به گزارش خبرنگار قرآن و معارف خبرگزاری شبستان، حجت الاسلام علیرضا پناهیان استاد اخلاق و دانشگاه سه‌شنبه(23فروردین) در مراسمی که به مناسبت میلاد امام علی(ع) در حسینیه آیت الله حق‌شناس برگزار شد با اشاره به اینکه ماه رجب ماه عبادت و مقدمه دو ماه برتر عبادت( شعبان و رمضان) است، اظهار داشت: انس با قرآن را باید در این ماه آغاز کنیم، روزی چهارده مرتبه خواندن قرآن در طول روز در این ماه توصیه شده است، هنگام قرآن خواندن باید از آن لذت ببریم زیرا در این صورت باب فهم آن باز می‌شود.
وی ادامه داد: اگر کسی بتواند زیبایی قرآن را درک کند قرآن هدایای خود را به آن می‌دهد، هنگام قرآن خواندن احساس می‌کنید خدا با شما حرف می‌زند، اگر انسان به قرآن دل بدهد احساس می‌کند خدا در همان لحظه با او صحبت می‌کند و صرفا مطالعه یک موضوع تاریخی برای انسان محسوب نمی‌شود، بنابراین بالاترین تفریح دنیا خواندن قرآن می‌شود زیرا انسان بزرگترین شخص زندگی خود را پیدا کرده است.
استاد اخلاق تاکید کرد: رحمت بی‌نهایت خدا را می‌توان در قرآن دید، باید مراقب بود نعمت قرآن را از دست نداد، امام علی(ع) و حضرت زهرا(س) از خواندن قرآن در بدن‌شان لرزه ایجاد می‌شد، بزرگترین عذاب در آن دنیا این است که خدا با انسان حرف نزند زیرا پروردگار با جهنمی‌ها نیز حرف می‌زند، پس اگر با قرآن انس بگیریم می‌بینیم که خدا با ما حرف می‌زند و از حق تعالی در این شرایط باید خواست دل را به سوی خودش باز کند.
پناهیان با بیان اینکه وقتی بتوانیم از خواندن قرآن لذت ببریم دیگر هیچ لذتی در دنیا به چشم انسان نمی‌آید،خاطرنشان کرد: یکی از دلایل غمگین بودن حضرت زهرا (س) بعد از رحلت پیامبر اکرم(ص) این بود که دیگر آیات خدا نازل نمی‌شود، با وجود آنکه وحی الهی برای این بانوی بزرگ ارسال می‌شد، بنابراین برای اینکه بتوانیم از قرآن لذت ببریم یک اتفاق باید بیافتد و آن هم در ک درست قرآن است، در این راستا امام صادق(ع) می‌فرمایند" قرآن ظاهرش تلخ است اما باطن شیرینی دارد".
وی افزود: تلخی قرآن به خاطر آن است که خدا در قرآن متکبرانه با بنده خود حرف می‌زند و از عذاب الهی در آن سخن گفته است، قرآن به همین خاطر باعث شده است که خیلی از انسان‌ها به آن رجوع نکنند، آیات عذاب را وقتی می‌خوانیم باید به سراغ باطن آن نیز برویم تا از تلخی به شیرینی برسیم، در آیات عذاب الهی عارفان بیشتر عشق بازی با خدا را دیده‌اند، هر کسی تلخی قرآن را به شیرینی دید و توانست با آن ارتباط برقرار کند آنگاه قرآن حقایق‌اش را نشان می‌دهد و به انسان خود را نزدیک می‌کند.
استاد دانشگاه با اشاره به اینکه یک شباهت بین امام علی(ع) و قرآن نیز وجود دارد، تصریح کرد: ظاهر امام علی(ع) تلخ است اما باطن‌اش شیرین بوده و از این رو است که پیامبر اکرم(ص) می‌فرمایند " ای علی اگر شمشیر خود را بر بینی مومنی بزنی باز هم تو را دوست دارند در حالی که اگر برای منافقین عسل هم بشوی تو را دوست نخواهند داشت "، با این سخن کاملا می‌توان متوجه شد که آنهایی که باطن علی بن ابیطالب را شناخته‌اند به آن شیرینی وجودی پی برده‌اند.
پناهیان ابراز داشت: در قرآن آمده است " کسانی که آیات و هدایت الهی را پنهان می‌کنند یا مقداری ازآن را نمی‌گویند خداوند آنها را لعنت می‌کند "، این آیه لعنت خداوند در قرآن است زیرا خداوند می‌فرمایند من حقیقت را بازگو کرده‌ام پس چرا نمی‌گویید و آن را پنهان می‌کنید، خدا با کسانی در قیامت حرف نمی‌زند که حقیقت را کتمان می‌کنند، بزرگترین کتمان دنیا نیز حذف بخش‌های سیاسی دین است.
وی اضافه کرد: امام علی(ع) در عرصه سیاسی خشن بود و کسانی که حقوق دیگران را ضایع می‌کردند با آنها مقابله می‌نمود، در مقابل در عرصه زندگی مهربان بودند و کسانی که گناه می‌کردند را بخشیده و با مهربانی با آنها برخورد نموده تا اصلاح شوند، امام علی(ع) هیچگاه درسیاست مهربان نبودند زیرا کسی که در سیاست مهربان باشد به مردم خیانت کرده است.
استاد اخلاق در پایان گفت: تمام دشمنی‌ها با امام علی(ع) بر سر سیاست بود، اگر امام علی(ع) در عرصه سیاست وارد نمی‌شدند همه همچون پروانه به دور ایشان می‌چرخیدند، اما حضور ایشان در عرصه سیاست باعث شد که بروی منبر ایشان را لعن کنند، بازوی قوی امیرالمومنین همیشه ضربه‌ای بر فرق خیانت‌کاران بود.
نظر شما