آخرین یادداشت امام موسی صدر قبل از ربوده شدن!

به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از طلیعه، امام موسی صدر طی آخرین سفر خود به فرانسه، یادداشتی را درباره انقلاب اسلامی ایران به رشته تحریر درآورد، که در تاریخ بیست و سوم اوت سال ۱۹۷۸ مطابق با اول شهریور سال ۱۳۵۷، تحت عنوان «ندای پیامبران»، در روزنامه لوموند فرانسه به چاپ رسید.

جایگاه والای انقلاب اسلامی ایران در تمدن بشری، تشابه آن با حرکت پیامبران، عدم وابستگی آن به شرق و غرب، تکیه آن بر مشارکت گسترده مردم و نیز نقش محوری امام خمینی در آن، از نکات بارزی هستند که در این یادداشت مورد تأکید قرارگرفته است.

امام موسی صدر یک هفته پس از چاپ این مقاله طی سفری رسمی به لیبی توسط رژیم قذافی ربوده شد.

یادداشت امام موسی صدر با نام ندای پیامبران در ذیل می آید:

نهضت مردم ایران، با همه حرکت‌های مشابه خود در جهان تفاوت دارد؛ زیرا چشم‌انداز نوینی را فرا روی تمدن بشری قرار داده است؛ بنابراین شایسته است تا تمامی علاقه‌مندان قلمروها و مسائل مربوط به انسان و تمدن، تحولات آن را با دقت دنبال کنند. نهضت مردم ایران به‌رغم گستردگی‌ای که دارد و به‌رغم اتهاماتی که رژیم بر آن وارد می‌سازد، از گرایش‌ها، ریشه‌ها، اهداف و اخلاقیات اصیل و  والایی برخوردار است. نیروهای راست از صحنه نهضت غائب‌اند، هرچند که نفت و بسیاری موضوعات مهم دیگر در آن موضوعیت دارند. نیروهای چپ از صحنه نهضت غائب‌اند، هرچند ایران و اتحاد شوروی بیش از هزار کیلومتر مرز مشترک دارند. حزب کمونیست ایران حضور چندانی در نهضت ندارد، هرچند از قدیمی‌ترین احزاب این منطقه بشمار می‌رود؛ بنابراین هیچ‌یک از نیروهای چپ و راست، بدین اعتبار که نماینده یکی از دو قطب جهان هستند، کمترین تأثیری بر این نهضت ندارند.

ملت ایران این مسائل را به‌خوبی می‌داند. او می‌داند که این رژیم، که نهضت را به واپس‌گرایی متهم می‌کند، خود با سرکوب آزادی و اتخاذ روش‌های بدوی حکمرانی، تمامی سازمان‌های ارتجاعی را روسفید کرده است. ملت ایران می‌داند که این رژیم، در قربانی کردن منافع مردم و پیشکشی ثروت‌های آن‌ها به قدرت‌های بزرگ، هرگز تردیدی به خود راه نداده است. ملت ایران وقتی چنین رفتاری را با اصالت انقلابیون قیاس می‌کند، بر ایثار و فداکاری درراه آرمان آنان راسخ‌تر می‌شود.

انقلابیون ایران به هیچ طبقه خاص اجتماعی منحصر نیستند و بلکه از همه ایران برخاسته‌‌‌‌‌‌‌‌اند: دانشجویان، کارگران، تحصیل‌کردگان، روحانیان و …، همه و همه در این انقلاب حضور دارند. ملت ایران با همه نسل‌های مختلف خود در این نهضت شرکت جسته است. بازار، مدارس، مساجد، شهرها و حتی کوچک‌ترین روستاها، در این نهضت مشارکت دارند

همین حقایق است که رژیم را بر آن داشته تا چپ و راست، شرق و غرب، سازمان‌های عربی و حتی فلسطینی‌ها را متهم سازد و بدین ترتیب به گستردگی و عمق مردمی این نهضت اذعان کند. حرکت مخالفان رژیم شاه، امروز سیستم اطلاع‌رسانی خاص خود را یافته است. پیام‌ها و گفته‌های رهبران آن از طریق مردمانی به ما می‌رسد، که خود مخاطب این سخنان هستند. این سخنان در قلب‌های آحاد ملت ایران جای گرفته است.

حق آن است که بگویم: خاستگاه این حرکت ایمان و آرمان آن همان اهداف بیکران انسانی، اخلاقی و انقلابی است. موجی که امروز ایران را درمی‌نوردد، بیش از هر چیز ندای پیامبران را در اذهان انسان‌ها تداعی می‌کند. اهداف انقلاب در مصاحبه مورخ ششم مارس ۱۹۷۸ رهبر آن «الا مام  الا کبر الخمینی» با روزنامه لوموند به‌روشنی تبیین شده است. این اهداف بیانگر اصالت حرکت و ابعاد قومی، فرهنگی و رهایی‌بخش آن هستند. حوادث جاری ایران و رخدادهای فاجعه‌آمیز آن چند نکته مهم را فرا روی جهان امروز قرار داده است:

کسانی که به مسائل انسان و تمدن اهمیت می‌دهند، شایسته است تا این تجربه انسانی را که اکنون در ایران جریان دارد، به‌دقت موردبررسی قرار دهند و در برابر تلاش‌های مغرضانه از آن حمایت کنند. رژیم شاه پس از قریب چهل سال حکومت و به‌رغم برخورداری از بیشترین امکانات، در همه امور، حتی در این حد که خود را از خشم ملت در امان نگه دارد، ناکام مانده است. این‌همه در حالی است که بزرگ‌ترین انبار تسلیحاتی جهان سوم، در اختیار همین رژیم قرار دارد. ارزش‌های اخلاقی انسان متمدن، امروز در ایران تهدید می‌شود. تا زمانی که رژیم ایران تحت عناوین «پیشرفت» و «دمکراسی» به اعمال سرکوب‌گرانه، خونریزی و سلب آزادی ادامه می‌دهد، هرقدر هم که در جهان موردحمایت قرار گیرد، نمی‌توان از این ارزش‌ها پاسداری نمود.

رژیمی که امروز با امواج نارضایتی مردم و خیل ناآرامی‌های داخلی روبروست، دیروز از تضمین امنیت خلیج، اقیانوس هند و حتی سومالی سخن می‌گفت این امر بیانگر آن است که هیچ‌چیز بیش از حرکت‌های مردمی، آن را این‌چنین پریشان و برآشفته نمی‌سازد. ازجمله این حرکت‌ها، «حرکت‌المحرومین» لبنان است که خبرهای آن در میان مردم ایران، انعکاسی فراوان یافته است. قتل‌عام‌هایی که هم‌اکنون در ایران جریان دارد و رژیم تلاش دارد بر آن‌ها سرپوش گزارد، هشداری به انسان معاصر و به وجدان و احساس مسئولیتِ اوست. شایسته است که انسان‌ها تصویر واقعی این کشتارها و سرکوبگری‌ها را به جهانیان عرضه بدارند و بدین ترتیب بیزاری خود از این اعمال را نمایان سازند.