حسن عرب یارمحمدی، فعال اجتماعی و کارشناس ارشد مدیریت به خبرنگار خبرگزاری شبستان در گرگان با تأکید براینکه حضور در انتخابات به منزله یک وظیفه ملی و حق اجتماعی است، گفت: از دیدگاه نخست چه بعنوان وظیفه دینی برای مسلمانان و چه بعنوان وظیفه ملی برای همه اتباع ایران (اعم از مسلمانان – ملتزم و غیر ملتزم- و اقلیت های دینی) تکلیف کاملا روشن است و عدم حضور در پای صندوق های رای، عدول از وظیفه و نوعی اهمال در انجام وظیفه دینی و ملی بوده و از هر دو منظر دینی و ملی مذموم و ناپسند است، زیرا این مسئله پشت پا زدن به وظیفه شهروندی است که در هیچ کجای دنیا پسندیده نیست.
وی افزود: حال اگر به موضوع از دید «حق» و نه تکلیف نگاه کنیم، بازهم جالب توجه خواهد بود زیرا در این صورت رای دادن به جای «وظیفه مردم» که ممکن است نوعی بدهکاری به حاکمیت محسوب شود، « حق مردم » به حساب خواهد آمد که نوعی طلبکاری مردم از حاکمیت را تداعی می کند.
عرب یارمحمدی بیان کرد: حقی که طبعا صاحب آن، یعنی مردم (رای دهندگان) محق هستند از این حق که مال خودشان است، استفاده کنند یا از آن عدول نموده و رضایتمندانه از آن چشم پوشی کنند. در این دیدگاه رای دادن و شرکت در انتخابات یک حق است و نه وظیفه و لذا هر کس حق دارد که از این حق خود استفاده کند یا از آن صرف نظر کند، بدون اینکه بدهکار یا پاسخگوی کسی باشد.
وی تصریح کرد: طبعا کسی که پای صندوق می آید و از این حق استفاده می کند از نظر هر دو دیدگاه فوق برنده است زیرا هم به وظیفه اش(چه دینی و چه ملی) عمل کرده و هم از حق خود استفاده نموده و از آن صرف نظر نکرده است.
به گفته این فعال اجتماعی، در موضوعی به این اهمیت که به سرنوشت کشور، مردم و فرزندانمان مربوط است، صرف نظر کردن از حق ولو به بهانه اینکه حق خودمان است و حق داریم از آن استفاده یا چشم پوشی کنیم، عاقلانه نخواهد بود. به خصوص از«حق انتخاب» که راه قانونی «اعمال نظر مردم در حاکمیت» به حساب می آید، نباید چشم پوشی و صرف نظر کرد. به خاطر بیاوریم که رای دادن تنها حق رای دهنگان نبوده و ما به نوعی بعنوان «ولی» کفیل فرزندان زیر 18 سال خود – که حق رای ندارند - نیز هستیم و به جای ایشان و برای سرنوشت آنان هم تصمیم می گیریم.
این کارشناس ارشد مدیریت با تأکید براینکه همه ما باید از حق خود استفاده کرده و به وظیفه ملی خود عمل کنیم، گفت: با هر نوع حساب و کتابی، عاقلانه، منطقی، به مصلحت و بهتر است که با شرکت در انتخابات، به جای چشم پوشی، بر حق خود (حق تعیین سرنوشت و حق اعمال نظر در حاکمیت) اصرار ورزیم. مطمئنا با بی توجهی یا قهر و شرکت نکردن چیزی عوض نخواهد شد و تغییر و تحول موثر و مثبت، تنها با اعمال حق محقق خواهد شد نه رها کردن حق.
وی با بیان اینکه همه ما در قبال سرنوشت کشور مسئولیم، اظهار کرد: شرکت در انتخابات را چه تکلیف بدانیم و چه حق، در هر دو صورت در قبال آن مسؤلیم و این مسؤلیت هم ناظر به اصل شرکت در انتخابات است و هم ناظر به معیار و ملاک انتخاب ما. باز هم فراموش نکنیم که خداوند در کتابش که راهنمای سعادت نوع بشر است فرموده است «همانا خداوند سرنوشت هیچ قومی را تغییر نمی دهد، مگر که خودشان سرنوشت خود را تغییر دهند».
نظر شما