خبرگزاری شبستان//کرمان

مقدمه:

در مطالبی که پیش از این با عنوان"آمادگی برای شب های قدر" تقدیم خوانندگان شد، تلاش کردیم تا مجموع علل و عواملی که در آمادگی برای ورود به لیالی قدر مؤثر است، پردازش شود؛ گرچه سخن در این باره زیاد است و هنوز هم عوامل دیگری وجود دارد که باید به آن پرداخته شود.

اما با توجه به در پیش بودن نخستین شب از لیالی مبارک قدر بر آن شدیم تا ببینیم در این شبها از خدا چه بخواهیم؟ ما هر چیزی از خدا می توانیم بخواهیم. اما چیزی را که اصلاً یاد نداشتیم از خدا بخواهیم معصوم (ع)در دعاهایش به ما یاد داده است.

روایت داریم که شخصی نزد پیامبر(ص) آمد و گفت: اگر شب قدر را درک کردیم از خداوند چه بخواهیم؟ حضرت فرمود: اگر شب قدر را دریافتید عافیت بخواهید.

می دانید عافیت چیست؟ انسان خوبی بودن از مصادیق عافیت است. بدهکار نبودن از مصادیق عافیت است. بی دین نبودن، مرد خوش اخلاق، زن خوش اخلاق و جوان نمازگزار و … همگی از مصادیق عافیت است. عمده معنای عافیت ترک گناه است.

عافیت چیست ؟

عافیت به عنوان نقطه مقابل ابتلا و گرفتاری است و به معنای سلامت از هر نوع آفت و ناگواری جسمی و روحی، ظاهری و باطنی، دنیوی و اخروی است؛ نعمت عافیت بعد از نعمت یقین، از نعمت های بزرگ خداوند است، چنان که حضرت رسول اکرم (ص) فرمودند: از خداوند عافیت مسئلت کنید چرا که برتر از عافیت به بنده چیزی اعطا نشده مگر یقین.
 

منظور از نعمت یقین هم عافیت قلب از آفت جهل و شک است که از عافیت بدن به مراتب بالاتر است.

اقسام عافیت:

عافیت بدن:

عبارتست از تندرستی و سلامتی از بیماری ها و حوادث و نقص عضو و .... . که غالباَ مردم از شکر این نعمت عافیت بدن غافلند. لذا گفته اند: نعمت مادام که حاصل است، مجهول است زمانی که مفقود شد شناخته می شود.

عافیت دین:

عافیت در دین که اهمیتش از عافیت بدن بیشتر است و فضیلت محسوب می شود.

عافیت همیشگی در چیست؟

امام صادق (ع):

هر که خوش دارد از عافیت طولانى برخوردار شود، تقواى خدا در پیش گیرد.

نیایش امام سجاد علیه السلام برای درخواست عافیت و سلامت
 

اللهم صل علی محمد و آله، و البسنی عافیتک، و جللنی عافیتک، و حصنی بعافیتک، و اکرمنی بعافیتک ، و اغننی بعافیتک، و تصدق علی بعافیتک، و هب لی عافیتک، و افرشنی عافیتک ، و اصلح لی عافیتک، و لا تفرق بینی و بین عافیتک فی الدنیا و الاخرة .

اللهم صل علی محمد و آله، و عافنی عافیة کافیة شافیة عالیة نامیة ، عافیة تولد فی بدنی العافیة ، عافیة الدنیا و الاخرة . و امنن علی بالصحة و الامن و السلامة فی دینی و بدنی، و البصیرة فی قلبی، و النفاذ فی اموری ، و الخشیة لک، و الخوف منک، و القوة علی ما امرتنی به من طاعتک، و الاجتناب لما نهیتنی عنه من معصیتک.

اللهم و امنن علی بالحج و العمرة، و زیارة قبر رسولک، صلواتک علیه و رحمتک و برکاتک علیه و علی آله، و آل رسولک علیهم السلام ابدا ما ابقیتنی فی عامی هذا و فی کل عام، و اجعل ذلک مقبولا مشکورا ، مذکورا لدیک، مذخورا عندک.

