به گزارش خبرگزاری شبستان، اَصبغ بن نُباته می‌گوید: روزی پيرامون اميرمؤمنان (علیه‌السلام)، در مسجد كوفه نشسته بوديم كه فرمود:«اى كوفيان! خداوند، فضيلتى به شما ارزانى داشته كه به ديگران نداده است و آن، مصلّاى شماست كه خانه آدم و نوح و ادريس (عليهم‌السلام) و محلّ نماز ابراهيم خليل و برادرم خضر (عليهم‌السلام) و نيز نمازگاه من است.
اين مسجد، از جمله چهار مسجدى است كه خداوند عزوجل آنها را براى اهل مسجد، برگزيده است و گويا من آن را همانند مُحرمى در دو جامه سپيد مىبينم كه در روز رستاخيز، آورده شده است كه اهل خود و كسانى را كه در آن نماز مىگزارند، شفاعت مىكند و شفاعتش هم رد نمىشود و روزگارى خواهد آمد كه حجر الأسود درآن نصب مىشود.
بى ترديد، زمانى فرا خواهد رسيد كه آن جا محلّ نماز يكى از فرزندانم،مهدى، و نمازگاه همه مؤمنان شود و هيچ مؤمنى بر روى زمين باقى نمىماند، مگر اين كه در آن مسجد است و يا دل‌بسته اوست.
پس آن را وا مگذاريد و با نماز خواندن در آن، به خداى عز و جل نزديك شويد، و براى برآمدن نيازهايتان، بِدان رو كنيد كه اگر مردم بركت آن را بدانند، اگر چه چهار دست و پا بر روى برف و يخ، از هر سو بدان روى مى‌آورند.
منبع:ثواب الأعمال و عقاب الأعمال
نظر شما