خبرگزاری شبستان – گروه سیاسی: پتروایران یا شرکت توسعه پتروایران، شرکت خدمات نفت و گاز است که در زمینه اکتشاف و توسعه میادین نفت و گاز، ارائه خدمات سرچاهی و حفاری، تأمین کالا و احداث خطوط لوله انتقال نفت و گاز در مناطق خشکی و دریایی، فعالیت می کند.
بنابراین گزارش، شرکت پتروایران در سال ۱۹۹۷ میلادی (معادل ۱۳۷۵) با دستور مستقیم وزیر نفت وقت (بیژن زنگنه) در شهر تهران راه‌اندازی شد. این شرکت در سال ۱۹۹۹ شعبه بین‌المللی خود را در سن هلیه، جرسی در کشور بریتانیا تاسیس کرد. دهه نخست فعالیت‌های این شرکت با مدیریت پروژه‌های نفتی در گستره خلیج فارس، مانند توسعه و افزایش تولید میدان نفتی نصرت و میدان نفتی فرزام، میدان نفتی و گازی سلمان، میدان نفتی فروزان و میدان نفتی اسفندیار، میدان گازی هنگام، توسعه لایه نفتی پارس جنوبی، پروژه انتقال گاز سیری به عسلویه و در بخش خشکی؛ طرح توسعه میدان نفتی جفیر، همراه بود که اجرای این پروژه‌ها، اغلب در چارچوب قراردادهای بیع‌متقابل، منعقد شده است.
این گزارش می افزاید: در سال ۲۰۰۳ شرکت‌های پتروایران و پتروپارس (یکی دیگر از شرکت‌های تابعه نفت‌ایران) با هم ادغام شدند. شرکت پتروپارس یکی از شرکت‌های تابعه نفت‌ایران (نیکو) است که در زمینه اکتشاف و استخراج گاز طبیعی فعالیت می‌کند. این ادغام، مدت زیادی به‌طول نینجامید و پس از گذشت کمتر از یک سال، مجددأ دو شرکت تفکیک شدند. شرکت پتروایران در راستای وظایف و اهداف خود برای توسعه؛ توافق با شرکت‌های بین المللی برای اجرای پروژه‌های نفتی را در دستورکار خود قرار داده است.
بنابراین گزارش، رهام قاسمی، مدیرعامل شرکت پتروایران در این زمینه به شانا گفته است: "با شرکای بین‌الملی برای اجرای پروژه‌های نفتی در قالب مدل جدید قراردادهای نفتی توافق می کنند و فعلا تمرکزمان فعالیت در حوزه‌های دریایی است. استراتژی ما فعلا این است که در پروژه‌های خشکی حضور نداشته باشیم. شرکای بین‌المللی خود را برای فعالیت در قالب مدل جدید قراردادهای نفتی شناسائی کرده و با آنها نیز توافق‌هایی را انجام داده‌ایم و آماده اجرای پروژه در قالب مدل جدید قراردادهای نفتی هستیم البته به دنبال جذب منابع مالی برای حضور در پروژه‌های کوچک و متوسط در قالب مدل جدید قراردادهای نفتی هستیم."
یادآور می شود: شرکت پترو ایران یکی از یازده شرکت تایید صلاحیت شده از سوی وزارت نفت برای فعالیت در قالب اکتشاف وتولید (E&P) است. شرکت ملی نفت ایران سبدی از مدل‌های قراردادی را شامل مدل جدید قراردادهای نفتی، بیع متقابل و EPCF را برای اجرای پروژه‌های نفتی وگاز مورد استفاده قرار می‌دهد و در برخی طرح‌ها از منابع داخلی بهره می گیرد. براین اساس، شرکت‌های داخلی می‌توانند راهبری میدان‌های متوسط و کوچک را بر عهده گیرند و با همکاری شرکت‌های خارجی و یا به صورت مستقل، فعالیت‌های موضوع قرارداد را دنبال کنند. میدان‌های بزرگ نیز در قالب قراردادهای جدید نفتی به شرکت‌های خارجی واگذار می شوند و این شرکت‌ها با همکاری شرکت ایرانی صاحب صلاحیت در میدان مدنظر فعالیت می‌کنند.
نظر شما