به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری شبستان، از زمانی که توجه و اجرایی کردن سیاست های کلی اقتصاد مقاومتی رونق گرفت یکی از اصول مد نظر افزایش میزان تولید و صادرات محصولات غیر نفتی بود که صنایع دستی را هم شامل می شد.
صنایع دستی در ایران عمری بس دراز دارد و در صورت ساماندهی وضعیت تولید و فروش و صادرات می تواند یکی از ارکان تولید کننده بودجه سالیانه کشور محسوب شود. در همین زمینه پس از آن که تحریم های فروش فرش دستباف ایرانی به آمریکا برداشته شد و پس از آن که دولت یازدهم تلاش را برای برداشتن موانع بر سر راه صادرات صنایع دستی کشور برداشت این محصولات توانست رشد ویژه ای در زمینه صادرات داشته باشد اگر چه هنوز با ظرفیت های اصلی خود فاصله فراوان دارد.
بنابراین گزارش، در جدیدترین آمار منتشر شده از قسمتی از تولید و صادرات صنایع دستی کشور معاون صنایع دستی اداره کل میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری استان فارس گفت: میزان درآمد حاصله از فروش صادرات دست بافته های عشایری این استان طی چهار ماهه نخست امسال 2 میلیون و 879 هزار و 212 دلار بوده است .
طبق خبر روابط عمومی صنایع دستی فارس زهرا الحمدی یکشنبه این دست بافته ها را شامل فرش، گبه، گلیم و زیلو برشمرد که در بازه زمانی یاد شده بیشترین صادرات فرش در ماه خرداد و کمترین آن در فروردین گزارش شده است.
به گفته وی از آنجا که بسیاری از دست بافته های فارس به صورت چمدانی صادر می شود آمار دقیقی از این نوع صادرات در دسترس نیست.
براساس این گزارش رئیس اداره فرش سازمان صنعت، معدن و تجارت فارس هم گفت: اینک 180 هزار بافنده در این استان ، سالانه 720 هزار متر مربع فرش می بافند که سهم تولیدی فارس در تولید سالانه 5میلیون متر مربع فرش کشور 14درصدی و در صادرات 17درصدی است .
عباس زاده گفت :این میزان تولید دست بافته های استان فارس به مقصد کشورهای آسیای میانه، امـارات متحده عربی، حـوزه خلیج فارس، برخی کشورهای اتحادیه اروپا، ژاپن، کانادا، استرالیا و ژاپن صادر شده است.
به گفته عباس زاده پارسال صادرات فرش از استان فارس هشت میلیارد و 734 میلیون دلار ارزآوری داشته است.
به گزارش شبستان، در استان فارس بخش عمده ای از توليد گليم توسط زنان و دختران عشاير ساکن و کوچ رو قشقايی انجام می شود. برای بافت گليم معمولاً از نقشه استفاده نمی کنند. نقشه ها ذهنی هستند و معمولاً از طرح هايی استفاده می شود که از نسل های گذشته به حال انتقال يافته و تغييرات جزيی در همان چهارچوب آداب و رسوم موجود در منطقه است. البته در سالهای اخير با راه يافتن گليم بافی به مناطق شهری و روستايی استفاده از نقشه تا حدودی درگليم بافی رايج شده است. برای رنگرزی نخ های پشمی مورد مصرف در پود گليم از رنگهای گياهی يا رنگهای شيميايی استفاده می شود. مهمترين مراکز توليد گليم در استان فارس منطقه فيروزآباد، ممسنی و داراب است. گليم های قشقايی نه تنها در ايران که در سطح جهان نير به واسطه اصالت نقش ها و رنگ های زيبا و کيفيت ممتاز بافت مشهور و مورد تقاضا است.
هنر و صنعت بافندگی فارس در وهله نخست, هنری عشايری و در وهله دوم هنری روستايی است که وابستگی به عشاير دارد. عشاير فارس بويژه قشقائيها و ايل خمسه بيش از ديگر عشاير به اين هنر اشتغال دارند و روستائيان که در مسير اين ايل ها زندگی می کنند نيز به کار توليد قالی و ساير دستبافت ها مبادرت می کنند. فرش بافان اين استان معمولاً دست بافت های خود را نه به عنوان يک کالای تجارتی بلکه برای خود توليد می کنند و چون دنباله رو نوسانات بازار فرش نيستند, طرح های آنها دارای رنگ آميزی و طراوت خاصی است. البته در سالهای اخير بافندگان عشايری به بافتن فرش برای فروش و به سليقه مصرف کنندگان روی آورده اند. ليکن غالباً همان ذهنی بافی و رنگهای مرسوم پيشينيان خود را ادامه می دهند.
اين «هنر- صنعت» به طور عمده به دست زنان انجام می شود. به طور کلی توليد دستبافته ها از مرحله ابتدايی تا آخرين مرحله به دست زنان صورت می گيرد.
نظر شما