ایرانیان از دیرباز به نوع دوستی و همدلی شهره هستند. همین امر موجب شده تا بسیاری از آداب و رسوم و مراسم اجتماعی در ایران شکل بگیرد که نمونه های آن در سایر نقاط جهان کمتر قابل مشاهده است.
از جمله این آداب اجتماعی، مجموعه سنت های عزاداری و غمخواری با صاحبان عزا است که آیین ختم، سومین، هفتمین و چهلمین روز درگذشت اموات نمونه های آن هستند.
این گونه برنامه ها در هر نقطه از ایران با آداب و رسوم خاص خود و مبتنی بر اقتضایات و ویژگی های آن منطقه شکل گرفته است.
شهر بافران با تاریخ کهن خود از این قاعده مستثنی نبوده و از دیرباز برنامه های ویژه عزاداری و همدلی با صاحبان عزا در این شهر شکل گرفته است.
یکی از این رسوم ویژه در بافران با نام «اسفند ملتی» شناخته می شود که به منظور خارج کردن رخت عزا از تن صاحبان عزا و آماده نمودن ایشان برای عید نوروز انجام می شود.
بدین صورت که در روز ۲۴ بهمن ماه (یا آخرین جمعه بهمن) تمام مردم شهر دسته دسته و گروه گروه به منازل تازه درگذشتگان در یک سال اخیر رفته و ضمن همدردی و عرض تسلیت، ایشان را مهیای بیرون آوردن رخت عزا و آماده شدن برای خانه تکانی و عید نوروز می کنند.
علت نامگذاری این مراسم به «اسفند ملتی» این است که بنابر تقویم کشاورزی قدیم، ماه های سال ۳۰ روزه بوده و روز اول اسفند این تقویم ۶ روز زودتر از اول اسفند تقویم شمسی است. لذا ۲۴ بهمن در تقویم شمسی اولین روز اسفند در تقویم ملتی خواهد بود.
در آخرین جمعه بهمن ماه بار دیگر شاهد حضور گروه های مردم مهربان و نوع دوست شهر در بافران بودیم و مساجد و خانه های درگذشتگان پذیرای حضور مردم بود.
نظر شما