و انطق بحمدک و شکرک و ذکرک و حسن الثناء علیک لسانی، و اشرح لمراشد دینک قلبی.

و اعذنی و ذریتی من الشیطان الرجیم، و من شر السامة و الهامة و العامة و اللامة، و من شر کل شیطان مرید، و من شر کل سلطان عنید، و من شر کل مترف حفید، و من شر کل ضعیف و شدید ، و من شر کل شریف و وضیع، و من شر کل صغیر و کبیر ، و من شر کل قریب و بعید ، و من شر کل من نصب لرسولک و لاهل بیته حربا من الجن و الانس ، و من شر کل دابة انت اخذ بناصیتها ، إنک علی صراط مستقیم .

اللهم صل علی محمد و آله، و من ارادنی بسوء فاصرفه عنی ، و ادحر عنی مکره ، و ادرأ عنی شره، و رد کیده فی نحره.

و اجعل بین یدیه سدا حتی تعمی عنی بصره ، و تصم عن ذکری سمعه، و تقفل دون اخطاری قلبه ، و تخرس عنی لسانه، و تقمع رأسه ، و تذل عزه ، و تکسر جبروته، و تذل رقبته، و تفسخ کبره ، و تؤمنی من جمیع ضره و شره و غمزه و همزه و لمزه و حسده و عداوته و حبائله و مصائده و رجله و خیله، إنک عزیز قدیر .
 

بار خدایا بر محمد و آل او درود فرست، و تندرسیت را بر من بپوشان، و من را به تندرستیت فرو بر، و به تندرستیت نگاهدار، و به تندرستیت گرامی ام فرما، و به تندرستیت بی نیازم گردان، و تندرستیت را به من عطا کن، و تندرستیت را به من ببخش، و تندرستیت را برایم بگستران، و تندرستیت را به من شایسته نما، و میان من و تندرستیت در دنیا و آخرت جدایی میانداز.

بار خدایا بر محمد و آل او درود فرست، و من را تندرستی ده تندرستی که ( از پرشکان یا از درخواست ) بی نیاز کننده و ( بیماریهای ظاهری و باطنی را ) بهبودی دهنده و بالاتر و برتر ( از بیماریها به طوری که بر هر مرض تسلط داشته ) و افزون شنونده باشد، تندرستی که در تنم تندرستی دنیا و آخرت بیاورد.

و بر من منت گزار به تندرستی و ایمنی ( از هر پیشامدی ) و سلامتی و رهایی ( از هر آفت و بلایی ) در دین و بدنم ، و بینایی در دلم ، و پیشرفت در کارهایم ، و ترس برای تو، و بیم از تو ، و توانایی بر طاعت و فرمانبریت که من را به آن امر فرموده ای ، و دوری گزیدن از معصیت و نافرمانیت که من را از آن بازداشته ای.

بار خدایا بر من منت گزار به حج ( قصد بیت الله در وقت مخصوص با شرایط مخصوصه ) و عمره ( زیارت بیت الله با عمل مخصوص ، رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرموده : پاداش حج بهشت است، و عمره کفاره و نابودکننده هر گناهی است ) و زیارت قبر پیغمبرت ، درودهای تو بر او و رحمت و برکات و نیکیهایت بر او و بر آل او باد ( رسول خدا - صلی الله علیه وآله - فرموده : هر که برای حج به مکه آید و " قبر " من را در مدینه زیارت نکند روز قیامت از او دوری می کنم ، و هر که به زیارت من بیاید شفاعتم برای او واجب گردد و هر که را شفاعت من واجب شود بهشت بر او واجب می گردد، و حضرت امام حسین -(ع)- از رسول خدا صلی الله علیه و آله پرسید: ای پدر چیست برای کسی که تو را زیارت کند ؟ رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود : پسرم هر که من را در حال حیات یا پس از مردن زیارت کند ، یا پدرت یا برادرت یا تو را زیارت نماید، حقی است بر من که روز قیامت او را زیارت نمایم و از گناهانش برهانم ) و زیارت ( قبور ) آل پیغمبرت ، بر ایشان درود باد، همیشه تا هنگامی که من را زنده داری در این سال و در هر سال ( زید شحام گفته به حضرت صادق - علیه السلام - گفتم : چیست برای کسی که رسول خدا - صلی الله علیه و آله - را زیارت کند ؟ فرمود : مانند کسی است که خدای عز وجل را در بالای عرش خود زیارت نماید ، گفت گفتم : چیست برای کسی که یکی از شما " ائمه معصومین " را زیارت نماید ؟ فرمود: مانند کسی است که رسول خدا - صلی الله علیه و آله - را زیارت کند ) و آن حج و عمره و زیارت قبور پیغمبر و آل او را پذیرفته و پسندیده و در نظر داشته و اندوخته نزد خود ( برای روز رستاخیزم ) قرار ده.

