ازدواج جزو حقوق انسانی سالمندان است

بهمن بهمنی، مشاور خانواده و استاد دانشگاه در گفت و گو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری شبستان درباره ازدواج مجدد سالمندان گفت: ازدواج قطعا در سلامت روان سالمندان تاثیرگذار است.

وی افزود: ازدواج مجدد زنان و مردان سالمندی که همسرشان فوت کرده یا متارکه کرده اند جزء حقوق انسانی آنها است و کسی نباید دخالت کند.

این روانشناس تصریح کرد: اگر سالمندی تمایل داشته باشد ازدواج کند باید این اقدام را انجام دهد و جزء حقوق انسانی اوست همانند حق حیاتش و کسی نمی تواند حق انسانی و حیات کسی را بگیرد.

بهمنی تصریح کرد: ازدواج در دوران سالمندی تبعات متعددی بر سلامت روان دارد البته به شرطی که فرد احساس نیاز برای ازدواج کند اما کسی ممکن است به دلیل اینکه داماد، عروس، نوه دارد و سرگرمش است احساس نیاز به ازدواج نکند البته در این شرایط نیز فرد می تواند ازدواج کند.

این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: از سنت ازدواج در دوران سالمندی که تاثیر بر سلامت روان دارد باید جامعه حمایت کند.

وی افزود: افرادی که از ازدواج پدر یا مادر در دوران سالمندی ممانعت می کنند بیشتر منفعت طلب هستند چرا که بیشتر به سهمیه ارثی فکر می کنند که ممکن است اگر پدر یا مادر ازدواج کند سهمیه ارث آنها کمتر شود.

بهمنی ادامه داد: بیشتر ممانعت ها رقابت، حسادت و اندک بینی فرزندان است که تبعات برای زندگی پدر یا مادر ایجاد می کند در صورتی که والدین یک عمر وقت خود را صرف بزرگ کردن فرزندشان کرده اند و اکنون شرایط به گونه ای است که می تواند ازدواج دیگری داشته باشد.

این روانشناس اضافه کرد: با ازدواج سالمندان اطرافیان فکر می کنند به نوعی منفعت های اقتصادی شان به خطر می افتد یا برخی از جنبه های عرفی اجتماعی است که موجب می شود تا از ازدواج مجدد در دوران سالمندی جلوگیری شود.

وی خاطرنشان کرد: دو فرد سالمندی که می خواهند ازدواج کنند باید با یکدیگر مسایل را مدیریت کنند و پیش از اینکه تصمیم خود را مطرح کنند روشن درباره این مسایل با یکدیگر صحبت کرده باشند باید واقع بینانه با این موضوع برخورد کنند.

بهمنی ادامه داد: ازدواج جزء حقوق افراد سالمند است که همسر خود را از دست داده اند یا متارکه کرده اند، چگونه یک جوان 20 ساله می تواند ازدواج کند اما یک فرد 60 ساله که سه دختر 20 ساله را برای جامعه تربیت کرده اجازه ندارد ازدواج کند یا نمی تواند یک زندگی را بچرخاند. دو سالمند که می توانند از زندگی شخصی خود حمایت کنند و به یکدیگر ارایه خدمات بدهند و مراقبت روانی اجتماعی از یکدیگر کنند چه ایرادی دارد ازدواج کنند.