به گزارش خبرنگار اندیشه خبرگزاری شبستان، در کتاب «انسان 250 ساله» براساس بیانات مقام معظم رهبری پیرامون سبک زندگی سیاسی و مبارزاتی حضرت زهرا سلام الله علیها آمده است:
در روایتی خواندم که درخشندگی فاطمه زهرا سلام الله علیها باعث می‌شود تا چشم کروبیان ملأ اعلی خیره شود: «زَهَرَ نُورُها لِمَلائِکَةِ السَماءِ ». برای آنها می‌درخشد. ما از این درخشندگی چه استفاه‌ای بکنیم؟ ما باید از این ستاره درخشان، راه به سوی خدا و راه بندگی را که راه راست است و فاطمه زهرا سلام الله علیها پیمود و به آن مدارج عالی رسید، پیدا کنیم. اگر می‌بینید خدا خمیره او را هم خمیره متعالی قرار داده است، به این دلیل است که می‌دانست، این موجود در عالم ماده و عالم ناسوت، خوب از امتحان بیرون خواهد آمد؛ «امْتَحَنَکِ اللّهُ الَّذی خَلَقَکِ قَبْلَ أَنْ یَخْلُقَکِ، فَوَجَدَکِ لِمَا امْتَحَنَکِ صابِرَةً»؛ قضیه این است. خدای متعال، حتی اگر لطف ویژ‌ه‌ای درباره آن خمیره می‌کند، بخشی مربوط به این است که می‌داند او از عهده امتحان چگونه برخواهد آمد؛ والا بسیار کسان خمیره خوب داشتند. مگر همه توانستند از عهده برآیند؟ این بخش از زندگی فاطمه زهرا سلام الله علیها آنی است که ما برای نجات خودمان به آن احتیاج داریم.
حدیث از طرق شیعه است که پیغمبر(ص) به فاطمه سلام الله علیها فرمودند: «یا فاطِمَةُ إعمَلِی لِنَفسِک فَإنِّی لا أُغنِی عَنکِ مِنَ اللهِ شَیئا»؛ یعنی «ای عزیز من! ای فاطمه من! نمی‌توانم پیش خدا تو را از چیزی بی‌نیاز کنم.» یعنی خودت باید به فکر خودت باشی، و او از دوران کودکی تا پایان عمر کوتاهش به فکر خود بود.
شما ببینید آن حضرت(س) چگونه زندگی کرده است! تا قبل از ازدواج که دخترکی بود با آن پدر به این عظمت، کاری کرد که کنیه‌اش را «ام ابیها» مادر پدر، گذاشتند. در آن زمان، پیامبر رحمت و نور(ص)، پدیدآورنده دنیای نو و رهبر و فرمانده عظیم آن انقلاب جهانی - انقلابی که باید تا ابد بماند - در حال برافراشتن پرچم اسلام بود. بی‌خود که نمی‌گویند ام ابیها. نامیدن آن حضرت(س) به این کنیه، به دلیل خدمت، کار و مجاهدت و تلاش اوست و چه آن هنگام که مادرش خدیجه از دنیا رفت و پیغمبر را تنها گذاشت، در کنار و غمخوار پدر بود.
دل پیغمبر(ص) در مدت کوتاهی با دو حادثه وفات خدیجه(س) و وفات ابی‌طالب(ع) شکست. به فاصله کمی این دو شخصیت از دست پیغمبر(ص) رفتند و پیغمبر(ص) احساس تنهایی کرد. فاطمه زهرا سلام الله علیها در آن روزها قد برافراشت و با دست‌های کوچک خود غبار محنت را از چهره پیغمبر(ص) زدود. ام ابیها تسلی‌بخش پیغمبر(ص)، این کنیت از آن ایام نشأت گرفت.3/9/1373
ادامه دارد ...
نظر شما