«سه خواهر و دیگران» چخوف خالص نیست/ بازگشت امجد به تئاتر پس از ۱۲ سال

خبرگزاری شبستان: خبرگزاری شبستان: حمید امجد با اشاره به دوری ۱۲ ساله‌اش از صحنه تئاتر گفت: برای من که تلاش می کنم هیچ گاه نمایشنامه ای را در خدمت ابتذال تولید نکنم، آنچه که به نامم روی صحنه می آمد راضی‌ کننده نبود.

به گزارش خبرنگار تئاتر شبستان نشست رسانه ای نمایش «سه خواهر و دیگران» پیش از ظهر امروز سه شنبه ۲۹ تیرماه در تئاتر شهر برگزار شد. در این نشست علاوه بر حمید امجد؛ کارگردان، سعیده آبشناسان؛ تهیه کننده، امیر اثباتی؛ طراح صحنه و رضا مرتضوی؛ آهنگساز، افشین هاشمی، داریوش موفق، ریحانه سلامت، بهنوش بختیاری، رامین سیاردشتی، معصومه رحمانی، علیرضا ناصحی، محسن حسینی، پیام امیرعبدالهیان و جمشید جهانزاده بازیگران این اثر نمایشی نیز در تالار مشاهیر حضور داشتند.

 

در این نشست حمید امجد نویسنده سرشناس تئاتر ایران ابتدا درباره مقدمه نمایشنامه سه خواهر و دیگران گفت: برخلاف سایر نمایشنامه‌های من، متن سه خواهر و دیگران مقدمه ای دارد که البته به دردمان نخورد چون نشد که آن را اجرا کنیم اما به دلیل تجربه تاریخی‌ و زیبا شناختی‌ متن، لازم بود که درباره اش توضیح بدهم. من در آثارم همواره به تاریخ و رخدادهای تاریخی گرایش داشته ام و گاهی نیز درباره آدم های گذشته و از تاریخ درام نوشته ام.

 

وی ادامه داد: سه خواهر و دیگران در ادامه این نگاه من پیرامون چند متن از چخوف و زندگی اوست، چرا که تلاش می کنم از ترکیب های مختلف بینامتنی تاریخ به کلیت یکپارچه نهایی برسم. چخوف در سال های واپسین زندگی اش به دلیل بیماری سل از شهرهای بزرگ فاصله گرفت تا آنچه را که در ذهنش می گذشت به نگارش دربیاورد. 

 

نویسنده نمایشنامه های «نگین» و «بی شیر و شکر» با بیان اینکه این نمایش فقط چخوف خالص نیست توضیح داد: نمایش ما در مورد جهانی است که در آن زندگی می کنیم و نقطه تماس شخصیت های خیالی هستند که من به آن اضافه کرده ام. فرض داستان من این است که شخصیت «فریز» پیشخدمت نمایشنامه «باغ آلبالو» می تواند ارتباطی با ما ایرانی ها داشته باشد. او سعی می کند به همه بگوید که فیروز غلام سیاهی است که به روسیه رفته و آن جا بزرگ شده است. فریز با خودش نمایش تخت حوضی را به صحنه ما آورده و من و همکارانم امید داریم این ترکیب، ساختمان یکپارچه ای بسازد که تماشاگران از آن لذت ببرند.

 

امجد در بخش دیگری از سخنانش به دلایل دوری 12 ساله اش از صحنه تئاتر اشاره کرد و گفت: برای من که تلاش می کنم هیچ گاه نمایشنامه ای را در خدمت ابتذال تولید نکنم، آنچه که به نامم روی صحنه می آمد راضی‌ کننده نبود. آمیزه ای از سلطه اقتصاد، سانسور، ابتذال و سیاست مرا دوازده سال از تئاتر دورکرد. در واقع از یک جایی‌ فکر کردم دیگر این حرفه را نمی‌خواهم، اگرچه سالهای سال به من گفتند که شرایط عوض شده است و بیا کار کن.

 

کارگردان فیلم سینمایی «آزمایشگاه» اضافه کرد: همانطور که وقتی یک سلول کار خود را گم کند یا به یکباره شروع به تکثیر خود می کند، سلول های سرطانی شکل می گیرند در هنر هم همین طور است. تئاتر مولفه ها و عناصر جداگانه ای دارد که اگر نتواند به یکپارچگی برسد مجموعه سالمی نخواهیم داشت.

 

وی با بیان اینکه تبلیغات تئاتر بد نیست اما این که اثری به خاطر تبلیغات تولید شود غلط محض است اضافه کرد: اگرچه وضعیت امروز تئاتر از جنبه هایی نسبت به گذشته بدتر شده اما شرایطی برای بهبود مقطعی ایجاد شده است. من با این امید به تئاتر بازگشتم و یکایک همکارانم در واقع سهم حیاتی و کلیدی در شکل گیری این نمایش داشتند.

 

امجد تصریح کرد: یک مهمان تازه وارد عرصه تئاتر شده و از لحظه ورود در نقش میزبان هم دارد به تئاتر خدمت می‌کند. تهیه کننده ای که برای تئاتر سرمایه گذاری کرده است. خانم آبشناسان بدون هیچ سرمایه دولتی و کمکی‌ روی این کار ایستاده اند و با حمایت تام و پشتوانه تمام قد وارد پروژه شدند. او نخواست که الکی‌ کار را شلوغ کند و این پروژه حالا‌ مدیون ایشان است.

 

وی با بیان اینکه امیدوارم نتیجه کار رضایت بخش باشد و تماشاگران بدون تعارف از کار لذت ببرد، تصریح کرد: طبیعتا بازگشت سرمایه مهم است اما تمرکز تهیه کننده روی فرهنگ بوده و امیدوارم بازتاب فرهنگی‌ کار در درجه اول و بعد هم بازگشت سرمایه، ایشان را تشویق به حضور مجدد در این عرصه کند.

کد خبر 559724

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha