حجت الاسلام محمدصابر جعفری، کارشناس مهدوی در گفت وگو با خبرنگار مهدویت خبرگزاری شبستان در رابطه با کیفیت معرفت و شناختی از امام که مانع مرگ جاهلی انسان می شود، اظهار کرد: در بحث شناخت و معرفت به امام معصوم، چند بحث وجود دارد. نخست اینکه بدانیم شناخت و معرفت چند نوع است؛ گاهی شناخت فقط شناخت شناسنامه ای است، یعنی انسان درباره امام خود اطلاعات داشته باشد، ویژگی ها، شخصیت، نام، مشخصات، اوصاف و ... امام را بداند.
وی افزود: این نوع شناخت خوب است و این که به عنوان مثال در ایام ولادت یا شهادت ائمه(ع) ملزم باشیم که درباره اهل بیت(ع) مطالعه داشته باشیم. در رابطه با روایات و زندگینامه هر امام(ع)، اطلاعاتی کسب کنیم. همانطور که بزرگان در این رابطه به خواندن حداقل «زیارت امین الله» سفارش کرده اند. بنابراین، یک بُعد از شناخت، بُعد شناسنامه ای است. اما بُعد دوم «شناخت جایگاه امامت» است. جایگاه معرفتی که انسان این جایگاه را درک کند که این متفاوت از بُعد اول است. بُعد دوم یعنی همان شناخت جایگاه امامت در هستی.
کارشناس مرکز تخصصی مهدویت تصریح کرد: به عنوان مثال ما در رابطه با امام حسین علیه السلام این تعبیر را داریم که «عَظُمَتْ مُصیبَتُكَ فِى السَّمواتِ و الارض» یا این عبارت که «قَدْ عَجِبَتْ مِنْ صَبْرِک َ مَلآئِکَةُ السَّماواتِ؛ از صبر تو ملائکه آسمان در تعجب ماندند» این چه جایگاهی و چگونه شأنی است که همه عالم درگیر آن هستند؟! بنابراین، منظور از شناخت در این بعد، پی بردن به این معنا است. یعنی شناخت از امام به گونه ای که به ما بفهماند که امام چه جایگاهی دارد که آسمان و زمین ثبوت، قوام و استقامت خود را از امام دارند. اگرچه همه اینها مخلوق الهی هستند یعنی پیامبر(ص) و امام(ع) هر دو مخلوق خدا هستند، اما این حجت الهی چه جایگاهی دارد؟
حجت الاسلام جعفری با نقل سخنی از حجت الاسلام قرائتی، گفت: آقای قرائتی مثالی بیان می کنند که انسان هنگامی که خسته و خواب آلود است حتی کنترل پلک خود را ندارد؛ اما حجت خدا کسی است که «بِكُمْ يُمْسِكُ السَّمَاءَ أَنْ تَقَعَ عَلَى الْأَرْضِ إِلاَّ بِإِذْنِهِ؛ و به واسطه شماست كه خداوند آسمان را محفوظ نگاه داشته از اين كه بر زمين افتد؛ مگر به اذن و اراده‌ي او» خداوند به وسیله آنها آسمان و زمین را نگاه داشته است؛ این مقام، مقام بسیار بالایی است. در این بُعد دوم، انسان به نوع دیگری از معرفت نیز می رسد و آن اینکه امام چه اهداف و چه دغدغه هایی دارد؟ به دنبال تحقق چه چیزهایی است؟ چه چیزی امام(ع) را راضی یا چه چیزی او را ناراضی می کند؟ بخصوص وقتی مقام عصمت امام را درک کنیم و بفهمیم که رضایت او رضایت خداست.
وی ادامه داد: این همان تعبیر روایی است که درباره حضرت زهرا (سلام الله علیها) داریم و اهل سنت نیز آن را می پذیرند، آنجا که می فرماید «ان الله یرضی لرضی فاطمه و یغضب لغضبها؛ خداوند از رضایت فاطمه سلام الله راضی می شود و با غضب او غضب می کند»؛ این جایگاه عصمت، جایگاهی است که می تواند برای ما محور باشد برای اینکه انسان تشخیص دهد که چه چیزی خدا را خوشحال می کند و چه چیزی او را به غضب می آورد. این شاخصی است که توجه به جایگاه امام(ع)، مسیر را برای انسان مشخص می کند.
کارشناس مباحث مهدوی در ادامه تاکید کرد: حال اگر این معرفت ها اتفاق نیفتد بخصوص انسان آن بی بدیل بودن امام(ع) را تشخیص ندهد و متوجه نباشد که اینها شاخص هدایت هستند و راه و چاه را تشخیص می دهند و چگونه رفتن را نیز می دانند، اگر انسان این مسائل را نداند و تشخیص ندهد طبیعی است که راه را با چاه اشتباه می گیرد، راهزن را با هدایتگر اشتباه می گیرد و حتی شناخت او از عالم هستی و جهان بینی او نسبت به عالم همه دچار غبارآلودگی و تیرگی و بلکه گمراهی می شود. این همان مصداق جهالت است. اینکه در احادیث شیعه و سنی داریم که کسی که امام زمانش را نشناسد به مرگ جاهلیت مرده است، تعارف نیست بلکه یک واقعیت است.
وی در توضیح مرگ جاهلی ابرا کرد: مرگ جاهلی یعنی مرگی که انسان نداند کجا قرار دارد؛ اگرچه در روایات داریم که منظور از مرگ جاهلی مرگ نفاق است، مرگ کفر است، مرگ ناسپاسی است و حتی می تواند تا کفر نسبت به ساحت خداوند منجر شود اما همه این تعابیر از این معنا گرفته می شود که وقتی انسان امامش را نشناسد راه را نمی داند، کیفیت رفتن را نمی داند، اینکه از کجا آمده است و به کجا می رود را نمی داند، و وقتی ندانست طبیعی است که رفتار او رفتار جاهلانه است و حتی معارف او معارفی سطحی خواهد بود. به عنوان مثال شما مضامین دعاهایی را که از ائمه(ع) وارد شده است ببینید مضامینی بس والا و بلند سپس آنها را با مضامین انسانی مقایسه کنید!
حجت الاسلام جعفری خاطرنشان کرد: بنابراین، مرگ جاهلی در پی عدم شناخت اما(ع) به دلیل عدم شناخت راه است؛ یعنی عدم شناخت راهبر و راهنما؛ عدم شناخت مسیر و ... . همه اینها یعنی جاهلیت که همراه خود جهل، غفلت و ضلالت را نیز دارد.
ادامه دارد...
نظر شما