به گزارش خبرگزاری شبستان روزه از اعمالی است که قرآن و عترت (ع) آن را یکی از وظایف واجب و مستحب برای عموم مسلمان ها معرفی کرده اند. روزه با دیگر عبادت ها تفاوت دارد. معمولا واجبات مجموعه ای از اعمال هستند که انسان ها باید انجام دهند اما روزه، ترک کردن برخی از کارها است. روزه ماه رمضان به عنوان روزه واجب، تنها یک عبادت فردی نیست، بلکه ایجاد زمینه برای فرهنگ سازی است. زیرا تمام افراد جامعه ایمانی موظف به کنار گذاشتن خوردن، آشامیدن و سایر مبطلات روزه به مدت یک ماه می شوند. ضمنا برای قبولی روزه باید بسیاری از ضد ارزش ها (مانند دروغ، غیبت، اسراف و ... ) را نیز کنار بگذارند و ترک این ها زمینه تحقق ارزش های الهی (مانند راستی، مراعات حقوق دیگران، رسیدگی به محرومان و ... ) را در جامعه ایجاد می کند.
پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: «چه بسا روزه داری که بهره اش از روزه اش فقط گرسنگی و تشنگی است و چه بسا شب زنده داری که بهره اش از عبادت شبانه اش فقط بی خوابی است.» (تنبیه الخواطر، ج 2، ص 183)
امیرمومنان امام علی (ع) فرموده اند: «روزه جسم عبارت است از خودداری کردن همراه با اراده و اختیار از خوردن غذاها به انگیزه ترس از کیفر و رغبت به ثواب و روزه جان عبارت است از نگهداشتن حواس پنجگانه از دیگر گناهان و خالی کردن دل از همه عوامل بدی.» (غرر الحکم، حکمت 5888)
و نیز امام باقر (ع) می فرمایند: «پیامبر (ص) به یکی از اصحاب فرمودند: «در این ماه رمضان هر کس روزه آن را روزه بدارد و جزیی از شبش را به عبادت بپردازد و اهل عفت در شکم و شهوتش باشد و زبانش را حفظ کند، همان طور که از این ماه خارج می شود، از گناهانش نیز خارج می شود.» عرض کرد یا رسول الله! چه زیباست این سخن؛ پیامبر (ص) فرمودند: «و چه سخت است رعایت این شروط.» (کافی، ج 4، ص 87)
امام رضا (ع) در بیان علت وجوب روزه ماه رمضان فرمودند: «برای آن که مردم رنج گرسنگی و تشنگی را بچشند و به نیازمندی خود در آخرت پی ببرند. و این که روزه دار بر اثر گرسنگی و تشنگی که به او می رسد، حال خشوع و افتادگی، فروتن، طلب رضای خدا و معرفت و صبر را درک کند و بدین سبب مستوجب ثواب شود. به علاوه آن که روزه موجب خودداری از شهوات است. نیز برای این که روزه در دنیا واعظ آنان باشد و ایشان را در راه انجام تکالیفشان آماده سازد و آنان را به پاداش برساند. و اینکه به سختی تشنگی و گرسنگی که نیازمندان و مستمندان در دنیا می چشند، بفهمند و حقوقی را که خداوند در دارایی هایشان واجب فرموده به ایشان بپردازند.» (علل الشرایع، ص 270)
نظر شما