علی اکبر شیرژیان، هنرمند عکاس درباره اکران عکس در شهر و تاثیر آن بر ذائقه مردم در گالری گردی به خبرنگار تجسمی خبرگزاری شبستان گفت: پروژه «نگارخانه ای به وسعت یک شهر» که ابتدای امسال در تهران اجرا شد، پروژه موفقی بودف چون ایده مشخص بود، اما اینکه یک عکس از فضای بسته یک روستا را در یک کلان شهر مثل تهران بلد کنند نمودی ندارد،حتی همین تابلوهای نقاشی دیواری تناسبی با کلان شهر تهران ندارد.
این هنرمند عکاس ابراز امیدواری کرد: امیدوارم سازمان زیباسازی شهرداری تهران از آثار مجسمه سازان و عکاسان استفاده کند و برای عموم این آثار را به همان شکلی که در نگارخانه ای به وسعت یک شهر به نمایش درآمد به نمایش درآورد، در پروزه نگارخانه ای به وسعت یک شهر همزمان همه بیلبوردها و فضاهای شهری در خدمت یک موضوع بود، ولی اینکه بر روی 2 تا پل هوایی چند تا عکس بی ربط به نمایش درآید از نظر محتوایی برعکس عمل می کند و اختلال ایجاد می کند، اما اگر در همین پل های هوایی یا بیلبورها عکس ها موضوعی و مرتبط باشند، و اگر ایده ای در انتخاب عکس ها باشد قطعا تاثیر می گذارد؛ همچنین باید از طریق رسانه ها به مردم اطلاع داده شود که مردم توجه کنند.
وی خاطر نشان کرد: در انتخاب آثار اکران شده از عکاسان پرسیده نمی شود که چه عکسی به نمایش درآید.
علی اکبر شیرژیان اظهار داشت: پتانسیل عکاسی خیلی خوب است؛ 30 عکاس حرفه ای داریم که اگر آثارشان به رای و داوری گذاشته شود ، باید این آثار در شهر به نمایش درآیند نه عکس های غیر حرفه ای، باید در نمایش عکس در بیلبوردها نگاه هنری باشد نه تجاری، الان فکر می کنم نگاه بیشتر تجاری بوده است.
این هنرمند عکاس گفت: نمایش آثار عکاسان به صورت تابلوهای شهری باید دوره ای باشد و در هر فصل یا دوره ای یا هفته ای به موضوعی اختصاص د اشته باشد، اما نباید سفارش کار بدهند،خیلی از آثار عکسی در مورد انسان است یا زندگی روزمره است، در نگارخانه ای به وسعت یک شهر تنوع آثار زیاد بود و از همه اثری به نمایش درآمده بود.
علی اکبر شیرژیان افزود: من پیشنهادم این است که آثار به نمایش درآمده مناسبتی نباشد یک آدم حرفه ای با دیدگاه حرفه ای آثار عکاسان را انتخاب کند، ولی از آن طرف باید نگاه شهرداری را لحاظ کند و قواعد حرفه ای را هم رعایت کند که ایجاد دوگانگی نکند. در این عکس های اکران شده شهرداری از آرشیوهایش استفاده می کند و همین اغتشاش تصویر ایجاد می کند موضوعات باید به روز باشند که مردم درگیر آن موضوع باشند، یعنی همسویی بین نیاز مردم و اثر هنری که به نمایش درمی آید باید باشد، نگاه نباید تقویمی باشد.
نظر شما