به گزارش خبرنگار سینمایی شبستان، آخرین کارگاه گفتمان فرهنگی انقلاب اسلامی و دیدگاه های راهبردی با حضور حسن رحیم پور ازغدی در پردیس ملت برگزار شد.
رحیم پور ازغدی در ابتدای این نشست به جشنواره فیلم مقاومت اشاره کرد و دو قطبی بودن ایدئولوژی و هنر را کذب خواند و گفت: سینمای غیر ایدئولوژی اساساً دروغ محض است چرا که هر فردی، کنش و واکنش های سیاسی دارد و هرکسی که می گوید شعر و یا سینما سیاسی نیستند، این حرف خود سیاسی است. انسان یک منشور چند بعدی است و هر فعل ارادی انسان هم منشور گونه است و چند بعد دارد. با این تعبیر هر رویکرد بشری آثار و کارکردی دارد که نمی تواند عاری از جهت گیری سیاسی باشد. هرجا که بحث از سیاست پیش بیاید، جای ایدئولوژی است و اینجاست که سینمای مقاومت معنا پیدا می کند.
وی با بیان اینکه سینمای خوب سینمای تاثیر گذار است، اظهار کرد: سینمایی که روی اخلاق خوبی آدمی تاثیر می گذارد، سینمای خوب است. هر فیلمی می تواند به لحاظ تکنیک آن قدر خوب باشد که شما رو جلوی تلویزیون میخکوب خود کند. اما دلیل نمی شود فیلمی که از لحاظ تکنیک خوب است از لحاظ محتوا نیز خوب باشد.
ازغدی با اشاره به اینکه هنر مقاومت وجود دارد و این هنر جز از آدم های مقاوم و با شخصیت بر نمی آید، گفت: یک روش مبارزه با سینمای مقاومت، قائل شدن تفاوت بین سینمای مقاومت و سینمای معنویت است. ما مخالف تعریف مقاومت هستیم و موافق تعریف معنویت هستیم این در حالی است که در هیچ جای تاریخ شما نمی توانید مقاومت را بدون معنویت پیدا کنید. حضرت امام خمینی نیز برای معنویت مقاومت کردند، امام از موضوع معنوی سیاسی بود و اسلام معنوی همان اسلام سیاسی است.
وی با بیان اینکه معنویت و مقاومت هیچ وقت از هم جدا نمی شوند، توضیح داد: بدون معنویت مقاومت محال است و بدون مقاومت، معنویت هم معنایی ندارد. معنویت، مقاومت، عقلانیت با هم معنا پیدا می کنند و اگر در جایی این سه را از هم تفکیک می کنند و یا می خواهند هر کدام به طور مستقل معنا شود بدانید اشتباه محض است.
رحیم پور ازغدی تاکید کرد: سینمای مقاومت سینمای مسؤلیت است؛ سینمای مقاومت به معنی این است که شما نمی توانید در مقابل آنچه در جامعه می گذرد بی تفاوت باشید.
به گفته وی، تمام فیلم ها سیاسی هستند و فیلم غیر سیاسی وجود ندارد. اگر کسی فیلم ۲ دقیقه ای آورد که هیچ پیامی از آن دریافت نشد حرفم را پس می گیرم. هر فیلمی یا در خودآگاه یا در ناخودآگاه خود سیاسی است. فیلمی که در ناخودآگاه سیاسی است یعنی به راحتی نمی توان پیام آن را دریافت کرد.
رحیم پور در پایان گفت: هنر بدون ایدئولوژی دروغ محض است و هنرمند غیر متعهد نیز وجود ندارد؛ اما تعهد داشتن به خوب یا بد مهم است و هنرمند مقاومت پای مقاومت خود هزینه می دهد.
نظر شما