محمد حاتمی بازیگر نمایش «هیچ در هیچ» به خبرنگار تئاتر شبستان، گفت: بازی بر اساس بداهه پردازی، نوعی از اجراست که ما از دوره ی دانشجویی به طور آکادمیک با آن آشنا بوده ایم. مسئله ای که همیشه مهم بوده است، لحظه های خلق ساعه و بداهه هستند که باعث می شود بازیگر در آن لحظات به نقاط پنهان وجود خودش بپردازد وآن را آشکار کند.
وی توضیح داد: در این لحظات از بازی، بازیگر می کوشد تلقی خود از زندگی، درک اجتماعی و فهم فردی خود را درباره ی مفهومی خاص، عیان کند. این شیوه، جرقه هایی از خلاقیت را در بازیگر زنده می کند که هم به کار او طراوت می بخشد و هم بخشی از نقاط پنهان و تصاویر ذهنی ناشناخته ی بازیگر را در معرض نمایش بگذارد.
حاتمی ادامه داد: در بداهه پردازی بازیگر مدام باید توان خود را در مقابله با تماشاگر، در مقابله با بازیگر روبرو و در مقابله با خودش آزمایش کند. اینجاست که بازیگر باید زنجیر قراردادهای تکراری نقش بر اساس نمایشنامه را از پای باز کند. لحظات بداهه و خلق ساعه از بازیگر چیزی شبیه کوه آتشفشان می سازد که هر لحظه در جوشش است و هر آن ممکن است انفجاری رخ دهد.
وی اضافه کرد: بازی در این نمایش، همزمان که تجربه ی خاصی است، پر مخاطره هم به نظر می رسد. چرا که حاصل کار مثل گدازه های کوه آتشفشان، اشکال مختلف و غیر قابل پیش بینی دارد. خود بازیگر هم در لحظه نمی تواند تصور کند که چه نتیجه ای رخ می دهد.
حاتمی یادآور شد: همه ی ما سابقه ی همکاری با سیاوش طهمورث را داریم و در طی سالها به شناخت مشترکی از هم رسیده ایم. این کار، تجربی به معنای دانش جویی نیست، بلکه با تجربه های بازیگر گردهم آمده اند تا نمایشی بر اساس اتفاق، برخورد و کنش روی صحنه رود.
وی درباره ی نگرانی بازیگر از اجرای هر شبه ی نمایش، تاکید کرد: زندگی روزمره ی ما نوعی نمایش بداهه است. شما در لحظه با اتفاقاتی مواجه می شوید که از قبل، قابل پیش بینی نیست. در این نوع از اجرا همین اتفاق میفتد و ممکن است نگرانی هایی بوجود بیاورد اما مهمترین مسئله مواجه است و مواجه درست ترین شکل پرداخت بداهه پردازی است.
حاتمی تصریح کرد: نمایش هیچ در هیچ، یک پرسش درباره ی فضای اجرا و اجرا کننده است. ما وقتی از تعلقات روزمره کنار می رویم، خودمان را در وضعیتی قرار می دهیم که عناصر بصری ما را به سوی اتفاق سومی رهسپار کنند. اگر اتفاق اول بازیگر و اتفاق دوم متن و کارگردانی باشد، اتفاق سوم مواجه است که از همراهی کنش و اتفاق شکل می گیرد.
وی تاکید کرد: بازیگر وقتی متن را کنار بگذارد، به خود آشکاری می رسد. این خودآشکاری چون در لحظه شکل می گیرد ممکن است هر اتفاقی در آن رخ دهد اما با توجه به چیزی که کارگردان می خواهد باید سمت کنش و اتفاق برویم. اگر کنش شکل بگیرد، جلب توجه می کند و مقدمه ای برای جذابیت است.
نمایش هیچ در هیچ با بازی اصغر همت، عزت اله مهرآوران، محمد حاتمی، شهره سلطانی، مینا عبدی و سیاوش طهمورث تا جمعه 21 آبان روی صحنه خواهد بود. علاقمندان می توانند ساعت 20:30 در مرکز مطالعات اجرایی قشقایی مجموعه ی تئاتر شهر به تماشای این نمایش بنشینند.
نظر شما