و زبانم را به حمد و سپاس و یاد و ستایش نیک بر خود گویا کن( توفیق عطا فرما )و دلم را برای مقاصد و نیت بگشا ( قابل و آماده ساز )

و من و فرزندانم را از شیطان رانده شده ( از رحمت ) و از شر و بدی جانور زهردار نکشنده ( مانند زنبور و کژدم ) و جانور زهردار کشنده ( مانند مار) و همه جانوران و چشم زخم ، و از شر هر شیطان سرکشی ( تباهکاران و گمراه کنندگان ) و از شر هر پادشاه ستمگری ، و از شر هر فرو رفته در ناز و نعمت که خدمتگزارانش او را تعظیم نموده فرمانهایش را زود انجام می دهند ، و از شر ( گفتار و کردار ) هر ناتوان و توانایی، و از شر هر بزرگوار و پستی ، و از شر هر خرد و بزرگی ، و از شر هر نزدیک و دوری ( خویشان و بیگانگان ) و از شر هر که از جن و انس برای پیغمبرت و خاندانش ( حضرت زهرا و ائمه اطهار (س) ) جنگی ( دشمنی ) بر پا کرده و آشکار ساخته، و از شر هر حیوان که تو موی جلو سر آنها را گیرنده ای ( بر آنها تسلط داری ) پناه ده ، زیرا تو بر راه عدل و راستی ( پس کسی که به تو پناه برد تباه نمی گردد، و کسی که ستم کند از چنگ تو نمی رهد )

بار خدایا بر محمد و آل او درود فرست، و هر که را درباره من آهنگ بدی نماید از من بازگردان ، و مکرش ( آشکارا نمودن خلاف پنهان ) را از من دور ساز، و بدی او را از من دفع نما ، و مکرش را در گردنش ( به خود او ) بازگردان

و سدی ( حائلی ) برابرش قرار ده تا چشمش را از ( دیدن ) من کور و گوشش را از شنیدن من کر سازی ، و دلش را هنگام یاد من قفل زنی ( مانع شوی که به یاد من آید ) و زبانش را ( از گفتگوی ) درباره من لال گردانی ، و سرش را بکوبی ( او را پست نمایی ) و ارجمندیش را خوار کنی ، و بزرگیش را در هم شکنی ، و بر گردنش طوق خواری بیاویزی ، و سرفرازیش را بر هم زنی ، و من را از همه زیان و بدی و طعنه ( زشتی گفتن ) و غیبت ( پشت سر سخن بیان کردن ) و عیب جویی و رشک بردن و دشمنی و بندها و دامها و پیادگان و سواران ( یاران و همراهان و پیروان ) او ایمن فرما ، زیرا تو ( به هر چیز ) غالب و قادری ( کسی تو را جلوگیری نمی تواند ، و چیزی تو را ناتوان نمی نماید ).

منابع:

جامع السعادات
بحار الأنوار : 72 / 232 / 2 منتخب میزان الحکمة : 390
صحیفه سجادیه
 

پایان پیام/