وقتی علم و انسانیت گره می خورد/ چشمان دانش آموزی که با باران محبت درمان شد

به گزارش خبرگزاری شبستان از قزوین، در گذشته داستان های بسیاری از گذشت، ایثار، کمک به دیگران و در واقع انسانیت وجود داشت و شاید برخی فکر کنند این ویژگی ها در ادوار گذشته و در قصه ها باقی مانده اند و دیگر کسی نسبت به همنوعش احساس مسئولیت نمی کند در حالی که هنور افرادی هستند که به کار خود با انسانیت معنا می بخشند، افرادی در کسوت معلم و پزشک که پول و مقام نتوانسته جای انسانیت را در آنها گیرد.

حرکت انسان دوستانه یک معلم و یک پزشک در قزوین توانست چشمان دانش آموزی را درمان کند، اقدامی که نشان داد پُست، مقام و پول هیچگاه نمی تواند جای مهر و عاطفه را در انسان بگیرد و در واقع آنچه جایگاه انسان را ارتقا می دهد رفتارهای منطبق با اصول انسانی است.

مینا عباسی فر، معلمی است که هشت سال از زندگی اش در مسیر حرفه معلمی قرار گرفته و در این مسیر توانسته معلمی را با عشق و انسانیت گره بزند و به زندگی دانش آموزی شور و نشاط دوباره ببخشد، وی در گفتگو با خبرنگار شبستان در قزوین بیان کرد: من در مدرسه ابتدایی در یکی از روستاهای قزوین تدریس می کنم ما در مدرسه دانش آموزی در کلاس اول داشتیم به نام شیوا که همواره در کلاس درس گوشه گیر و منزوی بود و با دانش آموزان دیگر خیلی رابطه نداشته و بازی نمی کرد.

وی ادامه اد: به همین دلیل من سعی کردم تا ارتباط بیشتری با شیوا برقرار کنم تا بتوانم مشکل این دانش آموز را حل کنم و شاهد گریه های او در کلاس درس نباشیم از همین رو یک روز وقتی این دانش آموز به دلیل بیماری در کلاس درس حاضر نشد از دیگر دانش آموزان، آدرس منزل او را پرسیده و به خانه اش رفتم.

این معلم افزود: پس از رفتن به خانه این دانش آموز مشاهده کردم که آنها وضع مالی خوبی ندارند و ظاهر زندگی و خانه آنها نشان می داد که از فقر مالی بسیاری رنج می برند و مادر شیوا نیز از این وضعیت و اینکه پدر شیوا یک کارگر است و قادر نیست هزینه های زندگی شیوا و خواهر و برادرش را تأمین کند با من درد و دل کرد.

وی توضیح داد: پس از این اتفاق من با تعدادی از خیران صحبت کردم تا کمکی به این خانواده داشته باشند و با کمک تعدادی خیر نیز این امر اتفاق افتاد و وضعیت این خانواده کمی بهتر شد ولی من دوباره شاهد بودم که شیوا در مدرسه گریه می کند از همین رو از مادر او خواستم که به مدرسه بیاید و از او سوال کردم که چرا با وجود حل بخشی از مشکل مالی خانواده باز شیوا گریه می کند و شدت گریه هایش نیز به حدی است که کتاب هایش خیس می شود.

عباسی فر تصریح کرد: وقتی این سوال را از مادر شیوا پرسیدم او گفت، دخترش گریه نمی کند و در واقع شیوا در یک تصادف دچار آسیب ها در چشم شده و مجرای اشک در چشمانش بسته شده و اشک هایش همواره آمده و گویی دارد گریه می کند.

وی گفت: از مادر شیوا سوال کردم آیا او را تاکنون دکتر برده اید که او گفت یک بار نزد یک پزشک بردیم که او گفت این صدمه قابل درمان نیست و شیوا باید تا آخر عمر این وضعیت را تحمل کند.

این معلم اظهار کرد: بعد از این امر از مادر شیوا خواستم تا اجازه دهد من او را به پزشک ببرم و او نیز قبول کرد از همین رو یک روز شیوا را به منزل بردم تا نزد یک پزشک متخصص ببرم البته قبل از اینکار برای اینکه این دانش آموز مورد ترحم کسی قرار نگیرد برای او لباس مناسبی را تهیه کردم و سپس به یک دکتر متخصص در قزوین مراجعه کردیم.

وی ادامه داد: هنگامی که نزد پزشک رفتیم و ایشان شیوا را معاینه کردند، گفتند این صدمه به چشم قابل درمان است فقط باید در یک مرکز درمانی خصوصی مورد جراحی قرار گیرد و هزینه جراحی مربوطه نیز مبلغ هفت میلیون تومان می شود؛ من به پزشک گفتم آقای دکتر من معلم این دانش آموز هستم و تأمین این مقدار پول برای خانواده شیوا با وضعیت مالی که دارند ممکن است.

عباسی خاطر نشان کرد: این پزشک متخصص یعنی آقای دکتر تبریزی بدون اینکه از من سند و مدرکی بخواهند مبنی بر راست بودن صحبت هایم گفتند شما دو روز دیگر به مرکز درمانی پارس آمده و من چشمان شیوا را جراحی می کنم که بعد از 2 روز ما به این مرکز مراجعه کردیم و با توجه به سفارش دکتر تبریزی، پرسنل این بیمارستان به قدری با ما خوب رفتار می کردند که برخی فکر می کنند ما از آشنایان دکتر هستیم و این عمل جراحی بدون پرداخت هیچ هزینه ای انجام شد.

وی یادآور شد: خوشبختانه با بزرگواری و محبتی که این پزشک داشتند مشکل چشمان شیوا حل شد و امروز شیوا یک دانش آموز شاد و فعال در مدرسه است و دیگر گوشه گیر و منزی نیست و حتی در بسیاری از فعالیت های مدرسه نیز می خواهد که سرگروه باشد.

اقدامات این چنینی از سوی کسانی که به نوعی در جامعه الگو هستند نشان می دهد نبض مهر و عاطفه در جامعه اسلامی ما می زند و مسلمان واقعی همنوعش را فراموش نمی کند چراکه امام صادق (ع) فرمود: مسلمانان موظفند در راه رسیدگی و کمک به نیازمندان کوشا و نسبت به یکدیگر عطوف و مهربان باشند و از پرداخت کمک‌ های مالی به همدیگر مضایقه نکنند و هنگام گرفتاری، یار و یاور هم باشند.