سازمان های حقوق بشر عروسک خیمه شب بازی آمریکا

زینب صناعی: آمریکا همواره از موضوع حقوق بشر به‌عنوان ابزاری برای سرکوب ملت‌ها استفاده می‌کند، مستندات بسیاری از موارد نقض حقوق بشر توسط این کشور وجود دارد که آمریکا را بزرگ‌ترین نماد در این زمینه معرفی می کند. این کشور که داعیه دار پرچمداری در پیشبرد اهداف سازمان ملل متحد و رعایت حقوق انسانی است، هنوز به مهم ترین کنوانسیون های مرتبط با حقوق بشر نپیوسته و به بهانه های متعدد از الحاق به معاهدات حقوق بشری خودداری کرده است.
براساس آمار منتشر شده جهانی آمریکا تاکنون به عضویت کنوانسیون حقوق کودک، کنوانسیون حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، پروتکل اختیاری کنوانسیون منع شکنجه، کنوانسیون بین المللی حمایت از افراد در برابر ناپدید شدن اجباری، کنوانسیون رم در خصوص اساسنامه دیوان کیفر بین المللی، کنوانسیون رفع کلیه اشکال تبعیض علیه زنان و کنوانسیون حقوق بشر بین المللی درنیامده است.
همچنین براساس اعلام کمیسیون حقوق بشر، آمریکا در هیچ کدام از اسناد حقوق بشری منطقه ای عضو نشده است. در مواردی هم که در کنوانسیونی وارد شده، قراردادهای حقوق بشری این کشور در کنگره آن تصویب نمی شود. باید توجه داشت شیوه سازماندهی دولت آمریکا به نحوی است که تعهدات بین المللی این کشور تنها توسط دولت فدرال اجرا می شود و دولت ایالات متحده مقاومتی سیستماتیک در برابر پذیرش تعهدات بین المللی در رعایت حقوق بشر دارد. در این کشور هیچ نهاد مستقلی وجود ندارد که بر رعایت حقوق بشر در هر 3 سطح فدرال، ایالتی و محلی نظارت کند و آمریکا همواره از نظارت بین المللی در این خصوص امتناع می کند.
مبارزه با تروریسم؛ بهانه ای برای نقض حقوق بشر
مبارزه با تروریسم نیز به بهانه ای برای مقامات آمریکایی در نقض حقوق بنیادین افراد بدل شده است؛ عدم انطباق کامل تمام قوانین و اقدامات ضدتروریسم در آمریکا با استانداردهای حقوق بشر، نقض حریم خصوصی مردم، دخالت و کنترل مستمر برای کاربران اینترنت و استراق مکالمات توسط نهادهای اطلاعاتی و امنیتی آمریکا از جمله شیوه هایی هستند که این کشور به بهانه تروریسم به آنها متوسل شده است.
عملیات مخفیانه سیا به بهانه مقابله با تروریسم که خارج از مرزهای این کشور صورت می گیرد نمونه ای از این مدعاست. بازداشت های خودسرانه، طولانی مدت و بدون دسترسی به محاکمه صالحه و نگهداری از افراد در زندان های مخفی توسط ارگان های این دولت چه در خاک این کشور و چه خارج از آن، مشکلی جدی در دنیا ایجاد کرده است.
دولت آمریکا خود را مقید به هیچ گونه تعهد بین المللی در مبارزه با تروریسم نمی داند و به انواع شیوه ها حقوق بشر را در سایر کشورها نقض می کند که نمونه آن فجایعی است که این کشور در دو جنگ عراق و افغانستان مرتکب شده است. 
 کشته شدن هزاران غیرنظامی در جنگ افغانستان و عراق
این مسائل در حالی ست که آمریکا دیگر کشورها را به نقض آشکار حقوق بشر متهم می کند در صورتی که سابقه بد نامی طولانی از نقض حقوق بشر بین الملل دارد. جنگ هایی که در عراق و افغانستان به سرکردگی آمریکا اتفاق افتاد موجب مصدوم شدن و کشته شدن تعداد بسیاری غیر نظامی شد؛ بر اساس اسرار منتشر شده توسط وب سایت ویکیلیکس در تاریخ 22 اکتبر 2010، از سال 2003 تا پایان 2009 بالغ بر 285000 کشته یا زخمی جنگی در عراق به جای مانده است و این اسناد فاش می کند که حداقل 109000 نفر در جنگ عراق کشته شدند که 63 درصد آنها مردم غیرنظامی بودند.
