«زندگینامه و خدمات ادبی و فرهنگی سپیده شعر انقلاب اسلامی» را بخوانید

به گزارش خبرگزاری شبستان،  سرور اعظم باکوچي،فرزند حسين باکوچي ، معروف به «سپيده کاشاني» در اولين روز از مرداد ماه سال 1315 د ر خانواده اي متدين و اصيل در کاشان دیده به جهان گشود.

سپيده در خردسالي، قرآن را به همت مادر خويش فرا گرفت . پدرش نيز که مردي اهل مطالعه و ادب دوست بود ، جانش را با حلاوت شعر وادب پارسي آشنا ساخت و روح لطيفش را با شعر بزرگاني چون مولانا ، سعدي و حافظ پيوند زد؛ چنان که خود مي گويد :«من آخرين فرزند خانواده بودم و در دامان پر مهر و محبت مادري متدين و هنر دوست رشد کردم و بزرگ شدم. خيلي کوچک بودم که قرآن را از مادرم آموختم و هم با او بود که به مقابله آيات مبارک قرآن مي نشستيم . رفته رفته علاوه بر فرا گرفتن قرآن و دروس مدرسه با راهنمايي پدر و مادر ، روز به روز با اشعار شعراي نامي سرزمين مان - خصوصا حافظ - آشنا و مانوس مي شدم ، از همان دوران بود که شور شعر به طريق ابتدايي در جان من نشست .»

وي در سال 1322 پا به دبستان گذاشت و تحصيلات ابتدايي خود را در مدرسه 17 دي به پايان برد. جالب است بدانيد كه در اواخر دوره دبستان و در سن يازده سالگي اولين شعرش را سرود . دوره متوسطه را نيز با موفقيت در دبيرستان شاهدخت کاشان پشت سر گذاشت . او در سال 1331 - در سن شانزده سالگي - با آقاي جواد عباسيان که از اقوامش بود ازدواج کرد .

حاصل اين ازدواج سه فرزند به نام هاي سعيد ، سودابه و سيامک ( علي ) است . بعد از ازدواج - به نيت ادامه تحصيل در دانشگاه - به همراه همسرش به تهران کوچيد و تا پايان عمر در اين شهر اقامت گزيد.

 سپیده کاشانی خود درباره آغاز دوره شاعری خود چنین بیان می کند:«آغاز شعري من به طور جدي از سال 1348 بود.در سال 1352 دفتر شعري به نام «پروانه هاي شب»از من به چاپ رسيد که همه شعرهاي آن به فضاي اختناق آور آن زمان اشاره داشت. در حالي که آنچه در آن به چاپ رسيده بود، همه آن چيزي نبود که مي بايد به چاپ مي رسيد. زيرا به خاطر حساسيت حکومت جابرانه وقت، اکثر شعرهاي آن را حذف کرده بودند.»

 اما واقعیت این است که سپیده کاشانی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی بود که اوج گرفت و به شاعری توانمند تبدیل شد.

 کتاب زندگینامه و خدمات ادبی و فرهنگی سپیده شعر انقلاب اسلامی در چندین بخش که هر یک توسط کسانی چون زهرا جلوداریان، جواد محقق، معصومه جواد زاده برزکی، حسین شاکری و ... نوشته شده است به بخشی از زندگی و شعر این شاعر انقلابی می پردازد .

«سپیده ای در سیاهی ها؛ جستاری در نماد«نور و ظلمت»در اشعار شاعر معاصر«سپیده کاشانی»از تقی اژه ای وعلی عابدی ، «بررسی شاخص های ادبیات پایداری (مقاومت) در اشعار سپیده کاشانی» از معصومه جوادزاده برزکی،«رهگذر کوچه مهتاب از حسین آذر پیوند، «کعبه مقصود»،« پژوهشی در مناجات ها و نیایش ها سپیده کاشانی» ازافسانه سعادتی،«بررسی شیوه های انسجام در شعر سپیده کاشانی» از اسحاق طغیانی وزهره نجفی، «فلسفه، مناظره و ارزش ها در شعر سپیده کاشانی» و... عنوان فهرست هایی است که این کتاب به آن پرداخته است.

دربخشی با عنوان بررسی شاخص ها ی ادبیات پایداری (مقاومت) در اشعار سپیده کاشانی  می خوانیم:« شاعر پایداری می کوشد تا زمانی که یاس و سردی ، جان مردم را فرا گرفته با اشعار خود به آنان امید دهد. او به تمام ناامیدان القا می کند که پیروزی از آن حق است . بنابراین شاعر پایداری از آموزه های قرآنی بسیار مدد می جوید.

 فضای شعر پایداری ، ستایش آزادی است. شاعر پایداری همواره آزادی را آرمان خود می داند و با بند و اختناق و زندان ستیز می کند و آرزوی روزهای رهایی را دارد...»

 نمونه ای شعر سپیده کاشانی :

سرم را نیست سامان جز تو، ای سامان من بنشین

حریم جان مصفا کرده‎ام، در جان من بنشین

ز اوج آسمان آرزوها سر بر آوردی

کنون ای مهر روشن در دل ایمان من بنشین

دو چشمم باز اما غیر تاریکی نمی‎بینم

شب تاریک من بشکاف و در چشمان من بنشین

بیا کز نور روی تو چراغ دل بر افروزم

بیا تا بشنوی اندوه بی‎پایان من بنشین

دل هر ذره لبریز است از نور جهان‎گیرت

امید من بیا در باور پنهان من بنشین

به خوابم آمدی کز شوق رویت دیده نگشایم

سحر چون عطر گل آهسته بر مژگان من بنشین

مرا عهد تو با جان بسته دارد رشته الفت

تو نیز ای دوست لختی بر سر پیمان من بنشین

مرا هرگز نشاید تا تو را در شعر بسرایم

طبیبا، غمگسارا، از پی درمان من بنشین

انجمن آثارو مفاخر فرهنگی کتاب زندگینامه و خدمات ادبی و فرهنگی سپیده شعرانقلاب اسلامی(سپیده کاشانی )  را در 271 صفحه چاپ و روانه بازار نشر شده است.