نمره منفی بانک ها در توسعه خراسان جنوبی

خبرگزاری شبستان – خراسان جنوبی؛  هرم پور- روزنامه آوای خراسان جنوبی؛ به ما گفته بودند فرزند به چشم خار است و به دل، عزیز. اما انگار داستان فرزندان این استان برای متولیان اقتصادی اش درست بر عکس است؛ به چشم عزیزند و به دل، خار.

داستان، داستان غم انگیز نقدینگی های در دست مردم و طمع بانک ها به آنهاست که تا این نقدینگی باشد، مشتری مداری و عزت و احترام و همت هم هست و وای اگر نباشد، که نه برای مشتری ارزشی هست و نه احترام و نه عزتی.

اگر از میان ده ها عاملی که در توسعه استان خراسان جنوبی نقش داشته اند به آنهایی که نتوانسته اند بازیگران خوبی برای این صحنه باشند اشاره کنیم، قطعاً یکی از اولین ردیف هایش بانک ها هستند. ده ها و صدها و میلیاردها ریال سرمایه ملت در حساب های کوچک و بزرگ این بنگاه های اقتصادی بی درد سپرده شده و وقتی قرار است در جایی به دردی از دردهای مردم استان یا شهرستانی زده شود، پا پس می کشند و با هزار بهانه از زیر بار مسؤولیت شانه خالی می کنند.

به جز چند مورد محدود و استثنایی، شاید نتوان رد پایی از بانک های مهم در اجرای پروژه های عمرانی استان پیدا کرد و بدتر از آن نقش منفی و معکوس همین بانک ها در جذب سرمایه ها به حوزه های عمرانی و جلوگیری مستقیم یا غیر مستقیم شان از سوق داده شدن سرمایه های مردمی به چنین پروژه هاییست.

احتمالاً مدیران عامل بانک ها آنقدر به حساب و کتاب های مالی مشغولند که وقتی برای پاسخ دادن به این سؤال و ابهام بزرگ نخواهند داشت که چرا رتبه استان ما در پرداختی بانک ها به متقاضیان تسهیلات 28 بوده و اخیراً به 23 رسیده است و اینکه به گفته معاون محترم استاندار چرا متقاضیان از گرفتن تسهیلات راضی نیستند و شکایت دارند؟ 

چرا علیرغم اینکه بانک ها می توانسته اند با توجه به اختیارات خودشان متقاضیان را حتی انتخاب کنند و تسهیلات مستقیم بدهند، ولی درخراسان جنوبی این مبلغ در پایین ترین حد ممکن یعنی فقط  36 میلیارد تومان باقی مانده است؟

به نظر می رسد این کوتاهی و قصور، غیر قابل اغماض و دارای پشت صحنه ها و پشت پرده هایی است که دانستن آنها برای مردم لازم باشد. از جمله آنکه اولاً بانک ها همتی برای فهم مشکلات توسعه ای و عمرانی استان و عقب ماندگی های تاریخی آن ندارند و اولویت اول و آخر برای آنها افزایش بیلان مالی و پرشدن سبد حساب های مختلف و سپرده های گوناگون و سوددهی آخر سال شان است.

دوم اینکه تاکنون دستگاه های نظارتی و حسابرسی به صورت جدی و تخصصی به این حوزه ورود نکرده اند و قطعاً با ورود آنها که مطالبه جدی رسانه ها و مردم است، بخشی از غفلت ها، سهل انگاری ها و احیاناً فساد موجود در  این حوزه در برخی از بخش ها مشخص و افشا خواهد شد.

سوم اینکه در شرایط اسفبار صنعتی و اقتصادی استان ما، معمولاً متقاضیان که بخشی از آنها مردم عادی و بخشی هم صنعتگران، کارخانه داران و فعالان عرصه تولید هستند، سر بی دردشان را به درد نمی آورند و با بروکراسی صدا خفه کن بانک ها درگیر نمی شوند، در حالیکه همواره دچار خسران و ضرر و زیان شده اند و علاوه بر شکستن کمر همتشان برای تولید، انگیزه هایشان را هم از دست داده اند و سایرین نیز به انفعال رسیده اند.

من خوشحالم که بعد از چند یادداشت در همین روزنامه در سال جاری و سال گذشته، در نهایت صدایی از متولیان منصف و شجاع اقتصادی استان بلند شد و فریاد مظلومیت شهروندان این استان و صنعت و اقتصادش و آه بی پایانشان بر نامروتی بانک ها را همگانی کرد. هرچند معتقدم نباید اجازه دهیم در ذیل و زیر همین سر و صدایی که ما رسانه ها در خصوص بانک ها به پا می کنیم،برخی از افراد یا جایگاه ها یا متولیان حقوقی و ادارات کلی که می باید نقش تسهیل کننده و بسترسازی برای اخذ مناسب تسهیلات را ایفا می کردند و البته نکردند، پناه بگیرند و از زیر ضربه حسابرسی و حسابکشی مخفیانه یا محرمانه فراموش شوند و فرار کنند و متأسفم که خیلی دیر اما حالا می باید برای گرفتن حق مردم دست به دامان دستگاه های نظارتی و حسابرسی شد. انشاءا... بانک های محترم از چنین رویکردی واهمه ندارند!! و قطعاً استقبال می کنند!! 

و حتماً گزارش های آماری که بعد از تفحص دقیق از اقدامات آنها در رسانه ها منتشر خواهد شد، هم تلنگری به آنها و هم به سایر بخش ها خواهد بود. حسن ختام این سرمقاله هم سخنی با استاندار محترم که در جلسات مختلف، از لزوم خیمه زدن دستگاه های نظارتی و بازرسی برای نظارت دقیق بر بخش های مختلف استان صحبت فرموده بودند؛ جناب استاندار! به نظر می رسد وقت و فرصت مناسبی برای چنین اقدامی فراهم شده که حمایت و تأکید جنابعالی را نیز می طلبد.