عملیات نظامی آمریکا در افغانستان و دیگر مناطق نیز کشتار و صدمات بسیار زیادی را بر مردم محلی وارد کرد؛ آمارها نشان می دهد که نیرو های نظامی ناتو به رهبری آمریکا باعث مرگ و زخمی شدن 535 شهروند افغانی در سال 2009 شدند که درمیان آنها 113 غیرنظامی بود که براثر تیراندازی کشته شدند و این تعداد تلفات یک افزایش 43 درصدی نسبت به سال 2008 بود.
زندان گوانتانامو یا زندان وحشت!
زندان گوانتانامو یکی از موارد آشکار نقض حقوق بشر توسط دولت آمریکاست که مردم جهان صحنه های شکنجه زندانیان را در آن از طریق تلویزیون های خود مشاهده کردند.
غرق مصنوعی تنها یکی از ده ها شکنجه ای است که بازجویان آمریکایی برای گرفتن اعتراف از زندانیان گوانتانامو استفاده می کردند؛ این زندان آن قدر بدنام است که باراک اوباما در رقابت های انتخابات ریاست جمهوری سال 2008 وعده تعطیلی آن را داد، اما با گذشت نزدیک به 2 سال از ریاست جمهوری باراک اوباما، این زندان همچنان فعال است و زندانیان تحت شکنجه و در دادگاه های نظامی محاکمه می شوند. عملیات ضد تروریستی آمریکا با افتضاحی که از طریق سوء استفاده از زندانیان ببار آمد موجب مزاحمت برای این کشور شد.
براساس گزارش تحقیقاتی مشترکی که از سوی گزارشگر ویژه سازمان ملل در خصوص حمایت و حفاظت از حقوق بشر و آزادی های اساسی در زمان مقابله با تروریسم و همچنین گزارشگر ویژه در خصوص شکنجه، و سایر اقدامات بی رحمانه، غیر انسانی یا رفتار های قبیحانه یا تنبیه، و گروه کاری در خصوص بازداشت های خود سرانه، به شورای حقوق بشر سازمان ملل در تاریخ می 2010 ارائه شده، آمده است که آمریکا مردم را در زمان جنگ علیه ترور بدون محاکمه و اتهام به مدت نامعلوم به اسارت می برد.
این گزارش می افزاید که آمریکا مراکز بازداشت زندانیان را در گوانتانامو و بسیاری نقاط دیگر در جهان داشته که به طور مخفیانه مردم را بازداشت می کرده است. از سوی دیگر سازمان جاسوسی آمریکا (سیا) امکانات توقیف مخفیانه و سری را به منظوربازجویی کردن "زندانیانی که ادعا شده از ارزش بالایی برخوردارند" ایجاد کرده بود.
همچنین معاون ارشد دادستان کل گفته است که سازمان سیا حفاظت 94 بازداشتی را به عهده داشته و" تکنیک های گفته پیشرفته ای" را با درجات مختلف از شکنجه شامل عوامل تاثیر گذار برای ایجاد استرس، تغییرات دمایی انقباض و انبساط مفرط، محرومیت از خوابیدن و استفاده از شکنجه با آب در مراحل بازجویی 28 نفر از بازداشت شدگان استفاده کرده است.
وضعیت اسفبار زندانیان آمریکایی
این وضعیت در حالی ست که زندان های ایالات متحده نیز به حدی آزاردهنده است که براساس اعلام برخی سازمان های حقوق بشری، تمامی زندانیان در این کشور در انفرادی به سر می برند.
براساس گزارش های نهادهای بین المللی حقوق بشری، زندانیان در این کشور ساعت ها در سلول های بسیار کوچک بدون نورگیر و پنجره و امکان هیچ گونه فعالیتی می گذرانند و تنها در یک زندان آمریکا به نام کارزول 1500 زن زندانی هستند؛ براساس آمار و ارقام، در 10 سال گذشته بیش از 100 زن جوان تحت شرایط نامناسب این زندان کشته شده اند و هیچ تحقیقی نیز در این زمینه صورت نگرفته است.
طبق اخبار منتشر شده درصد مرگ و میر زنان در زندان مربوط به کسانی است که به اعدام محکوم شده اند، علت اصلی مرگ و میرها سوءرفتار با زنان زندانی در آمریکاست، برخی زنان در زندان مورد تجاوز قرار می گیرند و باردار می شوند، این زنان در حین انتقال به بیمارستان و حتی در زمان زایمان هم دستبند و پابند دارند.
