خبرگزاری شبستان// اراک
هر چند عده ای نیز با یادآوری برخی از رسوم گذشته حسرت فراموش شدن آنها را می خورند، ولی با سرعت دنیای مدرن، کاری از دست این عده نیز بر نمی آید؛ مردم خمین آداب و رسوم کهن متعدد و متفاوتی داشته اند که اگرچه هنوز شماری از آنها دراذهان مردم وجود دارد ولی بیشتر آنها به دست فراموشی سپرده و یا کمرنگ شده اند.
آیین قوچ گدار از جمله سنن شهر خمین برای ارزش گذاری شغل چوپانان است؛ در این سنت کهن همه میش ها و گوسفندها را برای تولید مثل وزاد و ولد با یکدیگر در یک جا قرار می دهند این رسم از رسوم چندین ساله است که از گذشتگان به جامانده و هنوز هم رنگ خود را از دست نداده و هر سال باشکوهتر و جالب تر برگزار می شود در این آیین چوپانان با برگزاری برنامه های محلی و شاد مهمانان را سرگرم می کنند و همه با هم مسافتی کوتاه همراه گوسفندان می پیمایند تا به محل جشن برسند در مراسم به گوسفندها و قوچ ها رنگ زده می شود تا نشان داده شود که در جشن بوده اند.
در این مراسم قوچ های فربه و خوش اندام ورنگ آمیزی شده را به قول محلی ها قاطی گله می کنن و صاحبان گوسفند برای قدردانی از چوپان تنقلاتی داخل سینی قرار می دهند و برایشان می آورند انار از جمله میوه هایی است که هم برای خوردن هم برای رنگی کردن پیشانی قوچ ها خیلی کاربرد دارد.
قوچ های پیشقراول با زنگ های بزرگ در بین گله دیده می شوند به این زنگ ها کرکری می گویند.
رقص با چوب و بازی های محلی ازجمله برنامه های است که درجشن به اجرا در می آید دراین مراسم ازچوپانانی که سن آنها از دیگران بیشتر است تقدیر می شود وجایشان در صف اول است و دارای احترام خاصی درمراسم هستند و به جوانان که چوپان شده اند این سنن را آموزش می دهند؛ این رسم در گذشته توسط خان های هر روستا برگزار می شده و مهمانانی از روستاهای دیگر دعوت می شدند تا در این جشن شرکت داشته باشند.
امروزه این جشن به صورت منطقه ای شکل می گیرد و چند روستا با یکدیگر این برنامه رابه اجرا درمی آورند و بیشتر اعضای فامیل شرکت کننده در برنامه هستند؛ هدف از اجرای این مراسم این است که نشان دهند درگذشته منبع درآمد افراد چگونه بوده و معیشت اقتصاد خانواده وضع مناسبی داشته وامروز نباید به این شغل و کار بی تفاوت بود و آن را کاری بی ارزش به حساب آورد حتی بانوان هم دراین کار بسیار سهیم بوده اند و با پشمی که از گوسفندان به دست می آمده نخ ریسی می کرده اند زنان پا به پای مردان درکوه و صحرا بوده اند و مردان خود را یاری می کرده اند کاری سخت ودشوار ولی زنان همچنان حضورداشته اند.
در برگزاری این سنن کهن کار رنگ کردن قوچ ومیش ها به دست زنان است تا به نسل جوان و دختران روستا نشان دهند زنان چه توانایی های دارند و می توانند در کنار مردان خود کار کنند.
این آیین جهت زیاد شدن دام صورت می گیرد تا اگرگوسفندی به بیماری مبتلا شد گله ازبین نرود و جایگزینی برای آن باشد تاکید بزرگان دراین مراسم این است که سنت گذشته خود را فراموش نکنید و اجازه ندهید این سنت ها به مسخره گرفته شود به گفته یکی از بزرگان مراسم چه زحماتی رامتحمل شدیم و چه سختی ها کشیدیم عمر و جوانی خود را در این راه گذاشتیم درست نیست جوانان ما یک شبه همه چیز را فراموش کنند وارزش کارما را از بین ببرند وظیفه ما نشان دادن ارزش این کار است ما به جوانانمان می آموزیم چوپانی کارخجالت آوری نیست کار راحتی نیست امامان ما همه چوپان بوده اند چوپانی رزق و روزی اش حلال است پس قدر این کار بزرگ را بدانیم و یکباره به فراموشی نسپاریمش.
نظر شما