی اول که حاکمیت اقدام به خلع لباس روحانیت می کرد مرحوم پدرم (آیت الله سیدمحمدحسین میردامادی)، تعدادی طلبه را با تمام سختی ها تربیت کردند که یکی از آنها، مرحوم اشرفی اصفهانی هستند.

یکی از درخشان ترین صفحات زندگی آیت الله اشرفی اصفهانی، اقبال آیت الله بروجردی به ایشان بود که برای مدیریت حوزه و امور شرعی آن سامان، اعزام شدند.

مردم و علمای کرمانشاه از آیت الله بروجردی تقاضا کردند تا نمایندگانی به منظور تأسیس حوزه و انجام امور شرعی به آن استان اعزام نمایند که ایشان سه نفر را معرفی کردند. 1- آیت الله امام از علمای نجف و از شاگردان آیات عظام، سیدعبدالهادی شیرازی، سیدمحسن حکیم و سیدمحمود شاهرودی. 2- شیخ عبدالجواد جبل عاملی از مدرسین درجه اول قم. 3- آیت الله سیدعطاالله اشرفی اصفهانی.

آیت الله جبل عامری در زمان آقای بروجردی استعفا نوشت و در مسجد فاطمیه (آیت الله بهجت) شروع به تدریس کرد. آیت الله امام بعد از فوت آیت الله بروجردی مشغول به تدریس در قم شدند. اما آیت الله اشرفی در شهر ماندگار و نماینده سایر مراجع عظام تقلید نیز شدند. ضمن اینکه هزینه ساخت منزل ایشان را مرحوم آیت الله سیدمحمدرضا گلپایگانی از مراجع معظم تقلید تقبل کردند.

دیدگاه آیت الله اشرفی (ره) و امام خمینی (ره)، نسبت به یکدیگر چگونه بود؟

سابقه انقلابی و جهادی مرحوم اشرفی اصفهانی و سالهای اسارت و تبعید ایشان در خاطر همگان است. آقای اشرفی اصفهانی (ره)، پس از پیروزی انقلاب، نماینده تام الاختیار امام (ره) و امام جمعه کرمانشاه شدند. ایشان علاقه وافری به امام (ره) داشتند و می فرمودند: "امام صاحب امتیازات و صفات منحصر به فردی است که در سایر مراجع بزرگوار دیده نمی شود".

مرحوم امام نیز علاقه بسیاری به ایشان داشتند به طوری که در پیامی به مناسبت شهادت آن عالم ربانی، فرمودند:

«اینجانب یکی از ارادتمندان این شخص والامقام بوده و هستم. این وجود پر برکت متعهد را قریب شصت سال است می شناختم. مرحوم شهید بزرگوار حضرت حجت الاسلام والمسلمین حاج آقا عطاءالله اشرفی را در این مدت طولانی به صفای نفس و آرامش روح و اطمینان قلب و خالی از هواهای نفسانی و تارک هوا و مطیع امر مولا و جامع علم مفید و عمل صالح می شناسم و در عین حال مجاهد و متعهد و قوی النفس بود. او در جبهه دفاع از حق از جمله اشخاصی بود که مایه دلگرمی جوانان مجاهد بود و از مصادیق بارز (رجال صدقوا ما عاهدوا الله علیه) بود و رفتن اوثلمه بر اسلام وارد کرد و جامعه روحانیت را سوگوار نمود. خداوند او را در زمره شهدای کربلا قرار دهد و لعنت و نفرین خود را بر قاتلان چنین مردانی نثار فرماید. ننگ ابدی بر آنان که یک چنین شخص صالحی را که آزارش به موری نرسیده بود از ملت ما گرفتند و خود را در پیشگاه خداوند متعال و در نزد ملت فداکار، منفورتر و جنایتکارتر از قبل معرفی کردند».

حضور آیت الله اشرفی اصفهانی با لباس رزم در جبهه های پیکار با رژیم صهیونیستی-بعثی صدام، با وجود کهولت سن، بسیار شورانگیز بود؛ آنچنان که رزمندگان با مشاهده آن عالم ربانی، انگیزه ای مضاعف پیدا می کردند.

همان طور که اشاره فرمودید ایشان باوجود کهولت سن و مشغله های کاری بسیار، لباس رزمنده ها را برتن می کرد و در جبهه ها به ویژه منطقه غرب و شمال غرب حاضر می شد. مطمئنا هر انسانی با مشاهده چنین شخصیت هایی احساس بهجت و انگیزه فراوان می یابد. این رفتار جهادی آیت الله اشرفی اصفهانی، زبانزد خاص و عام و مشوق نیروهایی ایرانی بود.