آمار دیده بان حقوق بشر نیز نشان می دهد حداقل نیمی از زندانیان آمریکا، معادل یک و نیم میلیون نفر که بیشتر آنان را جوانان سفیدپوست تشکیل می دهند تاکنون حداقل یکبار تحت آزار جنسی قرار گرفته اند. گزارش های مکرری از مرگ زندانیان بر اثر رفتارهای خشونت آمیز نگهبانان زندان وجود دارد. طبق گزارش عفو بین الملل در سال 2008، از دستگاه های شوک دهنده در زندان های آمریکا به طور گسترده استفاده می شود و از سال 2001 بیش از 300 تن بر اثر وارد شدن شوک جان باخته اند.
امنیت شخصی افراد؛ کالایی بی ارزش
ایالات متحده بالاترین آمار جرم های خوشونت بار دنیا را در رابطه با زندگی، اموال و امنیت شخصی مردم دارد که طبق موازین حقوق بشر از آنها محافظت نشده است. همه ساله در ایالات متحده از هر 5 نفر یک نفر قربانی جنایت است در حالی که هیچ ملتی در روی زمین نرخ جرم به این بالایی ندارد.
طبق گزارش منتشره وزارت دادگستری آمریکا در 13 اکتبر 2010 , در سال 2009 جرم های خوشونت بار 4.3 میلیون فقره، جرائم مرتبط با اموال مردم 15.6 میلیون فقره و سرقت از افراد 12 سال به بالا 133000 مورد علیه شهروندان آمریکایی گزارش شده است و و نرخ جرم های منتهی به خشونت 17.1 در هر 1000 نفر قربانی داشته است.
میزان وقوع جرم
دولت آمریکا در مبارزه با جرم و جرائم از جمله کاربرد سلاح گرم در جامعه و حتی محیط های آموزشی کوتاهی می کند و جرم های خشونت آمیز گسترده در ایالات متحده، تهدیدهای جدی ای برای امنیت فردی، دارایی و زندگی مردم در این کشور ایجاد کرده است.
براساس گزارشی که سپتامبر 2008 از سوی اداره پلیس فدرال آمریکا منتشر شد، یک میلیون و 400 هزار جرم خشونت آمیز در این کشور گزارش شده است که 17 هزار مورد آن، مربوط به قتل است و ساکنان دارای 12 سال و بالاتر از آن در ایالات متحده به طور تخمینی 23 میلیون جرم خشونت آمیز یا دزدی را تجربه کرده اند. آمارها نشان می دهد حدود 200 میلیون اسلحه شخصی از جمله 60 تا 65 میلیون اسلحه کمری در مالکیت شهروندان آمریکایی قرار دارد و 48 ایالت از کل ایالت های آمریکا به ساکنان خود اجازه خرید و حمل اسلحه داده اند.
همچنین بیش از 20 فرودگاه در فیلادلفیا، لس آنجلس، سانفرانسیسکو و شهرهای دیگر به کسانی که مجوز اسلحه دارند اجازه می دهند در اماکن عمومی ترمینال، سلاح گرم حمل کنند. بیش از یک میلیون دانش آموز دبیرستانی نیز حداقل یک بار با اسلحه زخمی شده یا مورد تهدید قرار گرفته اند و حتی یک دبیرستان محلی در ایالت تگزاس به بعضی از معلمان اجازه حمل سلاح های مخفی شده را می دهد.
شنود مکالمات یا وقتی حریم خصوصی بی معنا می شود
بی تفاوتی به شخصیت انسانی در آمریکا امری رایج است به طوری که در این کشور حق خلوت و حقوق خانواده مورد نقض جدی قرار گرفته می شود و شنود و کنترل کلیه مکالمات و مکاتبات الکترونیکی هیچ گونه حریم خصوصی برای افراد باقی نمی گذارد؛ این کنترل تا به آنجا پیش رفته که از اسکنرهای بدن نما در فرودگاه های این کشور استفاده می شود.
علاوه بر آن توجهی به حقوق افراد دارای معلولیت در آمریکا وجود ندارد تا حدی که در این کشور افراد دارای معلولیت جسمی و روانی به مجازات اعدام محکوم می شوند؛ اعدام تراز لوئیس، زن عقب مانده آمریکایی توسط دادگاه ایالت ویرجینیا، نمونه ای از این مدعاست.
قاچاق زنان
آمریکا همچنین یکی از بزرگ ترین اشاعه دهندگان فحشای کودکان بوده و بی توجهی به ارزش های خانواده از جمله مسائل مربوط به ازدواج همجنسان مفاهیم حقوق بشر را در این کشور دچار ضربات جدی کرده است. براساس گزارش ها، بیش از چند صد هزار دانش آموز در مدارس آمریکا مورد تنبیه جسمی قرار می گیرند و فروش انسان ها، کودکان و قاچاق زنان یکی دیگر از موارد نقض حقوق بشر است که در این کشور مورد تعقیب و پیگیری جدی قرار نمی گیرد و گروه های تبهکار براحتی به فعالیت های خود ادامه می دهند.
تبعیض نژادی
برخلاف ادعای دولتمردان آمریکایی، تبعض نژادی همچنان در این کشور جریان دارد و این موضوعی است که حتی مطبوعات و رسانه های آمریکایی نیز بر آن صحه می گذارند و مسئولان کشوری که با اشغال سرزمین بومیان آمریکایی ایجاد شده، حاضر نیستند اعلامیه مجمع عمومی سازمان ملل در خصوص حقوق بومیان را اجرا کنند. در همین حال خشونت بی حد و حصر دولت آمریکا علیه اقلیت های مذهبی بویژه مسلمانان و ایجاد محدودیت برای ساخت مساجد در این کشور و فعالیت های سازمان های اسلامی، نمونه ای از نقض حقوق بشر در این کشور است.
نهادهای بین المللی؛ یدک کشان تابلوی حقوق بشر 
این مسائل نشان می دهد که نهادهای بین المللی که داعیه دار حقوق بشر در جهان هستند تنها از این موضوع استفاده ابزاری کرده و در حقیقت تابلوی حقوق بشر را به یدک می کشند؛ این واقعیت زمانی آشکار می شود که در تاریخ 20 آگوست 2010، دولت آمریکا اولین گزارش خود را در مورد وضعیت حقوق بشر کشورش به شورای حقوق بشر سازمان ملل ارائه داد.
در زمان مرور ادواری بیانیه جهانی ملل متحد UPR در اسناد 5 نوامبر، آمریکا از 60 کشور جهان تعداد 228 توصیه برای بهبود وضعیت حقوق بشر در کشورش دریافت کرد که از جمله توصیه ها در رابطه با تصویب کنوانسیون های کلیدی بین المللی حقوق بشر، حقوق اقلیت های قومی و مردمان بومی، تبعیض نژادی و زندان گوانتانامو اشاره داشتند.
هرچند که ایالات متحده تنها 40 مورد از آنها را پذیرفته است اما در تاریخ 18 مارس 2011، شورای حقوق بشر سازمان ملل نتایج مرور ادواری بیانیه جهانی UPR در خصوص آمریکا را پذیرفت، و بسیاری از کشورها آمریکا را بخاطر نپذیرفتن بسیاری از توصیه ها محکوم کردند.
درجلسه بحث در خصوص آمریکا، نمایندگان برخی کشورها ابراز تاسف و ناامیدی خودشان را در باره مخالقت ایالات متحده آمریکا در رابطه با بسیاری از پیشنهادات ابراز کردند؛ آنها متذکر شدند که تعهدات آمریکا نسبت به مسائل حقوق بشر خیلی فاصله دارد که رضایت بخش شود، و آنها مصرانه خواستند که آمریکا وضعیت حقوق بشر کشورش را ارتقاء بخشد و اقدام ملموسی را نسبت به مشکلات جاری حقوق بشری خود انجام دهد و در حقیقت نتواستند کاری از پیش ببرند و تسلیم این کشور شدند.
رسیدن به اهداف شوم با نقاب حقوق بشر
واقعیت های عنوان شده نشان می دهد که ایالات متحده آمریکا آمار اسف باری در خصوص وضعیت حقوق بشر کشور خودش دارد و نمی توان آن را به عنوان "عدالت حقوق بشری" جهان قلمداد کرد.
هرچند که آمریکا گزارشات کشوری در خصوص وضعیت حقوق بشر هر سال ارائه می دهد تا دیگر کشور ها را متهم کند و بخاطر عدم رعایت موازین حقوق بشری آنها را مقصر بداند اما آمریکا از مشکلات جدی حقوق بشری در کشورش چشم پوشی می کند.
این کشور در صدد است تا حقوق بشر را به عنوان ابزاری سیاسی برای بد نام کردن وجهه سایر کشورها و حفظ منافع استراتژیک خودش استفاده کند؛ این واقعیات چهره منافق گونه ایالات متحده آمریکا را کاملا افشا می سازد که به بهانه حقوق بشر با بکارگیری استاندارد دو گانه و ایفای نقشه های مغرضانه بدنبال رسیدن به اهداف سلطه جویانه است.
پایان پیام/